«Εάν η γιαγιά μου είχε καρούλια, θα ήταν ποδήλατο» λέγαμε παλιά και αυτή η φράση μου ήρθε στο μυαλό χθες…

Μπήκα δηλαδή στο δίκην εικονικής πραγματικότητος τριπάκι τού «what if» και αναρωτιόμουν τι μπορεί να συμβεί σε εννέα μήνες, εάν κι εφόσον προκύψει ένα remake του προχθεσινού ματς της Εθνικής με τη Σερβία, όχι πλέον στα παράθυρα, αλλά στις διάπλατες μπαλκονόπορτες του Παγκοσμίου Κυπέλλου!

Να προκύψει ένα ματς στο οποίο, διάβολε, θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω οι δυο πιο φαντασμαγορικοί μη αμερικανοί παίκτες που διαπρέπουν στο ΝΒΑ και συνάμα οδηγούν τις ομάδες τους σε εντυπωσιακές διαδρομές και στις κορυφαίες θέσεις.

Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τον Νίκολα Γιόκιτς εννοώ και όντως εκεί σε θέλω, μάστορα: εκεί, δηλαδή στο Πεκίνο ή στη Σαγκάη μετά τις 10 Σεπτεμβρίου του 2019, στα χιαστί ματς του Μουντομπάσκετ, όπου θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι!

Ο «Greek Freak» των Μιλγουόκι Μπακς (15-7) δεν είναι μύγα, αλλά ούτε ο «Joker» των Ντένβερ Νάγκετς (16-7) περνιέται για κουνούπι, χώρια που o σέρβος seven footer έχει ήδη αναγορευθεί ως ο κορυφαίος ψηλός πασέρ στην ιστορία του ΝΒΑ και πάντως είναι ο μόνος σέντερ της τελευταίας τριακονταετίας ο οποίος έχει μοιράσει σε τρεις αγώνες της ίδιας σεζόν (και το πρόκανε προτού καν συμπληρωθεί το ένα τρίτο της) πάνω από 15 ασίστ!

Χθες τα ξημερώματα ο σεληνιασμένος και οργιώδης Γιόκιτς πέτυχε triple double div (23 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 15 ασίστ) και υπήρξε ο πολιορκητικός κριός με τον οποίο οι Νάγκετς άλωσαν το Τορόντο και ανάγκασαν τους Ράπτορς, που βρίσκονται στο Νο 1 της λίγκας (με ρεκόρ 20-5), στην πρώτη ήττα τους ύστερα από οκτώ απανωτές νίκες.

Ο λεγάμενος μπορεί να μην πηδάει ούτε πάνω από την… κυριακάτικη έκδοση της «Denver Post», αλλά κάνει όλα τα άλλα. Και τα κάνει αριστοτεχνικά ο μπαγάσας!