Ναρκοθετώντας απερίσκεπτα αλλά ορμέμφυτα τη Συμφωνία των Πρεσπών ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ υπαινίχθηκε ότι στην «Αιγαιατική» – όχι Ελληνική προφανώς – Μακεδονία ζει κάποια «εθνική μακεδονική μειονότητα», που σύντομα θα διδάσκεται τη «μακεδονική γλώσσα» στα ελληνικά σχολεία. Είναι βαθιά νυχτωμένος.

Το κόμμα-φάντασμα Ουράνιο Τόξο υποδύεται επί χρόνια ότι εκπροσωπεί στην ελληνική Μακεδονία κάποιαν υποτιθεμένη «μειονότητα» με την ψευδωνυμία «μακεδονική». Είναι τόσο πολύ «μειονότητα» ώστε παραμένει αόρατη στις κάλπες των ευρωεκλογών στις οποίες κατέρχεται πάντα με τον φερετζέ άλλων κομμάτων.

Στις προτελευταίες ευρωεκλογές το 2009 σημείωσε τη χαμηλότερη επίδοση της δεκαετίας 1999-2009. Σημειωτέον ότι:

1. Από το 2004 συνεχώς βρισκόταν στην ελληνική και διεθνή επικαιρότητα, στις εκθέσεις και επισκέψεις των ξένων υψηλών προστατών του και στο πεδίο της ακριτικής Μακεδονίας, ιδίως της Φλώρινας και της Πέλλας.

2. Το 2009 διέθεσε στην προπαγάνδα του πλουσιότατα μέσα, διένειμε δωρεάν 15.000 DVD, τετραπλασίασε τις προεκλογικές δαπάνες του και βρισκόταν διαρκώς στην προεκλογική πανελλαδική καμπάνια λόγω των σχέσεών του με τους Οικολόγους.

3. Το 2009 η λαϊκή ψήφος διαμαρτυρίας-καταδίκης των κομμάτων διεσπάρη σε πολλά γραφικά κόμματα και ήταν ευκαιρία να διασπαρεί επίσης προς το Ουράνιο Τόξο. Ετσι στην Αρτα, με την οποία δεν έχει καμιά σχέση, σημείωσε… άνοδο 50% από 26 το 2004 σε 37!

Σε τρεις αλλεπάλληλες ευρωεκλογές μεταξύ 1999-2009 το Ουράνιο Τόξο έλαβε επί μία δεκαετία τις εξής ψήφους: Πανελλαδικά 1999: 4.951 ψήφοι, 2004: 6.176 ψήφοι και το 2009: 4.516 ψήφοι. Μεταξύ 2004-2009 τα αποτελέσματα έχουν ως εξής: Μακεδονία 2.999 – 2.594, πανελλαδικά πλην Μακεδονίας 3.221 – 1.927, Θράκη Μουσουλμάνοι 459 – 199, Νομοί Μακεδονίας – στόχοι του Ουράνιου Τόξου: Φλώρινα: 1.211 – 1.195, Πέλλα: 404 – 375, Κοζάνη: 200 – 160, Ημαθία: 219 – 13. Καστοριά: 101 – 143.

Η ηγεσία, η έδρα και όλοι οι υποψήφιοι, πλην δύο, βρίσκονται στον Νομό Φλώρινας και ανήκουν σε πολυμελείς οικογένειες. Τα συγκριτικά αποτελέσματα φανερώνουν ότι η ψήφος προς Ουράνιο Τόξο στα δήθεν «προπύργιά του» εκφράζει ένα οικονομικό καρτέλ μεγάλων οικογενειών με επιχειρήσεις στα Σκόπια και επίσης διαμαρτυρία προς το ελληνικό Κράτος. Ολα αυτά τα χωριά (π.χ. Πολυπόταμος, Κέλλη, Μελίτη, Λόφοι κ.ά.) είναι απομονωμένα, έχουν σοβαρές ανάγκες και παρουσιάζουν μηδενική ανάπτυξη. Φέτος επεχείρησε να συγκροτήσει πανελλαδικό συνέδριο στο Ξινό Νερό. Δεν συγκέντρωσε ούτε πενήντα συνέδρους και πέρασε απαρατήρητο από όλους πλην της Χρυσής Αυγής.

Σημειωτέον ότι στις ευρωεκλογές του 1999 και του 2004 το Ουράνιο Τόξο είχε κατέλθει σε συμμαχία με το ΑΚΟΕ και με Μουσουλμάνους. Γι’ αυτό τότε αύξησε θεαματικά την έτσι κι αλλιώς αμελητέα δύναμή του παρουσιάζοντας σαν τάχα «εθνικά Μακεδόνες» τους ομοφυλόφιλους και τους Μουσουλμάνους ψηφοφόρους του.

