Αρκετοί έχουν κάνει τη σύγκριση με τον Μάη του ’68. Ο πλέον γνωστός πρωταγωνιστής του Μάη, ωστόσο, ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, θεωρεί πως το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων «είναι πολύ διαφορετικό. Τότε θέλαμε να απαλλαγούμε από έναν στρατηγό», λέει στην «Guardian» αναφερόμενος στον Σαρλ ντε Γκολ. «Σήμερα οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να βάλουν έναν στρατηγό στην εξουσία»: κάποια Κίτρινα Γιλέκα ζητούν, πράγματι, να γίνει πρωθυπουργός ο στρατηγός Πιερ ντε Βιλιέ, ο πρώην αρχηγός του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων που παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 2017 έπειτα από σύγκρουσή του με τον Εμανουέλ Μακρόν.

«Και κανείς το ’68 δεν διατύπωνε απειλές κατά της ζωής εκείνων που ήθελαν τον διάλογο», συνεχίζει, πάντα ασυγκράτητος, ο Ντάνι. «Αυτή είναι η δύναμη της βίας. Ολοι εκείνοι στην Αριστερά που νομίζουν ότι αυτή είναι μια αριστερή επανάσταση κάνουν λάθος. Οταν ακούς ότι Κίτρινα Γιλέκα που θέλουν να διαπραγματευτούν δέχονται απειλές κατά της ζωής τους, αυτό είναι δείγμα μιας αυταρχικής Δεξιάς. Ακούω κόσμο από την Ανυπότακτη Γαλλία να λέει ότι αυτή είναι μια μεγάλη λαϊκή εξέγερση και επιτέλους ο κόσμος μιλάει, αλλά αυτοί είναι οι ίδιοι απλοί άνθρωποι που έσπρωξαν τον Τραμπ στην εξουσία. Είδαμε το 1933 στη Γερμανία τι έκαναν οι “απλοί” άνθρωποι. Δεν είναι όλοι οι απλοί άνθρωποι καλοί».

ΚΡΙΤΙΚΗ. Βετεράνος ευρωβουλευτής των Πρασίνων, ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ έχει πλέον αποσυρθεί επισήμως από την πολιτική. Παθιασμένος φιλοευρωπαίος, ωστόσο, στήριξε προεκλογικά τον Μακρόν και παραμένει (ανεπίσημος) σύμβουλός του. Χωρίς αυτό να τον αποτρέπει από το να του ασκεί κριτική. Ασφαλώς, αναγνωρίζει, η θρυαλλίδα του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, η «αδικία, η ανισότητα και ο κοινωνικός διχασμός», προηγούνται της θητείας του. «Από το 1995, όταν ο Ζακ Σιράκ μίλησε για την “κοινωνική ρήξη”, καμία πολιτική δύναμη δεν έχει προτείνει μια απάντηση σε αυτήν. Το πρόβλημα είναι ότι ο Μακρόν υποσχέθηκε να κάνει τη διαφορά». Και τώρα «άνοιξε ένα κουτί της Πανδώρας, από το οποίο ξεχύθηκε η βαθιά πικρία μέρους της Γαλλίας. Ο κόσμος λέει “έχετε δώσει δώρα στους πλούσιους και δώρα στις επιχειρήσεις, τι γίνεται όμως με εκείνους που ζουν με συντάξεις 1.200 ευρώ τον μήνα;”. Η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να το αντικρούσει αυτό. Και τώρα πια έχει γίνει επείγον».

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ. Η γαλλική κυβέρνηση, λέει ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, χρειάζεται μια «συνολική επανεκκίνηση», συμπεριλαμβανομένης και μιας «φορολογικής επανάστασης» ώστε να γίνουν πιο δίκαιες οι εισφορές. «Ο Μακρόν λέει πως δεν θέλει να ξηλώσει αυτά που έχει κάνει τους τελευταίους 18 μήνες, τι θα πλέξει όμως για τους άλλους; Ο γάλλος πρόεδρος πρέπει να εξηγήσει πως καταλαβαίνει τα λάθη της κυβέρνησής του και να προτείνει διαπραγματεύσεις, ιδιαίτερα με τα συνδικάτα. Στα Κίτρινα Γιλέκα πάλι λέω, αν το κίνημα γίνει πιο βίαιο, το μόνο που θα συμβεί είναι περισσότερος καπιταλισμός, όχι λιγότερος. Ερχεται μια στιγμή που η βία γίνεται αντιπαραγωγική. Θα ήταν κρίμα να καταστρέψει η βία αυτό που έχει επιτύχει το κίνημα, την ανάδειξη της κατάστασης των ανθρώπων στον πάτο». Ο Ντάνι ανησυχεί, δεν το κρύβει: «Δεν ξέρω πού θα πάει αυτό και δεν έχω καμία κρυστάλλινη σφαίρα. Είναι όμως πολύ συμβολικό που εκείνοι οι οποίοι θέλουν να διαπραγματευτούν δέχονται απειλές κατά της ζωής τους και άλλοι θέλουν να βάλουν έναν στρατηγό στην εξουσία. Αυτά δεν συνέβαιναν τον Μάη του ’68∙ δεν είναι επαναστατικό, είναι τρομακτικό».