Ζητείται ηρεμία

Στη γενικότερη ανησυχία που υπάρχει στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή προστίθεται η υποτροπή της ουκρανορωσικής κρίσης που έρχεται, σχεδόν απροσδόκητα, να βαρύνει το κλίμα.

Το Κίεβο κατηγορεί την «εγκληματική» Μόσχα και το Κρεμλίνο χαρακτηρίζει την απόπειρα των ουκρανικών πλοίων να περάσουν στην Αζοφική ως προεκλογική μεθόδευση του προέδρου Ποροσένκο. Οι γνωστές ανταλλαγές κατηγοριών που κάποιες φορές προηγούνται της τραγωδίας.

Είναι άγνωστο αν η σύνεση και η αυτοσυγκράτηση θα είναι τα στοιχεία που, όπως η Δύση διακηρύσσει, θα πρυτανεύσουν ανάμεσα στους δύο εμπλεκομένους και σε όσους μπορεί να ακολουθήσουν. Η κατάσταση όμως πολύ εύκολα μπορεί να πάρει αρνητική τροπή και η ήδη υπάρχουσα εστία ανασφάλειας να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για πολύ δυσάρεστες εξελίξεις. Η Μόσχα κινείται με αυξημένη αυτοπεποίθηση διατηρώντας τη βεβαιότητα ότι τίποτε πέρα από τα φραστικά πυροτεχνήματα της Δύσης δεν πρόκειται να συμβεί. Οι επιτυχίες της στην περιοχή μεγαλώνουν την επιθυμία της να επανακάμψει με σκληρό τρόπο στο ευρωπαϊκό πεδίο αντιπαράθεσης.

Και το αξιοπρόσεκτο ότι η σύμμαχός της Αγκυρα βαδίζει στα ίδια χνάρια. Κρατώντας σταθερό το ενδιαφέρον της για το «συριακό» στρέφεται δυτικότερα, επιδιδόμενη σε επικίνδυνες ασκήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο επαναλαμβάνοντας την απειλή πολέμου στο Αιγαίο, στην οποία εδώ και χρόνια μας έχει συνηθίσει.

Μία μεγάλη δύναμη και μία ανασφαλής και επικίνδυνη χώρα που επιζητεί ρόλο παίκτη στα διεθνή πράγματα θέτουν την ειρήνη σε κίνδυνο. Η Μόσχα έχοντας καταπιεί ολόκληρα κομμάτια δύο ανεξάρτητων κρατών που κάποτε αποτελούσαν τμήμα της Σοβιετικής αυτοκρατορίας και η Τουρκία, που εννοεί να κάνει πράξη τα όνειρα του προέδρου της για αναβίωση του οθωμανικού κλέους, αδυνατούν να χειριστούν με ψυχραιμία τις πράγματι σημαντικές θέσεις τους στη διεθνή σκακιέρα. Ξεχνούν πως ο ισχυρός είναι εκείνος που παίρνει την πρωτοβουλία για σώφρονες κινήσεις και για την επαναφορά των πραγμάτων στην ηρεμία.

Η κατάσταση σήμερα είναι άγνωστο αν θα εκφυλιστεί μόνη της ή αν θα υπάρξουν ατυχείς εξελίξεις. Είτε στην Ουκρανία είτε στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκείνο που επιβάλλεται είναι η Δύση να εμφανίσει σταθερή και ενιαία στάση, χωρίς φραστικές υπερβολές και επιδείξεις  καταγέλαστων παλληκαρισμών. Το ζητούμενο είναι η βελτίωση της κατάστασης στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Ανατολική Ευρώπη. Οπως και η επικράτηση της ηρεμίας και της σταθερότητας. Στοιχεία που, με τον χρόνο, θα δώσουν τη δυνατότητα να υπάρξουν απόπειρες προσεγγίσεων και συνεννοήσεων και θα απομακρύνουν το ενδεχόμενο μερικές σπίθες να προκαλέσουν μια ανάφλεξη άγνωστων και ίσως τραγικών διαστάσεων.