Σημειωτέον προ πάντων ότι είχαν σοβαρούς λόγους να παραπονούνται για τις σε βάρος τους διακρίσεις του Ελληνικού Κράτους οι γηγενείς Μακεδόνες, ιδίως οι σλαβόφωνοι, οι οποίοι μάλιστα στελέχωσαν, οδήγησαν και έκρυψαν τα ελληνικά ανταρτικά σώματα των Μακεδονομάχων και ανήλθαν πρόθυμοι στον βωμό της θυσίας αρνούμενοι τότε να δηλώσουν «Βούλγαροι». Αποκηρύσσουν το Ουράνιο Τόξο.

Ακόμη και στα μέσα του 20ού αιώνα ένας «υπερπατριώτης» κατηγόρησε τον Φίλιππο Στ. Δραγούμη πως προστάτευε και εκπροσωπούσε τους «εθνικώς υπόπτους» γηγενείς. Με επιστολή του, που βρίσκεται στα Αρχεία του στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, ο Φίλιππος Στ. Δραγούμης τού γράφει στις 30 Αυγούστου 1953:

«Οσο για τα θέματα, τα σχετικά με την τόσο συστηματικά παρεξηγημένη και συκοφαντημένη ακριτικήν εκλογική μου περιφέρεια της Φλώρινας και της Καστοριάς σας πληροφορώ πως πολιτεύθηκα εκεί πάντα σύμφωνα προς την εθνικήν παράδοση του πατέρα μου (1842-1923), του γαμβρού μου Παύλου Μελά (1870-1904) και του αδελφού μου Ιωνος (1878-1920). Το ότι οι συνυποψήφιοί μου θα μιλούσαν ιδιαίτερα στους χωρικούς εκλογείς στη γλώσσα που καταλάβαιναν τούτοι καλύτερα, αλλού ελληνικά, αλλού βουλγαρικά, αλλού βλάχικα, αλλού αλβανικά, αλλού τουρκικά (στα τουρκόφωνα μικρασιατικά), τούτο δεν είναι παράξενο, γιατί οι γεροντότεροι χωρικοί δεν εγνώριζαν καλά τα ελληνικά».

«Φταιν βέβαια τα κόμματα όλα κ’ οι μικροπολιτικοί, αλλά φταιν εξίσου, αν όχι περισσότερο, και πάμπολλοι δημόσιοι λειτουργοί, αξιωματικοί, υπάλληλοι, δημοσιογράφοι κ.λπ. γιατί, εκτός από εξαιρέσεις, αδιαφόρησαν και δεν έκαμαν ό,τι έπρεπε για να εγκαθιδρύσουν από την εποχή της απελευθερώσεως στα 1912 ελληνικό καθεστώς ισοπολιτείας, ευνομούμενο, δίκαιο και πατρικό, ώστε να τ’ αγαπήσουν και να το θεωρήσουν ιδικό των οι χωρικοί, που έζησαν από τον δέκατο τέταρτον αιώνα υπό τον Οθωμανικό ζυγό. Επί πλέον έκτοτε μεσολάβησαν πόλεμοι, εισβολές, στρατιωτικά κινήματα κι επαναστάσεις, ανατροπές καθεστώτων, ανταλλαγές πληθυσμών, δικτατορίες, διωγμοί κάθε είδους κ.λπ., που παρέλυαν τη Διοίκηση και δεν άφηναν να αναπτυχθεί καμιά μεθοδική μακροχρόνια και συνεχής κυβερνητική, διοικητική, εκκλησιαστική και μορφωτική προσπάθεια και που διέφθειραν, αντί να φρονηματίζουν τον πολύ λαό σ’ όλη την έκταση της Ελλάδας, πόσο περισσότερο τους δυστυχισμένους αυτούς και πολύπαθους παραμεθόριους ακριτικούς πληθυσμούς, που και τώρα τελούν υπό στρατοκρατικό καθεστώς και που ωστόσο, εκτός από εξαιρέσεις, έμειναν παρ’ όλα αυτά εργατικοί και άριστοι γεωργοί, νομιμόφρονες πολίτες και πιστοί πατριώτες».

«Γενικώτερα μεγάλο κακό εθνικώς έκαμαν, στα παραμεθόρια ιδίως οι εξ επαγγέλματος “υπερπατριώτες”, που αγνοώντας πρόσωπα και πράγματα του τόπου γενίκευαν τις κατηγορίες, συκοφαντούσαν και αδικούσαν τους εντόπιους αποκαλώντας τους συλλήβδην και κατά πρόσωπο “Βουλγάρους”, ακόμη κι’ αν ήταν ελληνόφωνοι και εθνικοί εργάτες, μόνο και μόνο γιατί γεννήθηκαν στα ιερά κείνα χώματα της Μακεδονίας, που τα θεωρούσαν απλώς ως εκμεταλλεύσιμα, κατακτημένα εδάφη και όχι ισότιμα προς τα της Νότιας Ελλάδας».

Υπενθυμίζεται ότι ο Φίλιππος Στ. Δραγούμης ήταν αδελφός του Εθναποστόλου Ιωνος και της Νάτας, συζύγου του Εθνομάρτυρος Παύλου Μελά, επί 30 χρόνια βουλευτής του ενιαίου Νομού Φλωρίνης-Καστοριάς και επανειλημμένα υπουργός.

Ο Ν.Ι. Μέρτζος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας