Η γερμανική Χριστιανοδημοκρατία έχει νέα πρόεδρο. Η Ανγκελα Μέρκελ, ύστερα από 18 χρόνια, παρέδωσε τη σκυτάλη στην Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ, η οποία εξελέγη χθες νέα πρόεδρος του CDU. Στο συνέδριο του κόμματος στο Αμβούργο η Κραμπ – Καρενμπάουερ με 517 ψήφους (51,7%) απέσπασε στον δεύτερο γύρο οριακά τη νίκη από τον αντίπαλό της Φρίντριχ Μερτς που πήρε 482 ψήφους (48,25%).

Είχε προηγηθεί ο πρώτος γύρος με τους τρεις υποψήφιους. Η Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ ήταν πρώτη με 450 ψήφους (45,05%), ο Φρίντριχ Μερτς δεύτερος με 392 ψήφους (39,24%) και σε απόσταση τρίτος ο Γενς Σπαν με 157 ψήφους (15,72%). Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει ότι οι ψηφοφόροι του Γενς Σπαν μετακινήθηκαν στην πλειονότητά τους στον Φρίντριχ Μερτς, κύριο εκφραστή της συντηρητικής στροφής της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης. Αλλά το ένα τρίτο αυτών ψήφισε την Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ και της έδωσε την οριακή νίκη.

Με την επικράτηση της Κραμπ – Καρενμπάουερ, η οποία είναι εκφραστής της παραμονής του CDU στο Κέντρο, η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ μπορεί να υπολογίζει ότι θα εξαντλήσει τη θητεία της μέχρι το 2021. Αυτό διασφαλίζει πολιτική σταθερότητα στη Γερμανία, που είναι σημαντική και για την πορεία της ΕΕ. Κρίσιμη θα είναι το επόμενο διάστημα η στάση που θα τηρήσει το στρατόπεδο του Μερτς, ο οποίος επεδίωκε συντηρητική στροφή καθώς πιθανολογούνταν ακόμα και απόσχιση από το κόμμα, την οποία ο Φρίντριχ Μερτς απέκλεισε χθες.

Αλλαγή σελίδας. Το κεφάλαιο της 18χρονης θητείας της Ανγκελα Μέρκελ ως προέδρου της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης έκλεισε στο 31ο Συνέδριο του CDU στο Αμβούργο. «Δεν γεννήθηκα καγκελάριος ούτε πρόεδρος κόμματος. Θέλω να παραδώσω τη θέση με αξιοπρέπεια. Σήμερα αισθάνομαι ευγνωμοσύνη, ήταν μεγάλη μου χαρά, ήταν μεγάλη μου τιμή», είπε η Μέρκελ, κλείνοντας την τελευταία της ομιλία στους 1.001 συνέδρους του CDU και τους 2.000 δημοσιογράφους που παρακολούθησαν την ιστορική αλλαγή σκυτάλης στο μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανίας, με συνέπειες για τη χώρα και ολόκληρη την Ευρώπη. Στην ασυνήθιστη, για τα δεδομένα της Μέρκελ, συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία της, η Ανγκελα Μέρκελ ανέτρεξε στην πολιτική της διαδρομή που σφράγισε και την πορεία της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Ο απολογισμός είναι εντυπωσιακός. Από τα 18 χρόνια της προεδρίας Μέρκελ, το CDU είναι επί 13 χρόνια στην κυβέρνηση και η ίδια καγκελάριος. Στο ίδιο διάστημα το Βατικανό γνώρισε τρεις Ποντίφικες, το SPD δέκα προέδρους και η ποδοσφαιρική ομάδα του Αμβούργου, που φιλοξενεί το συνέδριο, άλλαξε 23 προπονητές. Οπως σημείωσε ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Φόλκερ Μπουφιέ, «τότε δεν υπήρχαν Facebook, Instagram, Twitter». «Σε συνδυασμό με ένα νέο πρόγραμμα θέσεων και μία νέα ηγεσία, θέλω να συνεισφέρω στην ταυτόχρονη διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας», είπε η Μέρκελ. «Το CDU είναι άλλο από εκείνο που ήταν το 2000», σημείωσε η Μέρκελ, σήμερα έχει να αντιμετωπίσει «νέες προκλήσεις, με νέες δομές, αλλά με τις ίδιες αξίες». Αυτές οι αξίες που καθιέρωσαν το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα κυρίαρχο στο πολιτικό κέντρο, παραμένουν αδιαπραγμάτευτες για τη Μέρκελ.

Η μάχη των διαδόχων. Για πρώτη φορά μετά το 1971 η Χριστιανική Ενωση έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα σε περισσότερους του ενός υποψήφιους προέδρους. Οι υποψήφιοι είχαν 20 λεπτά για να παρουσιάσουν τις θέσεις τους. Η Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ τα εξάντλησε με το βλέμμα στο μέλλον, σε ενέσεις θάρρους στα μέλη του κόμματος για το νέο κεφάλαιο που ανοίγει η αλλαγή ηγεσίας. Ο Φρίντριχ Μερτς, με το βλέμμα στραμμένο και στο πρόσφατο παρελθόν, άσκησε κριτική στη Μέρκελ για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης και χρειάστηκε να υπερβεί τον χρόνο του για να δώσει το δικό του στίγμα. Ο Γιενς Σπαν, γνωρίζοντας ότι είναι το «αουτσάιντερ» στην κούρσα διαδοχής, έριξε το βάρος στη «Γερμανία του 2040», όταν θα είναι 60 χρονών, νεότερος απ’ ό,τι σήμερα ο αντίπαλός του Φρίντριχ Μερτς.

«Το CDU είναι το τελευταίο μεγάλο κόμμα λαϊκής βάσης που έμεινε και θέλω να παραμείνει», είπε η Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ. Είναι υπέρμαχος της θέσης να παραμείνει η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση το κόμμα του πολιτικού κέντρου. Στην ευρωπαϊκή πολιτική, τόνισε ότι το CDU πρέπει να υποστηρίξει τη σύσταση ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ασφαλείας, και έναν ευρωπαϊκό στρατό. «Μόνον έτσι τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα όχι μόνον μπορούν να διατυπωθούν, αλλά και να διεκδικηθούν», κατέληξε.