Αντιγράφω από τον ιστοχώρο φίλων του Εσπέρου Καλλιθέας www.esperos.com λίγες ημέρες μετά τον θάνατο (17 Σεπτεμβρίου 2011) του «πατριάρχη» του ελληνικού μπάσκετ Φαίδωνα Ματθαίου: «Μάιος 1981. Τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος Α’ Εθνικής μπάσκετ. Εσπερος – Ολυμπιακός στο κλειστό της οδού Αρτάκης (Νέα Σμύρνη). Εμείς ισοβαθμούμε στην προτελευταία θέση με τον Δημόκριτο, ο οποίος την ίδια ώρα παίζει στη Φιλαδέλφεια με την ΑΕΚ. Λογικά θα χάσουμε και οι δύο, οπότε η σωτηρία θα κριθεί σε αγώνα μπαράζ, αφού παρά τη νίκη μας επί του Δημόκριτου στη Θεσσαλονίκη στον 1ο γύρο, χάσαμε στον 2ο γύρο στην Αθήνα (γήπεδο Μίλωνα). Ο Ολυμπιακός είναι βαθμολογικά αδιάφορος, όπως και η ΑΕΚ. Χάσει – κερδίσει τερματίζει 2ος. Στο ημίχρονο είναι μπροστά, όχι πολύ, 5-6 πόντους. Κάποια στιγμή έρχεται προς το κυλικείο και ο Φαίδωνας Ματθαίου, ο προπονητής του Ολυμπιακού.

– Κόουτς, χαλαρώστε λίγο, του λέμε, να σώσουμε την κατηγορία.

– Αυτά δεν γίνονται ρε παιδιά και δεν πρέπει να γίνονται.

– Συμφωνούμε, αλλά δεν είναι κρίμα να χάσει η ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια από τον Δημόκριτο και να πέσει ο Εσπερος;

– Δεν χάνει η ΑΕΚ σήμερα, ούτε ο Ολυμπιακός. Θα πάτε σε μπαράζ.

– Κι αν χάσει η ΑΕΚ και πέσουμε;

– Τότε θα έρθω εγώ του χρόνου στον Εσπερο να σας ξανανεβάσω.

Ο Ολυμπιακός δεν έχασε από τον Εσπερο εκτός έδρας. Η ΑΕΚ έχασε από τον Δημόκριτο εντός έδρας. Επεσε ο Εσπερος…

Το καλοκαίρι στη Β’ Εθνική προπονητής του Εσπέρου είναι ο Φαίδωνας Ματθαίου! Η ομάδα ξεκινάει άσχημα, χάνει τους δύο πρώτους αγώνες, ο προπονητής βάζει τις φωνές, μαζεύονται και με 19 νίκες στους επόμενους 20 ισοβαθμούν στο τέλος του πρωταθλήματος στην 1η θέση με τον Μίλωνα.

Το μπαράζ που δεν έγινε την προηγούμενη χρονιά γίνεται τώρα (Απρίλιος 1982). Ο Εσπερος με προπονητή τον Φαίδωνα Ματθαίου νικά και ξανανεβαίνει στην Α’ Εθνική για 4η φορά (ακολούθησαν άλλες τρεις).

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…».

Πολλές τέτοιες ιστορίες έρχονται στο φως όταν ο χρόνος τις αποδεσμεύει από τη σκοπιμότητα. Οταν έχουν κάτι να πουν στις επόμενες γενιές. Για τη συγκεκριμένη ιστορία υπάρχει ακόμα ένα περιστατικό: μετά τον υποβιβασμό του Εσπέρου, το άσχημο ξεκίνημα την επόμενη χρονιά στη Β’ Εθνική, θορύβησε τους διοικούντες. Ο Ματθαίου προφανώς είχε διαπιστώσει στα πρώτα ματς τι ακριβώς έφταιγε. Σε μια προπόνηση οι άνθρωποι της διοίκησης θέλησαν να ζητήσουν εξηγήσεις από παίκτες και προπονητή, να βρουν τι φταίει. Ο Ματθαίου ακούει χωρίς να μιλάει. Κάποια στιγμή, ρωτάει δύο από τους παίκτες του: «Εχετε βγει ποτέ με τις γυναίκες σας ή με τις γκόμενές σας να πάτε μαζί για ένα φαγητό; Παίρνετε ο ένας τον άλλον ένα τηλέφωνο;». Η απάντηση φυσικά ήταν ένα αμήχανο «όχι». Από εκείνη τη στιγμή ο Εσπερος είχε κιόλας επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία.

Η εικόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να τραβάει βίντεο τον Σλούκα που τραγουδάει πάνω στην πίστα σε έξοδο όλων των παικτών της Φενέρ με αφορμή τη γέννηση του παιδιού του Βέσελι, ενώ λίγα 24ωρα πριν του έχει… σούρει τα εξ αμάξης σε ένα τάιμ άουτ, δείχνει ότι οι μεγάλες ομάδες είναι πρώτα μεγάλες οικογένειες. Δεν έχουν σημασία ο χρόνος, τα λεφτά, η κατηγορία. Οικογένεια έγινε ο Εσπερος, με πατέρα τον Ματθαίου τότε, το 1982 για να επιστρέψει στην Α’ Εθνική, οικογένεια έκανε και ο Ζέλικο τη Φενέρ και την οδηγεί σε ακόμα ένα ευρωπαϊκό. Οποιος υποτιμά το μεγαλείο μιας δεμένης οικογένειας, αγνοεί ίσως το σημαντικότερο συστατικό στη δημιουργία μιας σπουδαίας ομάδας.