Τη δεκαετία του ’90, τότε που η ΑΕΚ μεσουρανούσε και κατακτούσε με ευκολία (αυτή ήταν η συνηθισμένη εικόνα) τους τίτλους, αποδίδοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο της ιστορίας της, συνέβαινε το εξής εντυπωσιακό: ακόμη και στην κακή της αγωνιστική ημέρα, δεν προκαλούσε αποστροφή στους οπαδούς. Την έβλεπες, έλεγες ένα «δεν παίζει καλά η ομάδα σήμερα», μέχρι εκεί. Γιατί το ποδόσφαιρό της βασιζόταν σε ορισμένες νόρμες, ο Μπάγεβιτς είχε διδάξει κανόνες και παρουσίαζε ένα εντυπωσιακό σύνολο, που σε καμιά περίπτωση δεν κατέφευγε σε άσκοπες ή περιττές ενέργειες. Ενα σκαλί πάνω από τους άλλους, ακόμη και όταν ήταν ντεφορμέ.
Πώς ήρθαν στον νου όλα αυτά, το μακρινό παρελθόν που η ΑΕΚ στα χέρια ανθρώπων που γνώριζαν τη δουλειά, ήταν αληθινή ΑΕΚ και τη χειροκροτούσαν όλοι; Απλή η απάντηση: το μάτι πέφτει στον Κώστα Φορτούνη! Η σύνδεση δεν είναι κάτι που πρέπει να ξαφνιάζει. Τουλάχιστον όσους αντιλαμβάνονται την ποιότητα του άσου του Ολυμπιακού. Ο Φορτούνης αποτελεί τον κατά τεκμήριο καλύτερο έλληνα ποδοσφαιριστή. Μοιράζει ασίστ και παράλληλα διαθέτει την ικανότητα να βάζει γκολ από κάθε σημείο. Απειλεί τα αντίπαλα δίχτυα. Στη μέρα του, σχεδόν δεν πατά στο χορτάρι! Πετά προς τη διάκριση, δεν… βλέπει αυτούς που επιχειρούν να τον μαρκάρουν και οι συνεργασίες του μαρτυρούν ταλέντο και σπάνια κλάση. Το διαπιστώσαμε και πρόσφατα στο Περιστέρι πόσο κομβικός είναι για το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Και αν θέλουμε να δούμε τις μέτριες ημέρες του αρχηγού των Κόκκινων, όχι μόνο αυτές είναι ελάχιστες, αλλά και όταν προκύπτουν, δεν είναι τόσο μέτριες! Πάει να πει ότι ένας Φορτούνης ακόμη και όταν βιώνει βραδιές χωρίς άστρα στο παιχνίδι του, μπορεί με μια του κίνηση να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα και να τον κρίνει υπέρ της ομάδας του. Ενα άγγιγμα, ένα κοντρόλ του, είναι το νέκταρ που αναζητεί ο οπαδός. Ακόμη και όταν δυσκολεύεται να κάνει κάτι άλλο. Τόσο γλυκό παίκτη έχουμε χρόνια να δούμε στα γήπεδά μας.
Οσον αφορά τον κόουτς Μαρτίνς, ώρες ώρες είναι ξεκάθαρο πως επιχειρεί να κάνει διαχείριση καταστάσεων. ‘Η για να το πούμε απλά, θέλει να έχει ένα υπερόπλο στη φαρέτρα του! Αν δεν βάζει βασικό τον Νάτχο, το κάνει γιατί θέλει να είναι έτοιμος ο παίκτης ώστε να διαφοροποιήσει τα δεδομένα. Με τον Ατρόμητο που έχρισε βασικό τον μέσο από το Ισραήλ, άφησε στον πάγκο τον Φορτούνη. Προφανώς, γιατί τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, επιθυμεί έναν game changer για κάθε ενδεχόμενο!