Τα σημάδια είναι πολλά και τα επισημαίνουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ακόμη και πρωτοκλασάτοι υπουργοί, έστω κι αν στα τηλεπαράθυρα ομνύουν στην εξάντληση του συνταγματικού βίου της κυβέρνησης, στοιχηματίζοντας για προσφυγή στις εθνικές κάλπες τον Οκτώβριο του 2019: Ο Τσίπρας βγαίνει από τον «γυάλινο πύργο» του Μαξίμου και εμφανίζεται στο Μάτι ή εκτάκτως στην Ολομέλεια της Βουλής για να μοιράσει το κοινωνικό μέρισμα. Η κυβέρνηση κράτησε για τον Δεκέμβριο κάθε είδους παροχές, αναδρομικά, μειώσεις ΕΝΦΙΑ κι ένα τσουβάλι υποσχέσεων για τις καλύτερες μέρες που είναι μπροστά. Το υπουργείο Εσωτερικών έχει αρχίσει να τεστάρει τον μηχανισμό διενέργειας των εκλογών, έστω και με το επιχείρημα ότι δεν έχει δοκιμαστεί για το ενδεχόμενο τον ερχόμενο Μάιο να «πνίξουν» τα εκλογικά τμήματα τέσσερις κάλπες. Και ο γραμματέας του κόμματος, Πάνος Σκουρλέτης, έχει αφήσει την Κουμουνδούρου και εκστρατεύει στις τοπικές οργανώσεις ανά τη χώρα, για να αφυπνίσει κόσμο. Ολα αυτά – αναγνωρίζουν οι ίδιοι υπουργοί – μπορεί να συνδέονται με μια γενικότερη κινητοποίηση, μήπως αλλάξει το πολιτικό κλίμα, αλλά θα μπορούσαν να αποτελούν και τα προαπαιτούμενα για έναν εκλογικό αιφνιδιασμό μέσα στη βαρυχειμωνιά. Μπροστά στις κάλπες δεν υπάρχει χειρότερη εικόνα από μια κυβέρνηση και ένα κόμμα που δείχνουν αιφνιδιασμένα από τις δικές τους αποφάσεις – μπορούν να διαβεβαιώσουν γι’ αυτό και τα στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή, που τον Σεπτέμβριο του 2009 προσπαθούσαν να εξηγήσουν στην κομματική βάση για ποιο λόγο στήθηκε ένα σκηνικό «παράδοσης εξουσίας».

Οι υπουργοί που δεν αποκλείουν ότι μπορεί να σημάνει νωρίτερα η ώρα της «απόδρασης», τοποθετούνται με τη βεβαιότητα ότι όλη αυτή η κινητοποίηση δεν πρόκειται να έχει δεκάμηνο ορίζοντα. Θα καούν οι μηχανές. Ακόμη και για μια εξάμηνη πορεία με το πόδι στο γκάζι έχουν τις αμφιβολίες τους, αλλά σε κάθε περίπτωση ο Μάιος δείχνει ο τελευταίος σταθμός. Εκτός κι αν ο Τσίπρας κρίνει ότι ο κατάλληλος χρόνος βρίσκεται ακόμη πιο κοντά. Θα πρόκειται, βέβαια, για μια απόφαση που από στελέχη και ψηφοφόρους θα ερμηνευθεί ως κίνηση «να σώσουμε ό,τι σώζεται». Προφανώς ο Σκουρλέτης, όταν έδωσε εντολή να δημιουργηθεί ένα χάι-τεκ «δωμάτιο πολέμου» στην Κουμουνδούρου και ξεκίνησε τις τηλεδιασκέψεις με τους επιτελείς του κόμματος σε κάθε νομό, είχε κατά νου και αυτό το ενδεχόμενο. Η προετοιμασία του κομματικού μηχανισμού για τις δημοτικές εκλογές – με την παράλληλη επιλογή υποψηφίων, την προώθηση συνεργασιών και τα λοιπά συμπαρομαρτούντα – είναι μια εξήγηση, αλλά ο γραμματέας ενδιαφέρεται πρωτίστως για το κόμμα. Οι συνεργασίες πρέπει να είναι ελεγχόμενες και το κόμμα που θα εμφανιστεί την επόμενη ημέρα να μην έχει «ξεφορτώσει» τον ΣΥΡΙΖΑ.  Ο σχεδιασμός της Κουμουνδούρου δεν εξαρτάται από κάποιες δημοσκοπήσεις που καταγράφουν ένα διαφορετικό κλίμα και κρατούνται στο κομματικό συρτάρι ως επτασφράγιστο μυστικό – έστω κι αν ο  Σκουρλέτης προσπαθεί με τέτοια επιχειρήματα να τονώσει το ηθικό στους τοπάρχες και στη βάση της πυραμίδας. Στην πραγματικότητα, ο γραμματέας έχει πλήρη εικόνα για τις τάσεις που διαμορφώνονται και τις περιοχές όπου το κόμμα καταβαραθρώνεται – εξού και η εισήγηση να προγραμματισθεί μια, μίνι έστω, περιοδεία του Τσίπρα στη Βόρεια Ελλάδα πριν αλλάξει ο χρόνος. Οπως έχει τη σημασία της και η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στην Κρήτη, όπου το κόμμα πρέπει να διατηρήσει σημαντικό προβάδισμα για να καλύψει άλλες «μαύρες τρύπες». Προσεχώς στο Ρέθυμνο πίσω από τις γραμμές της ομιλίας του, αυτό το μήνυμα θα μεταφέρει. Ο Σκουρλέτης βρέθηκε στο υπουργείο Εσωτερικών για να σχεδιάσει τις εκλογές – και μετακόμισε στην Κουμουνδούρου για να τις κάνει. Το ζήτημα είναι να αποδειχθεί ότι ξέρει και να μετράει. Γνωρίζει ήδη, πάντως, ότι το εκλογικό χρονόμετρο μετράει αντίστροφα.