Τις τελευταίες ημέρες αναζωπυρώνονται σενάρια πρόωρων εκλογών. Παράγοντας τροφοδότησής τους είναι, μεταξύ άλλων, η σε μικρό χρονικό διάστημα πραγματοποίηση κοινωνικών παροχών, πλείονες των οποίων έχουν επιδοματικό και έκτακτο χαρακτήρα. Οι κοινωνικές παροχές είναι βέβαια ευπρόσδεκτες και ανακουφίζουν. Αποτελούν μέρος του ιστού προστασίας που πρέπει να διαμορφώνει μια πολιτεία που βρίσκεται σε ευταξία. Η οργάνωσή τους όμως πρέπει να αποσυνδέεται από τον εκλογικό κύκλο. Το βασικό μέλημά μας οφείλει να είναι η ένταξή τους σε ένα βιώσιμο κοινωνικό κράτος. Αυτό μάλιστα επιτάσσει και το Σύνταγμα, κατοχυρώνοντας την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου. Η κοινωνική πολιτική είναι βιώσιμη μόνο εάν συναρτάται με την παραγωγικότητα της κοινωνίας. Ετσι, η κοινωνική πολιτική πρέπει καταρχήν να χρηματοδοτείται από την οικονομική ανάπτυξη, αφετέρου να δημιουργεί κατάλληλα κίνητρα δημιουργικής δράσης στους αποδέκτες της.

Μάλιστα, όταν η κοινωνική πολιτική στηρίζεται κατά βάση σε επιδόματα, θάλπεται η οικονομική εξάρτηση. Και εάν τα επιδόματα είναι έκτακτα, προστίθεται ο κίνδυνος της πολιτικής εξάρτησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για εξάρτηση από συγκεκριμένο κόμμα. Η εμπειρία δείχνει ότι οι ψηφοφόροι εύκολα μετακινούνται. Ενίοτε μάλιστα προεξοφλούν τις πολιτικές εξελίξεις. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι η εξάρτηση της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα. Αυτή η εξάρτηση στη χώρα μας είναι δομική. Υποθάλποντας με τη σειρά της την πατρονία και πλείστες αγκυλώσεις.

Ο προβληματισμός δεν ανέκυψε σήμερα. Τον παρουσιάζει γλαφυρότερα όλων ο μεγαλύτερος φιλόσοφος, ο Αριστοτέλης: «δεν πρέπει να γίνεται αυτό που σήμερα κάνουν οι δημαγωγοί: διότι αυτοί διαμοιράζουν στον λαό τα περισσεύματα του προϋπολογισμού ως μισθούς. Ο δε λαός λαμβάνει, αλλά και πάλι έχει ανάγκες. Διότι αυτού του είδους η βοήθεια είναι σαν να ζητεί κάποιος να γεμίσει ένα τρύπιο πιθάρι (ο τετρημένος γαρ έστι πίθος).  …Αυτή η πενία του λαού εκφαυλίζει τη δημοκρατία. Ανάγκη λοιπόν να εξευρεθεί η μέθοδος με την οποία η ευπορία του λαού θα καταστεί σταθερά» (Πολιτικά 1320a).  Ζητούμενο επομένως είναι η διαμόρφωση όρων βιώσιμης κοινωνικής πολιτικής. Και αυτό προϋποθέτει βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και σταθερό εκλογικό κύκλο.