Ο ΠΑΟΚ εδώ και κάποιο διάστημα τρεκλίζει. Από την ισοπαλία στο Περιστέρι μέχρι και τώρα, η ομάδα πόρρω απέχει από το σύνολο που ονειρεύονται οι οπαδοί. Στο πρωτάθλημα δύσκολη νίκη με τον Παναιτωλικό, όχι ιδιαίτερα καλή απόδοση απέναντι στην Ξάνθη, σκριν της διαιτησίας για το διπλό στη Λαμία και αγχωτική επικράτηση επί της Λάρισας μόλις την περασμένη αγωνιστική. Και χθες, ήρθε το εντελώς απρόσμενο: ο ΠΑΟΚ ζητούσε μόνο νίκη προκειμένου να έχει ελπίδες πρόκρισης στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λιγκ και τελικά βρέθηκε να χάνει 3-0 (!) στο ημίχρονο από μια αντίπαλο που δεν τη λες και θηρίο. Ωραίο να επικοινωνούν προς τα έξω ότι ο βασικός στόχος είναι η κατάκτηση του τίτλου, ωστόσο σε όμιλο που δεν περιλαμβάνει σούπερ ομάδες, το να καταλήγεις στην τελευταία θέση και χάνοντας όλα τα ματς στην Τούμπα δεν συνιστά παράσημο. Ούτε προοδεύει η ομάδα με τέτοια απόδοση και νοοτροπία. Η ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ φάνταζε διαπλανητική στην αρχή και αιχμαλώτισε τους γηπεδούχους. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ, ζαλισμένοι εμφανώς, δεν καταλάβαιναν πώς προέκυψε το σοκ. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Τρία γκολ σε ένα ημίχρονο λίγες φορές δέχεται μια σκληρή στην άμυνα ομάδα. Οσο για τη συνέχεια, ήταν λογικό να εμφανιστούν με δίψα οι παίκτες γιατί ένιωσαν ότι ο εγωισμός τους πληγώθηκε σε μεγάλο βαθμό. Μείωσαν, αλλά ούτε όταν βρέθηκαν με παίκτη παραπάνω κατάφεραν να ανατρέψουν την κατάσταση. Το να επιτίθεσαι βιαστικά και ασφαλώς χωρίς σχέδιο, οδηγεί σε λάθη και επιλογές υπό το κράτος του πανικού.

Το γόητρο του ΠΑΟΚ υπέστη σημαντική φθορά με το χθεσινό στραπάτσο. Φυσικά, η σεζόν δεν χάθηκε και ο δρόμος για την κατάκτηση του τίτλου παραμένει ορθάνοιχτος. Η διαφορά μεγάλη, άρα ο ΠΑΟΚ έχει ακόμη την πρωτοβουλία των κινήσεων. Το ζήτημα είναι πώς θα διαχειριστεί τη βαριά ήττα και πόσο θα επηρεαστούν τα αποδυτήρια. Η δουλειά και η ευθύνη του προπονητή, μάλλον είναι κομβικά θέματα. Οπως και η βελτίωση της απόδοσης και η άνοδος στα περσινά επίπεδα. Γιατί, η εικόνα παραμένει θολή, η προσφορά θεάματος αναζητείται, το άλλοθι για τα δύο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν υφίσταται πλέον. Αν θέλει ο ΠΑΟΚ να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, είναι βέβαιο ότι θα βρει το πρόβλημα μπροστά του. Και όσοι δεν το αντιλαμβάνονται, όσοι δεν αναγνωρίζουν πως ένα σύνολο νωθρό δεν παίζει το ποδόσφαιρο που μπορεί, απλά εθελοτυφλούν.

ΥΓ: Καλή επιτυχία στους νέους διαιτητές και τις διαιτήτριες που πήραν το χρίσμα του διεθνούς. Και αποδεικνύεται στην περίπτωση της Μαρίας Δέτση ότι το να χάνεις τα οφσάιντ, όπως συνέβη στο ματς του Παναιτωλικού με την ΑΕΚ, είναι πταίσμα που μικρή σημασία έχει στις σκέψεις των αρμοδίων.