Η κυβέρνηση παίζει τα ρέστα της με τις παροχές καλλιεργώντας μία εικονική πραγματικότητα για την πορεία της χώρας, αλλά τα μηνύματα που έρχονται από όλες τις κατευθύνσεις χτυπούν ηχηρά καμπανάκια για το αύριο.

Αξιόπιστοι παράγοντες της οικονομίας εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για τις εξελίξεις σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς, που αν συνεχιστούν προς την ίδια κατεύθυνση μπορεί να γυρίσουν τη χώρα πίσω σε επώδυνες καταστάσεις. Στο περιβάλλον αυτό ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι το κλίμα διεκδικήσεων για την επιστροφή των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις που επιβλήθηκαν από τα Μνημόνια. Ενα κύμα που διογκώνεται καθώς οι δικαστικές αποφάσεις δικαιώνουν τους προσφεύγοντες, ενώ η κυβέρνηση με την πολιτική των παροχών καλλιεργεί ένα ανύπαρκτο success story για την ελληνική οικονομία που προκαλεί άγνοια κινδύνου και εφησυχασμό σε συγκεκριμένα τμήματα της κοινωνίας για τις δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά μας.

Αν δικαιωθούν οι προσφυγές που γίνονται σήμερα για την ακύρωση των μνημονιακών περικοπών, ο λογαριασμός που θα πρέπει να πληρωθεί αύριο θα είναι τόσο μεγάλος που δεν μπορεί να τον αντέξει η οικονομία, λένε παράγοντες με γνώση της κατάστασης. Αναγκαστικά θα πρέπει να υπάρξει ένας νέος ασφαλιστικός νόμος για να διαχειριστεί τις απώλειες ή να επιβληθούν νέοι φόροι και μέτρα λιτότητας. Διαφορετικά η χώρα θα φτάσει και πάλι σε σημείο που δεν θα μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες της με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επιλογές που θα έχει μπροστά της.

Η κυβέρνηση δεν δείχνει να ανησυχεί εκτιμώντας,  προφανώς, ότι σε άλλα χέρια θα πέσει η καυτή πατάτα διαχείρισης της κρίσης που έρχεται. Παίζει ένα παιχνίδι υποσχέσεων δίχως αύριο, μοιράζοντας επιδόματα και μερίσματα προς άγραν ψήφων, απότοκα της άγριας φορολόγησης της μεσαίας τάξης, την ώρα που η οικονομία χρειάζεται επειγόντως μείωση των φόρων για να ξεφύγει από τη ζώνη κινδύνου όπου βρίσκεται, όπως προειδοποιούν ο ένας μετά τον άλλον οι διεθνείς οργανισμοί. Οι ελαφρύνσεις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τον ΕΝΦΙΑ είναι μόνο ασπιρίνες για πονοκέφαλο, ενώ οι μειώσεις στον συντελεστή φορολόγησης άτολμες, αποσπασματικές.

Το ότι η οικονομική πολιτική βρίσκεται σε λάθος κατεύθυνση το δείχνει η μεγάλη απαξίωση των τραπεζών τους τελευταίους μήνες μετά την κατ’ όνομα «καθαρή έξοδο» από το τρίτο Μνημόνιο, αλλά και ο συνεχιζόμενος – άγνωστο για πόσο ακόμη – αποκλεισμός της χώρας από τις αγορές. Η κατάσταση συνοψίζεται ως εξής: η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να εκπέμπει σήματα αναξιοπιστίας στους ξένους επενδυτές με αποτέλεσμα τα επιτόκια δανεισμού της χώρας να παραμένουν απαγορευτικά. Για τον ίδιο λόγο οι τράπεζες αγοράζουν το χρήμα πανάκριβα, δεν μπορούν να επιτελέσουν τον κομβικό τους ρόλο στη χρηματοδότηση της οικονομίας και εξακολουθούν να χάνουν κεφάλαια στο Χρηματιστήριο.

Δυστυχώς κανείς, εκτός από την κυβέρνηση, δεν πιστεύει ότι η ελληνική οικονομία πηγαίνει προς τη σωστή  κατεύθυνση. Τα προβλήματα παραμένουν ακόμη πολλά και σύνθετα. Χρειάζεται σχέδιο και προπάντων συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων που αντιλαμβάνονται τους κινδύνους. Γιατί μόνο έτσι θα δοθεί και το μήνυμα και στην κοινωνία ότι η χώρα έχει δρόμο ακόμη μπροστά της να διανύσει μέχρι να φτάσει στο ξέφωτο.