Δεν έχει κερδίσει τον Απόλλωνα Σμύρνης που θεωρητικά είναι ο πιο εύκολος αντίπαλος στο πρωτάθλημα. Εχει χάσει από τον Λεβαδειακό, που δείχνει μια πολύ κακή αγωνιστική εικόνα. Εχει δεχτεί δύο φορές στην έδρα του από τρία γκολ, μία με τον ΠΑΟΚ και μία με την ΑΕΚ. Είδε τον Αρη να του ανατρέπει το υπέρ του 1-0 σε εις βάρος του 1-2 στις καθυστερήσεις μέσα στο «Γεντί Κουλέ». Εχει σε 13 αγώνες μόλις δύο νίκες. Κι όμως, αυτές οι δύο νίκες του ΟΦΗ είναι από… ατόφιο χρυσάφι.

Μετά τον Ολυμπιακό, που λύγισε στο Ηράκλειο, ήταν η σειρά του Παναθηναϊκού. Μετά το 1-0 επί των Πειραιωτών, η ομάδα της Κρήτης μετατράπηκε σε σύγχρονο… φονέα των γιγάντων. Επιβλήθηκε με 3-1 του Παναθηναϊκού, σε ένα ματς που βάσει εικόνας όχι μόνο ήταν ο δίκαιος νικητής, όχι μόνο δεν θα μπορούσε να απειληθεί από την ομάδα του Δώνη, αλλά ακόμα και περισσότερα γκολ να σημείωνε, θα μιλούσαμε για ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.

Ο ΟΦΗ πρέσαρε αριστουργηματικά τον Παναθηναϊκό, μη επιτρέποντας στους Πράσινους να βρουν εύκολα την πρώτη πάσα, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Δώνη να μην μπορούν να βγουν ορθολογικά στην επίθεση και να δυσκολεύονται τρομερά στο χτίσιμο του παιχνιδιού και στην ανάπτυξη. Η επιλογή του Δώνη για 3-5-2, με τον Χατζηγιοβάνη σε ρόλο μπακ χαφ στη δεξιά πλευρά του γηπέδου δεν του βγήκε. Οι Πράσινοι έκαναν πολλά λάθη στη μεταφορά της μπάλας από την άμυνα προς τη μεσαία γραμμή, ήταν ακίνδυνοι επιθετικά στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς, με εξαίρεση ένα… ξέσπασμα από το 10′ μέχρι το 20′ και τη φάση του γκολ του Κάτσε στο 36′, αλλά με τρεις φάσεις όλες κι όλες και με τόσα λάθη (ατομικά και ομαδικά) δεν μπορείς να κερδίσεις κανέναν.

Πόσω μάλλον μια ομάδα που μπήκε στο γήπεδο με τεράστιο πάθος και μεγάλη θέληση για τη νίκη. Ο ΟΦΗ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα λάθη του Παναθηναϊκού, ομαδικά και ατομικά και το έκανε μόλις από το 5ο λεπτό. Εκεί που ο Δεληγιαννίδης βρέθηκε εντελώς μόνος του μέσα στην καρδιά της άμυνας, σε φάση σπάνια για την ομάδα με τη συγκέντρωση του Παναθηναϊκού και με σουτ στην κίνηση εκτέλεσε τον Διούδη. Ο ΟΦΗ είχε απάντηση και μετά το γκολ του Κάτσε, που στο 36′ κινήθηκε σαν κρυφό φορ και με καρφωτή κεφαλιά ισοφάρισε έπειτα από σέντρα πάρε – βάλε του Ινσούα.

Υπεύθυνος και ο Διούδης

Μόλις τέσσερα λεπτά μετά, ο Πλατέλλας με αριστερό βολέ έξω από την περιοχή νίκησε τον Διούδη, που φέρει μεγάλη ευθύνη για το γκολ, καθώς η μπάλα πέρασε κάτω από τα χέρια του. Αυτό είναι και το κομβικό σημείο του αγώνα. Μόλις τέσσερα λεπτά μετά το 1-1, μόλις πέντε λεπτά πριν φύγει το ημίχρονο και ο Παναθηναϊκός… ανασκουμπωθεί, ο ΟΦΗ βρήκε τον τρόπο να τον στείλει στα αποδυτήρια με το σκορ εις βάρος του. Και να τον τελειώσει 15 λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου μέρους, εκμεταλλευόμενος ακόμα ένα τραγικό λάθος της άμυνάς του.

Τούτη τη φορά ήταν ο Μαυρομάτης, που στο 60′ αντί να διώξει την μπάλα, πήγε να την κοντρολάρει μέσα στην περιοχή, με αποτέλεσμα να τη στρώσει στον Κοροβέση, που έκανε το 3-1 και τελείωσε νωρίς το ματς. Στο τελευταίο ημίωρο, μάλιστα, οι Κρητικοί ήταν εκείνοι που θα μπορούσαν να είχαν φτάσει και σε ένα τέταρτο γκολ, αλλά ήταν αναποτελεσματικοί, με τον Παναθηναϊκό να περιορίζεται σε παθητικό ρόλο. Μπουζούκης και Χατζηγιοβάνης ήταν αρνητικοί, η τριάδα Δώνη, Κουρμπέλη, Κάτσε στο κέντρο είχε μόνο τον Αλβανό να παλεύει, ο Μακέντα ήταν απελπιστικά μόνος του και φυσιολογικά ήρθε η… κατάρρευση και η πρώτη φορά στη σεζόν που ο Παναθηναϊκός δέχεται τρία γκολ σε ένα ματς.

ΟΦΗ (Νίκος Παπαδόπουλος): Στρέζος, Δεληγιαννίδης, Παπάζογλου, Ποτουρίδης, Κοροβέσης, Νάστος, Μεγιάδο (92´ Μιχόγιεβιτς), Κυριακίδης, Πλατέλλας (85´ Κουτσιανικούλης), Σασί (73´ Παπαστεριανός), Βουό.

Παναθηναϊκός (Γιώργος Δώνης): Διούδης, Πούγγουρας, Κολοβέτσιος, Μαυρομάτης (83´ Στάικος), Χατζηγιοβάνης, Ινσούα (63´ Χατζηθεοδωρίδης), Κουρμπέλης, Κάτσε, Δώνης (63´ Καμπετσής), Μπουζούκης, Μακέντα.