Τι είναι και τι θέλουν τα Κίτρινα Γιλέκα; Για την εξήγηση ερίζει ο γαλλικός Τύπος, ενδεχομένως και μέρος του ευρωπαϊκού.

Στο «τι είναι» η απάντηση μοιάζει απλή. Είναι οι πάντες κι ο κάθε πικραμένος.

Ακροδεξιοί, ακροαριστεροί κι απολίτικοι. Αλλοι βασανισμένοι από τη ζωή κι άλλοι θυμωμένοι με την κοινωνία. Κοινοί μπαχαλάκηδες ή πρόθυμοι αγανακτισμένοι.

Στο «τι θέλουν» η απάντηση μοιάζει απλούστερη. Θέλουν να ζήσουν καλύτερα.

Φιλοδοξία απολύτως θεμιτή για όλους αλλά δύσκολα εφικτή για όλους.

Αν για να ζήσεις καλύτερα αρκούσε να φορέσεις κίτρινα και να βγεις στους δρόμους, τότε όλοι θα κυκλοφορούσαμε ντυμένοι Ορίτζιναλ της ΑΕΚ.

Κατά τη γνώμη μου όμως το θεμελιώδες ερώτημα δεν είναι τα Κίτρινα Γιλέκα. Αλλά τι κάνει η συντεταγμένη πολιτεία με κάθε χρώμα που φωνάζει τον θυμό του.

Η δυσαρέσκεια, η διαφωνία και η διαμαρτυρία αποτελούν προφανώς αναπόσπαστα στοιχεία της Δημοκρατίας. Ταυτόχρονη υποχρέωση όμως της Δημοκρατίας είναι να θέσει στη δυσαρέσκεια, τη διαφωνία και τη διαμαρτυρία ένα μέτρο κι ένα όριο.

Διότι η Δημοκρατία δεν είναι ανυπεράσπιστο πεδίο βολής.

Προστατεύεται. Αμύνεται. Και φυσικά αμύνεται μέσα από την υπεράσπιση της τάξης και την επιβολή του δικαίου.

Γι’ αυτό μάζεψαν προχθές πάνω από χίλιους επτακόσιους θυμωμένους. Οι 1.200 πέρασαν το γουικέντ σε φυλασσόμενο φιλικό περιβάλλον για να ξεθυμώσουν.

Το ωραιότερο καλαμπούρι ήταν οι καταγγελίες (ακόμη και στην Ελλάδα από διάφορα νούμερα!) για «αστυνομική καταστολή» στη Γαλλία.

Η γαλλική αστυνομία ζητά συγγνώμη που δεν επέτρεψε στους «κίτρινους» να κάψουν ανενόχλητοι το Παρίσι και μερικές πόλεις ακόμη.

Και η γαλλική Δικαιοσύνη εκφράζει τη λύπη της που δεν τους άφησε ελεύθερους να το κάψουν και την επόμενη φορά.

Στις 3 Δεκεμβρίου δικάστηκαν εβδομήντα συλληφθέντες για τα επεισόδια της 1ης Δεκεμβρίου – μέσα σε 48 ώρες!

Οι 18 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές φυλάκισης.

Στις κανονικές δημοκρατίες οι δικαστές δεν είναι τροχονόμοι. Προστατεύουν τη Δημοκρατία εφαρμόζοντας τους νόμους της Δημοκρατίας.

Μεταφέρω στιχομυθία από δίκη της 3ης Δεκεμβρίου στο Παρίσι («Le Monde», 5/12).

– Γιατί κύριε πετούσατε δυναμιτάκια στα ΜΑΤ; ρωτάει η Πρόεδρος.

– Για να διαλυθούν!

– Μου φαίνεται κύριε ότι είστε λίγο υπερφίαλος, απαντά η Πρόεδρος.

Και του ρίχνει κάτι μήνες – για τα δυναμιτάκια…

Του είπε δηλαδή στα λόγια της:

–

Ασε ρε παπάρα που νομίζεις πως με τις στρακαστρούκες σου θα διαλύσεις τις δυνάμεις της Δημοκρατίας!

Ερώτημα. Για τις καταστροφές του Δεκεμβρίου 2008 όταν κάηκε η Αθήνα και για όσες καταστροφές έχουν μεσολαβήσει έκτοτε, ξέρετε κανέναν να έχει καταδικαστεί;