Περί τους 250.000 έλληνες πολίτες, στρατιωτικοί, δικαστικοί, καθηγητές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, γιατροί του ΕΣΥ έχουν λαμβάνειν ώς τα τέλη Ιανουαρίου τα αναδρομικά που τους επιδικάστηκαν δικαστικώς, με τη Δικαιοσύνη σε ρόλο υπουργού Οικονομικών. Επίσης, με το νομοσχέδιο για την ακύρωση της περικοπής της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, και οι νέοι συνταξιούχοι θα προσφύγουν μαζικά στη Δικαιοσύνη ζητώντας ίση μεταχείριση με τους παλαιούς συνταξιούχους. Πάρε, κόσμε.
Την ώρα που στην κυβέρνηση παριστάνουν τους σοσιαλδημοκράτες με λεφτά που τα σκορπίζουν δήθεν σε όσους τα έχουν ανάγκη, στην πραγματικότητα σε δυνάμει ψηφοφόρους και πελάτες τους, όσοι βλέπουν τι ακριβώς συμβαίνει έχουν αρχίσει να ανησυχούν. Ενας απ’ αυτούς είναι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος χαρακτήρισε χθες την πολιτική της παροχολογίας και των παροχών «απουσία δημοσιονομικής επίγνωσης και ειλικρίνειας» και προϋπόθεση μιας νέας δημοσιονομικής περιπέτειας που, αν συμβεί, θα εισαγάγει τη χώρα σε νέα περίοδο ανασφάλειας και οικονομικής καταβαράθρωσης.
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο άνθρωπος που χειρίστηκε τα οικονομικά της χώρας την περίοδο της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, δεν έχει άδικο. Δεν χρειάζεται να είσαι εξειδικευμένος αναλυτής για να το δεις, αρκεί η παρατήρηση της οικονομικής ζωής, των συστατικών της. Στην καλύτερη περίπτωση, όλα δείχνουν στασιμότητα. Οι μεγάλες επιχειρήσεις φεύγουν από τη χώρα. Το θέμα των κόκκινων δανείων είναι στο επίκεντρο συζητήσεων, χωρίς να λαμβάνονται αποφάσεις. Οι διεθνείς αξιολογήσεις δεν είναι καθόλου ευνοϊκές για τις τράπεζες, που ούτως ή άλλως αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν αναπτυξιακή οικονομική δραστηριότητα.
Οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν προγραμματιστεί είναι στον αέρα. Οι αριθμοί, ούτε αυτοί ευημερούν. Και το χειρότερο, δεν φαίνεται ορατή η δυνατότητα της χώρας να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές χρέους. Ως γνωστόν, ακόμα κι αν το περίφημο μαξιλάρι ασφαλείας εμφανίζεται σήμερα ως εγγύηση, αυτό δεν θα κρατήσει για πάντα. Κι αν τα χρήματα του μαξιλαριού σωθούν, χωρίς δυνατότητα πρόσβασης στις αγορές η χώρα δεν έχει άλλη επιλογή πλην μίας: να μεταβεί από την κατάσταση της στασιμοχρεοκοπίας σε εκείνη της χρεοκοπίας.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ακόμα μια φορά επέλεξαν να παίξουν τα ρέστα τους, αδιαφορώντας για την επόμενη μέρα. Πιθανόν να τους βολεύει κιόλας να δυσχεράνουν το έργο των επομένων. Είναι πάγια τακτική τους – το ομολόγησε πρόσφατα και ο Γιάννης Δραγασάκης αναφερόμενος στα γεγονότα του 2015. Το θέμα λοιπόν δεν είναι τι κάνουν αυτοί. Είναι τι κάνουμε εμείς.