Καλοκαίρι του 2012 στη Μυτιλήνη, ένα μικρό παιδί έχει κλείσει τα 15 του χρόνια λίγες μέρες νωρίτερα. Κάθεται στον καναπέ του σπιτιού του, απολαμβάνει τις διακοπές του και παρακολουθεί το Euro που είχε πραγματοποιηθεί στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας.

Στον προημιτελικό της διοργάνωσης, η Ιταλία αγωνιζόταν με την Αγγλία για μια θέση στα ημιτελικά. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση και στα πέναλτι. Εκεί ο Αντρέα Πίρλο επεφύλασσε μια στιγμή μαγική. Μια στιγμή που για τον 15χρονο Χατζηγιοβάνη υπήρξε, έξι χρόνια αργότερα, η δική του έμπνευση.

Ο Πίρλο έστησε την μπάλα και σε μια διαδικασία τόσο αγχωτική, με το βάρος ενός ολόκληρου λαού στις πλάτες του και με την πρόκριση στα ημιτελικά ανοιχτή, αποφάσισε να εκτελέσει α λα Πανένκα. Ο βρετανός τερματοφύλακας Τζο Χαρτ έπεσε στη δεξιά του γωνιά, η μπάλα πήγε σκαφτά, αργά και βασανιστικά στο κέντρο της εστίας του και κούνησε ελαφρά τα δίχτυα. Η Ιταλία πήρε τελικά την πρόκριση κερδίζοντας με 4-2 στη διαδικασία των πέναλτι και κατάφερε να προκριθεί και στον τελικό, κερδίζοντας τους Γερμανούς και χάνοντας το τρόπαιο από τους Ισπανούς. Το 15χρονο παιδί στη Μυτιλήνη είχε μείνει αποσβολωμένο να κοιτάζει την υπέροχη εκτέλεση του Αντρέα Πίρλο. Την εκτέλεση α λα Πανένκα, όπως του εξήγησαν όσοι ρώτησε, λέγοντάς του όλη την ιστορία. Για τον τελικό του στο Euro του 1976, όπου η Τσεχοσλοβακία αντιμετώπιζε τη Δυτική Γερμανία. Για το τελευταίο πέναλτι της διαδικασίας, το οποίο θα εκτελούσε ο Αντονίν Πανένκα. Για τον τρόπο με τον οποίο τόλμησε να το εκτελέσει, ευστοχώντας και χαρίζοντας στους Τσεχοσλοβάκους το τρόπαιο.

Του εξήγησαν πως με τα χρόνια ήταν πολλοί εκείνοι που εκτέλεσαν με αυτόν τον τρόπο πέναλτι. Αλλοι σε μικρότερης σημασίας παιχνίδια, άλλοι σε αγώνες που «έκαιγαν». Του μίλησαν για τον Φραντσέσκο Τότι στον ημιτελικό Ιταλία – Ολλανδία του Euro 2000, όπου προκρίθηκαν οι Ιταλοί. Του εξιστόρησαν το τελευταίο παιχνίδι του σπουδαίου Ζινεντίν Ζιντάν, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Εκεί που ο Ζιζού απέναντι σε έναν άλλον σπουδαίο, τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν, αποφάσισε να εκτελέσει κι εκείνος όπως ο Πανένκα και να προλάβει να ισοφαρίσει πριν αποβληθεί για την πιο ιστορική… κουτουλιά στην ιστορία του ποδοσφαίρου, στον Ματεράτσι.

Μεγαλώνοντας το άκουγε ξανά και ξανά. Κάθε φορά που κάποιος εκτελούσε έτσι, άκουγε τον εκφωνητή να ενθουσιάζεται και να επαναλαμβάνει το όνομα του Πανένκα. Είδε τον Αμπρέου να το κάνει στον προημιτελικό του Μουντιάλ του 2014, είδε τον Αλέξις Σάντσες να χαρίζει στη Χιλή το Κόπα Αμέρικα απέναντι στην Αργεντινή του Μέσι στον τελικό του 2015. Και το άκουγε ξανά και ξανά. «Οπως ο Πανένκα»

Στο μυαλό του, όμως, είχε κολλήσει ο Αντρέα Πίρλο. Το πέναλτι που είδε ο ίδιος καθισμένος απέναντι στην τηλεόραση. Το πέναλτι που τον μάγεψε. Το πέναλτι που τον ενέπνευσε. Εχουν περάσει εξίμισι χρόνια από το καλοκαίρι του 2012 που ο μικρός παρακολουθούσε κι εκείνος το Αγγλία – Ιταλία, που είχε σπάσει καρδιές. Το 15χρονο αγόρι μεγάλωσε. Παίζει κι εκείνος ποδόσφαιρο επαγγελματικά. Και όταν του δόθηκε η ευκαιρία, θυμήθηκε τον Πίρλο…

«Ηταν πέναλτι α λα Πίρλο», έλεγε ο Τάσος Χατζηγιοβάνης στα αποδυτήρια του Κλεάνθης Βικελίδης όταν οι συμπαίκτες του τον αποθέωναν για την εκτέλεσή του. Για όλους τους άλλους θα είναι πάντα α λα Πανένκα. Εκείνος θα βάζει ξανά και ξανά στο Διαδίκτυο τη φάση και θα χαζεύει την αρχοντιά και το στυλ του Αντρέα Πίρλο…