Αγώνα δρόμου για την αποφυλάκιση των εντολέων τους στην υπόθεση της λαθρεμπορίας χρυσού έχουν ξεκινήσει οι συνήγοροι υπεράσπισής τους μία ημέρα μετά το έγγραφο της ανακρίτριας το οποίο ουσιαστικά τάσσεται υπέρ της ανάκλησης των ενταλμάτων προσωρινής κράτησης των εντολέων τους. Με… όχημα τις παραλείψεις που οδήγησαν σε κατάρρευση την κατηγορία της λαθρεμπορίας στην υπόθεση του κυκλώματος χρυσού, οι κρατούμενοι ζητούν να βγουν από τη φυλακή, καθώς η Εισαγγελία δεν έδωσε γραπτή συναίνεση, όπως ζητούσε η ανακρίτρια, που θα τους οδηγούσε ταχύτερα προς την ελευθερία.

Μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις των προηγούμενων ημερών και την έγγραφη παραδοχή της ανακρίτριας που χειρίζεται τον φάκελο της υπόθεσης ότι λαθρεμπορία δεν υπάρχει, εκτός από τον «Ριχάρδο» Μυλωνά, και άλλοι κατηγορούμενοι, όπως η γραμματέας του, υπέβαλαν αίτημα για την αποφυλάκισή τους. Ετσι τώρα πια η «σκυτάλη» θα περάσει στο δικαστικό συμβούλιο που αναμένεται τις επόμενες ημέρες να αποφασίσει για την τύχη των οκτώ κατηγορουμένων.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει στην αίτησή του ο ενεχυροδανειστής «Ριχάρδος» Μυλωνάς, διά του δικηγόρου του Αλέξη Κούγια, όπως προκύπτει από σειρά διατάξεων του τελωνειακού κώδικα, «ο κάτοχος χρυσού στη χώρα μας δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι έχει εισαγάγει νόμιμα τον χρυσό στην Ελλάδα. Η παρατήρηση αυτή είναι σημαντική, διότι αποδεικνύει ότι εντελώς παράνομα κατασχέθηκαν οι πλάκες χρυσού και ασημιού που βρίσκονταν στο κεντρικό μου κατάστημα επί της οδού Πατησίων 32, εντός ειδικών κιβωτίων εξαγωγής, καθόσον δεν αποτελούν λαθρεμπόρευμα. Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που ο κάτοχος χρυσού δεν κατέχει τα προβλεπόμενα φορολογικά στοιχεία για τη νόμιμη κατοχή του προϊόντος, στοιχειοθετείται φορολογική παράβαση και όχι λαθρεμπορία».

Επιπλέον, επισημαίνει πως, με βάση τα έγγραφα της δικογραφίας, καθίσταται πλέον «αναμφισβήτητο ότι το ελληνικό Δημόσιο, που φέρεται ως παθόν στην υπόθεση, επίσημα δήλωσε ότι δεν έχει απαίτηση δασμών και φόρων από την αποδιδόμενη στους κατηγορουμένους πράξη λαθρεμπορίας, διότι δεν πρόκειται περί λαθρεμπορίας αλλά περί απλής τελωνειακής παράβασης, άρα το ελληνικό Δημόσιο δεν είναι παθόν και συνεπώς δεν υπάρχει ούτε ποινικό αδίκημα, ούτε κάποιο δημόσιο συμφέρον που να δικαιολογεί τη συνέχιση της ταλαιπωρίας όσων άδικα προφυλακίστηκαν».