Αυτό πάλι που δεν έχουμε έναν πλανήτη καβάτζα να κλάψουμε στον ώμο του αν μας τύχει μια στραβή, πολύ αγριευτικό πράγμα. Είναι που τόσα χρόνια δεν είχε τοποθετηθεί αρμοδίως ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος, εξού και μια ολόκληρη ανθρωπότητα ζούσε στην κοσμάρα της.

Καλό λαμόγιο αποδείχτηκε κι η ΝΑSΑ, τι να πεις, ένα ένα τα ινδάλματά μας συντρίβονται, πρώτα ο Τσοχατζόπουλος, μετά ο Σούπερμαν του πλανήτη Κρύπτον και τώρα κοτζάμ ΝΑSΑ δεν σεβάστηκε τις πέρλες της και ξεφτιλίστηκε. Κι αλλού αυτά περί πλανήτη Αρη, εμείς εδώ δεν είμαστε τίποτα αμόρφωτοι, εμείς διδασκόμαστε Αστροφυσική από εκεί όπου είναι η θέση της: στην Εκκλησία.

Διότι ο κ. Ανθιμος αυτά που λέει τα τεκμηριώνει επιστημονικώς, δεν τα βγάζει άντε άντε από το κεφάλι του. Μίλησε σου λέει με «διαπρεπή επιστήμονα» μεγάλο και τρανό, απλώς τώρα του διαφεύγει το όνομα γι’ αυτό δεν μας λέει ποιος είναι.

Τα μετέφερε όμως επί λέξει τα λόγια του επιστήμονος:

«Δεν υπάρχει άλλος πλανήτης μέσα σε ολόκληρον τον κόσμον, τον ουράνιον, από αυτόν τον πλανήτη, που κατοικούμε εμείς και είναι αυτή η γη».

Και υπερθεματίζει ο μητροπολίτης:

«Γι’ αυτό όποτε κοιτάμε τον ουρανό δεν βλέπουμε τίποτα».

Κατάλαβες τώρα; Γιατί κι εγώ το ‘χω παρατηρήσει αυτό. Κοιτάς κοιτάς τον ουρανό, όλο αηδίες βλέπεις. Καμιά σκνίπα, κάνα κουνούπι, μια σελήνη κακήν κακώς κολλημένη με σελοτέιπ και κάτι λαμέ παγέτες σαν άστρα που αποδείχτηκαν τελικώς οι τουαλέτες της λατρεμένης Ζωζώς. Αλλά αυτό το υπερκόσμιο, το ανώτερο ρε παιδί μου, να σου κατέβει άγγελος και να κεράσει τσιγάρο, όχι δεν το βίωσα, ψέματα να λέμε;

Ενας είναι ο πλανήτης ο σωστός ο βαρελίσιος, όλοι οι άλλοι έχουν συντηρητικά καρκινογόνα κι είναι και ληγμένα, θα πάθουμε τίποτα.

Και συνεχίζει ο μητροπολίτης:

«Μιλάμε για τους ουρανούς και την ελπίδα να βρεθούμε κοντά στον Θεόν, που δεσπόζει και εις την γην και εις τους ουρανούς και που τα πάντα είναι ένας χώρος γι’ αυτούς που σέβονται και πιστεύουν».

Γεωγραφικό ήταν το πρόβλημα, κατάλαβες; Εκεί που θα τρέχαμε σαν τους τρελούς να ψάχνουμε τον Θεό από πλανήτη σε πλανήτη, τελικά δυο βήματα είναι. Ούτε ψαξίματα ούτε τρεχάματα, γιατί μη νομίζεις, όσοι έχουν ευπάθεια στη μέση πολύ ταλαιπωρούνταν οι άνθρωποι.

Θα το θυμηθεί το όνομα του επιστήμονα ο Ανθιμος, ψέματα δεν λένε οι ιερείς. Θα το θυμηθεί και θα μας το τρίψει στη μούρη, όχι τίποτε άλλο, μην πάμε στον Γαλιλαίο με άδεια χέρια, μας έπρηξε στις αναπάντητες ο καημένος. Με τι μούτρα να του πεις τώρα πως η Γη είναι όντως επίπεδη, δεν στρίβεις πουθενά, πας όλο ευθεία και στον γκρεμό φρενάρεις: το τελευταίο προαιρετικό.

Ο πλανήτης είναι ένας, η Γη είναι επίπεδη, η Αφροδίτη είναι μούφα, οι δορυφόροι είναι τρολ, η μάνα είναι μια, οι γκέι είναι ανώμαλοι, οι φασίστες είναι πατριώτες, ο Αμβρόσιος ζει, ο Ανθιμος ζει, εγώ πάλι ζω και δεν ζω. Οριακά τα φέρνω βόλτα ισορροπώντας σε έναν επίπεδο πλανήτη, με τις παγέτες της Ζωζώς πάνω απ’ το κεφάλι μου. Γιατί δεν αντέχεται αυτός ο Μεσαίωνας του 21ου αιώνα, αυτός ο ζόφος, αυτό το έρεβος δεν αντέχονται. Κι όχι τίποτα άλλο: μέχρι να ρημαδοκατέβει ο άγγελος από ψηλά, κόψαμε και το κάπνισμα.