Στην απορία «γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκει υποψηφίους» υπάρχει μια απλή εξήγηση: επειδή τα κορόιδα σπανίζουν.
Και γιατί σπανίζουν;
Επειδή ξέρουμε πως με το εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής που έφτιαξε ο Σκουρλέτης για την τοπική αυτοδιοίκηση οι περιφέρειες και οι μεγάλοι δήμοι της χώρας θα διοικηθούν μετεκλογικά από πλειοψηφίες ΝΔ και ΚΙΝΑΛ.
Τι να τον κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ;
Γνωστός δήμαρχος ΠΑΣΟΚ στη Βόρεια Ελλάδα μού περιέγραψε την εξής κουβέντα.
Τοπικοί συριζαίοι τον συναντούν και του ζητούν να συνεργαστούν.
Αν θέλετε να με ψηφίσετε, ψηφίστε με. Αλλά γιατί να συνεργαστούμε; τους ρωτάει.
Του απαντούν τα γνωστά περί «προοδευτικού πόλου» και «πλατιάς συμμαχίας» και «Δεξιάς» κ.λπ. Και ο άνθρωπος, αφού βαρέθηκε να τους ακούει, τους απαντά:
Ακούστε να δείτε. Εγώ στον πρώτο γύρο θα πάρω 35%. Ο δεξιός τα ίδια, λίγο πάνω ή λίγο κάτω. Εσείς με το ζόρι θα πιάσετε το 10%, που δεν το βλέπω, και θα με ψηφίσετε στον δεύτερο γύρο. Μετά όμως, όπως τα κάνατε, θα πρέπει να συνεργαστώ με τον δεξιό για να διοικηθεί ο δήμος. Ευχαριστώ πολύ λοιπόν, αλλά δεν σας χρειάζομαι.
Ο συλλογισμός ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των δήμων και των περιφερειών.
Ξέρετε γιατί; Επειδή δεύτερη δύναμη στην αυτοδιοίκηση είναι το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και φυσικά για να μπορέσουν να διοικήσουν τους δήμους και τις περιφέρειες θα πρέπει να συνεργαστούν οι δυο μεγάλοι. Ο τρίτος περισσεύει.
Ακόμη κι όσοι συριζαίοι μπορέσουν να τρυπώσουν σε πασοκικούς συνδυασμούς, ακόμη κι αν οι συνδυασμοί αυτοί κερδίσουν, πάλι οι πασόκοι θα πρέπει να συνεργαστούν με τους δεξιούς εις βάρος των συριζαίων που τρύπωσαν για να γίνει η δουλειά.
Ασε που, ας πούμε, ο Κατσιφάρας στη Δυτική Ελλάδα κινδυνεύει να την πατήσει που δέχτηκε να τον στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι θα κατέβει και δεύτερος «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» πασοκικός συνδυασμός.
Ενώ κι ο Μπουτάρης με τον Βερναρδάκη, που ακούω ότι ενδιαφέρονται για τη Νοτοπούλου, δύσκολα θα αποφύγουν στη Θεσσαλονίκη μια δημοτική πλειοψηφία μεταξύ Ταχιάου και πασόκων – ανεξάρτητα αν θα βγάλει δήμαρχο η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ…
Αυτά λέει η απλή εξήγηση.
Και από την εποχή του Γουλιέλμου του Οκαμ ξέρουμε ότι η απλούστερη εξήγηση των πραγμάτων είναι συνήθως η ορθότερη, αν κάτι δεν την αντικρούει ρητά.
Να υπενθυμίσω ότι το παραπάνω αξίωμα, γνωστό και ως «ξυράφι του Οκαμ», διατυπώθηκε ήδη τον 13ο αιώνα, όταν τελείωνε ο Μεσαίωνας, που κατά τον Πρωθυπουργό ήταν ένας αιώνας, αλλά κατά τους ιστορικούς κράτησε καμιά χιλιετία!