Σε δημόσια διαβούλευση και σε… εικονική πραγματικότητα ο νέος αθλητικός νόμος που φέρει την υπογραφή του Γιώργου Βασιλειάδη. Διότι μπορεί ο υφυπουργός Αθλητισμού φουσκωμένος από υπερηφάνεια να επιμένει πως το δημιούργημά του «κινείται στη σωστή κατεύθυνση» και πως «έρχεται να λύσει διάφορα ζητήματα στον αθλητισμό, βάζοντας τάξη σε θέματα που ταλανίζουν τα επαγγελματικά δικαιώματα», στην πραγματικότητα όμως δεν είναι τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο από μια «φωτογραφική» προεκλογική έμπνευση που έχει δύο μεγάλους κερδισμένους: τον Δημήτρη Μελισσανίδη και την… Εξυγίανση της ΕΠΟ.  Ναι, από τη μια τον εφοπλιστή που πλέον μπορεί από «επώνυμος φίλαθλος» (καθώς συμμετέχει μετοχικά σε εταιρεία στοιχηματισμού και μέχρι τώρα αυτό θεωρείται ασυμβίβαστο) να γίνει ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΚ. Τον ίδιο άνθρωπο που μπορεί πλέον να «σηκώσει» και το νέο γήπεδο της ομάδας με τα χρήματα της UEFA (Τσάμπιονς Λιγκ) δίχως να λογαριάσει κανέναν (Δήμος Φιλαδέλφειας, Ερασιτεχνική ΑΕΚ κ.λπ.) καθώς σε άλλο άρθρο της πρότασης καταργείται πλήρως ο νόμος του ’99 που δεν επέτρεπε σε επαγγελματικές ομάδες τέτοιες πρωτοβουλίες σε αθλητικές εγκαταστάσεις είτε του Δήμου, είτε των ερασιτεχνικών σωματείων.

Και από την άλλη; Την ΕΠΟ του Βαγγέλη Γραμμένου και της Εξυγίανσης. Της ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας που όσο… αυτοδιοίκητο έχασε από τον προηγούμενο αθλητικό νόμο του Σταύρου Κοντονή (με στόχο να ρίξει την προηγούμενη διοίκηση της Ομοσπονδίας) τόσο και ακόμη περισσότερο παίρνει πίσω, από τον επόμενο υφυπουργό του ΣΥΡΙΖΑ. Και να πει κανείς πως Κοντονής και Βασιλειάδης νομοθετούν υπό άλλη κυβέρνηση; Θα είχε μια λογική. Οταν ο ένας αποτελεί συνέχεια του άλλου, το πράγμα ξεφεύγει αγγίζοντας τα όρια του ακατανόητου.

Αρνητική έκπληξη

Για τον Κοντονή η ΕΠΟ δεν μπορούσε να περάσει το παραμικρό δίχως αυτό να είναι «εναρμονισμένο με το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία», άρα κανένα αυτοδιοίκητο. Για τον Βασιλειάδη κάθε σύγκληση, συγκρότηση και λειτουργία της γενικής συνέλευσης της ΕΠΟ «εφαρμόζεται αποκλειστικά από τις διατάξεις του καταστατικού της». Ζήτω το αυτοδιοίκητο δηλαδή! «Ζήτω» γενικώς σε μια κατάσταση που πραγματικά ολοένα και εκπλήσσει αρνητικά. Εδώ και δύο-τρία χρόνια δούλευε θεωρητικά ο νυν υφυπουργός τον δικό του νόμο. Για να λύσει προβλήματα, όχι για να αναδείξει μια νέα τάξη μεγάλων ευνοημένων δίχως να πάρει θέση για την ταμπακέρα.Πιθανότατα μέσα από αυτούς τους δύο αθλητικούς νόμους της ίδιας κυβέρνησης κάποιος προσεκτικός παρατηρητής μπορεί να καταλάβει και τη «στροφή» της μέσα σε αυτή την τετραετία. Με τι ατζέντα ανέλαβε την εξουσία, πώς λειτούργησε ως το καλοκαιρινό δημοψήφισμα του 2015. Πώς μεταλλάχθηκε σε κάτι άλλο από εκεί και πέρα. Τροφή για… σκέψη.