Αισθάνομαι ότι ματαιοπονούν οι καθηγητές και οι καθηγήτριες που κάνουν έκκληση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να συμπεριλάβει στα αναθεωρητέα άρθρα του Συντάγματος το άρθρο 16. Κι έχω την εντύπωση ότι εξίσου ματαιοπονούμε κι όσοι επικαλούμαστε σήμερα αυτό το κείμενο, που υπογράφουν ορισμένοι από τους εγκυρότερους καθηγητές πανεπιστημίου, τους οποίους σεβόμαστε και για το επιστημονικό κύρος τους και για την πνευματική τους συγκρότηση και για το ηθικοπολιτικό παράδειγμά τους. Τέτοιοι άνθρωποι αντιτίθενται στον δογματισμό του Γαβρόγλου, της Αναγνωστοπούλου, του Δουζίνα, του Παρασκευόπουλου – που ισχυρίζεται ανοήτως ότι αν αλλάξει το άρθρο 16 θα καταστραφεί η Γη!

Οι άνθρωποι αυτοί που κυβερνάνε είναι τόσο κολλημένοι που δεν έχουν πρόβλημα να ποδοπατήσουν ακόμα και δικές τους ιδεολογικές σταθερές. Ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, που το 2007 δημοσίευσε το βιβλίο «Πέρα από το 16» (Μεταίχμιο), έχει αποδείξει ότι το άρθρο 16 περιέχει και κατάλοιπα της εμφυλιοπολεμικής Ελλάδας, τις συνέπειες της οποίας πλήρωσαν ακριβά και η Αριστερά και όσοι διεκδικούσαν την εξωστρέφεια αυτής της χώρας. Το Σύνταγμα του 1952, γράφει ο Αλιβιζάτος, ήταν το πρώτο που, στο άρθρο 16 παρ. 2, έθεσε σκοπούς στην εκπαίδευση: «Η διδασκαλία αποσκοπεί εις την ηθικήν και πνευματικήν αγωγήν και ανάπτυξιν της εθνικής συνειδήσεως των νέων, επί τη βάσει των ιδεολογικών κατευθύνσεων του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού». Η διάταξη αυτή είχε υιοθετηθεί το 1948, μέσα στον Εμφύλιο. Τη διάταξη επανέλαβε η χούντα στα Συντάγματά της, για να μην μπορεί, όπως δήλωνε ένας υπουργός της, «ο οποιοσδήποτε Παπανούτσος να καθορίζει την πολιτικήν επί της παιδείας». Κι όμως. Κλείνουν τα μάτια στην κυβέρνηση των πιο διαπρύσιων κρατιστών. Γι’ αυτούς σημασία έχει η συνδικαλιστική εκδοχή της εκπαίδευσης. Από τα υπόλοιπα, το εξουσιαστικό αυτό σύστημα δεν μπορεί να έχει κανένα όφελος.

Η παιδεία είναι, για την Ελλάδα, μια ιερή αγελάδα. Δήθεν δωρεάν, κοστίζει πολλά και, με εξαίρεση κάποιες σχολές, απλώς παράγει πτυχιούχους, το χαρτί των οποίων δεν έχει αξία εκτός του ελληνικού Δημοσίου. Το μοντέλο αυτό, όσο κι αν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προσπαθούν να το διαιωνίσουν, είναι παρωχημένο, ανήκει στα συστατικά της χρεοκοπίας. Η Ελλάδα χρειάζεται εκπαιδευτικό σύστημα που θα τη βοηθήσει να μετασχηματιστεί σε κοινωνία προόδου, ανοιχτή και ανταγωνιστική. Θα χρειαστούν τεράστιες αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση και, προφανώς, είναι απαραίτητες πολλές καινούργιες σχολές, που δύσκολα θα δημιουργηθούν στο πλαίσιο του ελληνικού Δημοσίου. Φωνή βοώντος…