Ηταν εκείνο το βράδυ στο Λέστερ που άλλαξε τη ζωή του(ς): οι δείκτες του ρολογιού έχουν σταματήσει στις 24 Νοεμβρίου του 2017, όταν η Εθνική έριξε στο κανναβάτσο τη Μεγάλη Βρετανία και μαζί με τη νίκη γεννήθηκε και μια καινούργια ομάδα!
Ηταν εκείνο το βράδυ που ο Θανάσης Σκουρτόπουλος έριξε τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη στα βαθιά νερά του ποταμού Σόουρ και ο εκ Κύθνου ορμώμενος 25χρονος γκαρντ της ΑΕΚ δεν χρειάστηκε να κάνει τάμα στην Παναγιά την Κανάλα για να τον σώσει!
Σώθηκε μόνος του, μαζί του σώθηκαν η Εθνική και ολόκληρο το ελληνικό μπασκετικό έθνος και δεκατρείς μήνες αργότερα «δεν νιώθω ότι έγινα άλλος παίκτης, αλλά σίγουρα αυτή η εμπειρία των δέκα αγώνων στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με έκανε πιο σκληρό, πιο ώριμο, πιο αποφασισμένο στο παιχνίδι μου και πιο έτοιμο».
Ετοιμο για τι απ’ όλα; «Ετοιμο για όλα» απαντά με ύφος που δεν σηκώνει δεύτερη κουβέντα και δεν το λέει απλά, αλλά το εννοεί κιόλας…
«Πετύχαμε τον στόχο μας»
Δεκατρείς μήνες μετά τη νίκη (διά χειρός Αθηναίου με τρίποντο στην εκπνοή της παράτασης), ο Λαρεντζάκης δεν έχει ξεχάσει ότι εκείνο το βράδυ έτρεμε σαν το φύλλο! «Είχα πολύ άγχος και ένιωθα μεγάλη πίεση διότι θα έπαιζα για πρώτη φορά σε επίσημο ματς και στην προθέρμανση δεν μπορούσα να σταυρώσω σουτ. Ηρθε τότε κοντά μου ο Βασιλόπουλος, με έπιασε από το μπράτσο και μου είπε “ηρέμησε ρε συ, πώς κάνεις έτσι; Ενα απλό ματς είναι, σαν όλα τα άλλα που έχεις παίξει”. Τα λόγια του Πάνου αποδείχθηκαν πολύ αγχολυτικά και μόλις άρχισε ο αγώνας ένιωσα να απελευθερώνομαι».
Πέρα από τις εννέα απανωτές νίκες στα δέκα ματς – και ενώ απομένουν άλλα δύο για να κλείσουν τα παράθυρα – ο πρώην παίκτης της Αμιλλας Περιστερίου, του Αιγάλεω, του Ικάρου Καλλιθέας, του Αρη και του Κολοσσού Ρόδου αποκόμισε και μια εμπειρία ζωής. «Η ατμόσφαιρα στην Εθνική, η παρέα που κάνουμε όλα τα παιδιά, το δέσιμό μας από αγώνα σε αγώνα, τα έντονα συναισθήματα τα οποία νιώσαμε, όλα αυτά με σημάδεψαν πολύ περισσότερο από ένα καλάθι ή μια νίκη. Περνάμε πολύ ωραία, όπως στα διαλείμματα όταν πηγαίναμε στο σχολείο και αυτό είναι πολύ σπουδαίο» σχολιάζει.
Σε αυτή την προκριματική φάση η Εθνική δεν βρήκε απέναντί της μόνο τους κανονικούς αντιπάλους μέσα στο γήπεδο. «Αισθανόμασταν από την αρχή ότι κρατάμε στα χέρια μας μια ένδοξη ιστορία που δεν έπρεπε να την τσαλακώσουμε και να τη ρεζιλέψουμε. Τα “πρέπει” ήταν βαριά αλλά ευτυχώς τα σηκώσαμε και πετύχαμε τον στόχο μας».
Σε εννέα μήνες από τώρα η Εθνική θα βρίσκεται στην Κίνα και «φυσικά θέλω να είμαι εκεί» τονίζει ο Λαρεντζάκης. «Ελπίζω να έχω την υγεία μου, να παίξω καλά μέσα στη σεζόν με την ΑΕΚ και να προσκληθώ. Εάν με χρειαστεί ο προπονητής, θα είμαι παρών και θα νιώσω μεγάλη τιμή να εκπροσωπήσω την πατρίδα μου σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση».
Πολύτιμες συμβουλές
Στους αγώνες με τη Σερβία στο Ηράκλειο και με τη Γεωργία στην Τιφλίδα, ο γκαρντ της ΑΕΚ έμεινε στο ίδιο δωμάτιο με τον Νικ Καλάθη και παραδέχεται ότι «το νταλαβέρι με τέτοιους παίκτες και οι συμβουλές τους για το πώς πρέπει να διατηρώ την ηρεμία μου, πώς να διαχειρίζομαι τις καταστάσεις και πώς να διαβάζω το παιχνίδι είναι πολύτιμες».
Οι παίκτες που επωμίσθηκαν τη δύσκολη αποστολή να ιχνηλατήσουν τον δρόμο του μεταξιού δεν είναι πρωτοκλασάτοι και άλλοι στη θέση τους θα παρεξηγούνταν από τον χαρακτηρισμό «δευτερότριτα» και δεν συμμαζεύεται. «Οχι μόνο δεν μας πείραξε καθόλου, αλλά κάναμε κιόλας χαβαλέ μεταξύ μας ρωτώντας ο ένας τον άλλον εάν ανήκει στα δεύτερα ή στα τρίτα» αυτοσαρκάζεται ο Λαρεντζάκης.
Οι εικόνες με τις οποίες μεγάλωσε και άρχισε να… μπιστάει την μπάλα είναι οι αναμενόμενες: «Το “βάλ’ το αγόρι μου” του Διαμαντίδη με τη Γαλλία το 2005 και η νίκη επί των Αμερικανών το 2006 στη Σαϊτάμα με έχουν σημαδέψει και καθορίζουν τα όνειρα και τις φαντασιώσεις μου. Εχει τύχει μάλιστα να σουτάρω στη λήξη ενός αγώνα, όπως το έκαναν σε αυτή την προκριματική φάση ο Αθηναίου και ο Παπανικολάου, αλλά μέχρι τώρα μόνο στον… ύπνο μου! Ελπίζω κάποια στιγμή να συμβεί και στην πραγματικότητα»…