Κανένας συμβολισμός δεν θα αποτύπωνε τόσο έντονα μια δυστοπική πραγματικότητα και συγχρόνως μια τραγική αποτυχία όπως αυτός: το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αποφάσισε να εντάξει στο λογότυπο αλληλογραφίας εσωτερικού τη φράση «Το ΑΠΘ ζητά την προστασία της Πολιτείας από τα φαινόμενα βίας και ανομίας». Τη δυστοπική πραγματικότητα βιώνει το πανεπιστημιακό ίδρυμα. Και η τραγική αποτυχία βαραίνει μια κυβέρνηση που από τυφλή ιδεοληψία και μόνο αρνείται να πράξει το καθήκον της.

Είναι συνταγματική επιταγή η προστασία και η ασφάλεια των πολιτών. Είναι πολύ περισσότερα η προστασία των πανεπιστημιακών χώρων και η ασφάλεια των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Κι αυτό επειδή η ακαδημαϊκή ελευθερία είναι ζωτικής σημασίας προϋπόθεση για τη διακίνηση της γνώσης και των ιδεών. Μπορούν άραγε να διακινηθούν γνώσεις και ιδέες σε περιβάλλον φόβου; Μπορούν να ανθήσουν σε καθεστώς τρόμου; Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Και θα έπρεπε να είναι αυτονόητη τόσο για τον αρμόδιο υπουργό όσο και για το σύνολο της κυβέρνησης.

Δυστυχώς δεν είναι. Και επειδή δεν είναι, η Σύγκλητος ενός από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας εξετάζει ακόμη και το ενδεχόμενο δικαστικής προσφυγής για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης της ακαδημαϊκής του υπόστασης. Θα συνεχίσει να κωφεύει η κυβέρνηση; Θα συνεχίσει να λαμβάνει όλα τα μέτρα ασφαλείας και προστασίας για τον επικεφαλής και τα μέλη της αφήνοντας στο έλεος της βίας και του φόβου τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, έναν χώρο δηλαδή όπου θα έπρεπε κατ’ εξοχήν να πνέει άνεμος ελευθερίας και μόνο;