Η κρίση θεσμών και αξιών που αποτελεί πλέον μια μόνιμη πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστα τα πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας. Η κατάλυση της δημοκρατίας μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους και η εγκαθίδρυση της παραβατικότητας, της ανομίας και της εγκληματικότητας θα πρέπει να μας ανησυχήσει και να μας προβληματίσει ιδιαίτερα.
Το πανεπιστημιακό άσυλο το οποίο λειτούργησε την περίοδο της επταετίας ως κοιτίδα δημοκρατικού διαλόγου και δραστηριοτήτων, καταστρατηγήθηκε από σφετεριστές και εξελίχθηκε σταδιακά σε άλλοθι παράνομων, έκνομων και εγκληματικών δραστηριοτήτων. Ομάδες αγνώστου προέλευσης και στόχου, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στους «ελεύθερους» πανεπιστημιακούς χώρους, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει η πανεπιστημιακή κοινότητα και η κοινωνία.
Στις συνεδριάσεις της Συγκλήτου και των πανεπιστημιακών οργάνων διοίκησης, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι λοιδορούνται, εξευτελίζονται και προπηλακίζονται ενώ πολλές φορές ασκείται και σωματική βία από δήθεν εκπροσώπους φοιτητών. Στα αμφιθέατρα ομάδες κρούσης καταλύουν κάθε έννοια ελεύθερης έκφρασης των καθηγητών και των φοιτητών. Οι εσωτερικοί και εξωτερικοί κοινόχρηστοι χώροι λεηλατούνται, καταστρέφονται και αποτελούν πεδίο άσκησης βίας.
Η αντίδραση περιορίζεται μόνο σε ευχολόγια και σε προσδοκίες συμμόρφωσης και εξαγνισμού των εγκληματικών στοιχείων μέσω ενός προτεινόμενου μακρόσυρτου, αδιέξοδου και ατελέσφορου διαλόγου και επιπρόσθετα μέσω του φωτισμού όλων των πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων ως ώστε να μην υπάρχουν σκοτεινά σημεία, διάδρομοι και χώροι, όπως αναφέρετε σε πρόσφατο πόρισμα εμπειρογνωμόνων!
Βιώνουμε όλοι μας εδώ στην Ελλάδα, το δικό μας εικονικό κόσμο που μας πάει πίσω, που δεν ακολουθεί την διεθνή-παγκόσμια πορεία, προσκολλημένοι στις αυταπάτες και σε ένα αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο καταστροφής χωρίς δυνατότητα φυγόκεντρης διαφυγής. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον, στη συσσώρευση της ύλης σε μια μαύρη τρύπα και ας περιμένουμε την τεράστια έκρηξη η οποία θα δημιουργήσει προσδοκίες για ένα δυναμικό αυτοδιοικούμενο πανεπιστήμιο. Για ένα πανεπιστήμιο της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας, της κοινωνικής δράσης, της συμπόρευσης, του εθνικού ρόλου και της διεθνούς παρέμβασης.
Ο Ευθύμιος Λέκκας είναι πρόεδρος Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Πανεπιστημίου Αθηνών