Η κουβέντα για τη διαιτησία δεν τελειώνει ποτέ. Αν πας το Ξάνθη – Ολυμπιακός φάση φάση, θα ξημερώσει. Αν η συζήτηση πάει πίσω, θα φτάσεις στη Στάση του Νίκα. Αν όχι στον τρωικό πόλεμο. Ο Παναθηναϊκός θα έχει να σου πει για τον Παπουτσέλη. Ο αεκτζής για Ποντίκη – Δημητρόπουλο. Ο οπαδός του ΠΑΟΚ για τον (πατέρα) Παπαπέτρου και το «σφύρα τη λήξη να φύγουμε». Ο Ολυμπιακός θα θυμηθεί τα πέτρινα χρόνια. Εχει αυτή την ιδιότητα το ποδόσφαιρο. Να έχουν όλοι δίκιο. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο ΠΑΟΚ έστειλε DVD στην UEFA, με τα εις βάρος του διαιτητικά λάθη. Και η εικόνα δεν λέει ψέματα. Πράγματι στη Νέα Σμύρνη δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Ακπόμ. Στο Γεντί Κουλέ δεν δόθηκε πέναλτι σε ανατροπή του Ζαμπά. Υπάρχει όμως μία σημαντική, μία θεμελιώδης παράμετρος. Ο ΠΑΟΚ αυτά τα παιχνίδια τα κέρδισε. Οι λανθασμένες αποφάσεις ούτε στο ένα ούτε στο άλλο ματς αλλοίωσαν το αποτέλεσμα.

Πέναλτι

Αντίθετα, το δήθεν πέναλτι που σφύριξε ο Κουτσιαύτης με τον Αστέρα Τρίπολης, έκρινε το παιχνίδι. Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, που σημειολογικά συμπίπτει με την έναρξη της νέας εποχής. Ο ΠΑΟΚ έχει να λέει ότι πρώτος ζήτησε ξένους διαιτητές. Κι έτσι είναι. Τους ζήτησε, επειδή μετά τους Ποντίκη – Κομίνη έπαψε να έχει εμπιστοσύνη στον Νότιο Πόλο της «εξυγίανσης». Ο ΠΑΟΚ πράγματι ζήτησε το VAR. Σε μια εποχή που στις ισορροπίες της νέας τάξης πραγμάτων δεν ήταν αυτός που είχε το πάνω χέρι. Μπορεί να έχεις στην ΕΠΟ τον «δικό σου» Γραμμένο, αλλά όταν βλέπεις τον Βάτσιο να σφυρίζει πέναλτι για μαρκάρισμα έξω από την περιοχή, εύλογο είναι να θέλεις το VAR. Πράγματι ο ΠΑΟΚ είχε εφέτος διαιτητικές αποφάσεις εις βάρος του. Σ’ αυτές τις 13 μέχρι τώρα αγωνιστικές, οι φάσεις που σημάδεψαν το πρωτάθλημα είναι δύο. Το «πέναλτι» που κερδίζει ο Πρίγιοβιτς με τον Αστέρα και το πέναλτι στο χέρι του Βιεϊρίνια που δεν δίνει ο Τσαμούρης.

Τράβηγμα

Αποφάσεις που διαμόρφωσαν αποτέλεσμα. Είπαμε όμως. Η κουβέντα για τη διαιτησία δεν τελειώνει ποτέ. Ειδικότερα μάλιστα όταν προς στήριξη των επιχειρημάτων επιστρατεύονται οι τηλεδιαιτητές. Οι οποίοι διαθέτουν το αλάθητο του Πάπα. Ο Τζήλος θα έπρεπε να έχει αποβάλει τον Ποντένσε με απευθείας κόκκινη στο 68′ και τον Σισέ στις καθυστερήσεις, απεφάνθη ο Τάσος Κάκος. Αρα ο Ολυμπιακός ευνοήθηκε. Κι εγώ μαζί του. Ερώτηση: Τι κέρδισε ο Ολυμπιακός από τις δύο αυτές λανθασμένες αποφάσεις; Οτι ο Ποντένσε έπαιξε δέκα λεπτά παραπάνω; Δεν άλλαξε κάτι στο ματς. Ούτε κέρδισαν κάτι οι Ερυθρόλευκοι από τη μη αποβολή του Σισέ. Αντίθετα, αν έδινε ο Τζήλος το πέναλτι στο τράβηγμα στον Σισέ στο πρώτο ημίχρονο, θα επρόκειτο για άλλο παιχνίδι. Και θα επρόκειτο σίγουρα για άλλο παιχνίδι, αν δεν έδειχνε ο Τζήλος αυτή την ανοχή στα τραβήγματα των αμυντικών της Ξάνθης, σε όλες τις φάσεις στη περιοχή του Ζίβκοβιτς.

Ελληνορωμαϊκή

Βλέπουμε τους ξένους διαιτητές, την πρώτη φορά να καλούν τους αμυντικούς για συστάσεις. Τη δεύτερη πέναλτι. Και για πιο ανώδυνα τραβήγματα. Το είδαμε στο Μπάγερν – ΑΕΚ. Είδαμε το πέναλτι που έδωσε ο Κουτσιαύτης στο Περιστέρι. Με το που τον αγκαλιάζει ο αμυντικός των γηπεδούχων, ο Μάβραϊ πέφτει μόνος του. Ασπρη βούλα ο διαιτητής. Ο Τζήλος αντίθετα, δεν είχε κανένα πρόβλημα με την ελληνορωμαϊκή σε κάθε στημένο κτύπημα στην περιοχή της Ξάνθης. Ούτε μία φορά δεν πήγε να μιλήσει στους ποδοσφαιριστές. Που ειρήσθω εν παρόδω, είναι έξυπνοι. Παίρνουν γραμμή με τη μία περί τίνος πρόκειται, κάθε φορά. Αφού με αφήνεις να τραβάω από τη φανέλα, θα ξανατραβήξω. Και τραβάγανε μέχρι το 112′. Κι όπως είπαμε, ο καθείς έχει τη γνώμη του. Αν μιλήσουμε για μία φάση, αυτή είναι το χέρι του Βιεϊρίνια στη Λαμία. Μια φάση που τα λέει όλα. Χωρίς αντίλογο.