Σύσσωμος ο χθεσινός φιλοκυβερνητικός Τύπος κλήθηκε να βοηθήσει στον απεγκλωβισμό της κυβέρνησης, του Πρωθυπουργού και του υπουργού του τίποτα Νίκου Παππά από τη γωνία στην οποία τους έχουν στριμώξει «τα έργα και οι ημέρες» του γνωστού Μανωλάκη. Το βασικό επιχείρημα που «έσπρωξαν» τα υπόγεια του Μαξίμου και φιλοξένησαν ανιδιοτελώς τα ΦΕΚ τύπου «Εφ. Συν», αλλά και φιλοκυβερνητικά φύλλα όπως το «Εθνος» ήταν ότι ο Μανωλάκης με τον Παππά τα είχαν «σπάσει» λέει από τα τέλη του 2015, και μάλιστα άσχημα. Το διαζύγιο ήτοι, δεν ήταν συναινετικό. Και η αιτία ήταν ότι ο Μανωλάκης ο Πετσίτης, ο Μανόλο με το παπί, ο «κουβαλητής», το έπαιζε «διπλός πράκτορας» – συνέλεγε πληροφορίες από τον Παππά για τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών και τις μετέφερε σε καναλάρχη – εν προκειμένω τον Κοντομηνά, τον οποίο για ευνόητους λόγους δεν κατονόμασαν τα «υπόγεια».

Φευ όμως, στη σπουδή τους να προστατεύσουν τα… ασυμμάζευτα, το διέπραξαν το λάθος: πώς μπορεί να τα είχαν σπάσει από τα τέλη του 2015 ο Παππάς με τον Μανωλάκη γιατί ο Μανωλάκης «τσίμπαγε» πληροφορίες και ενημέρωνε τον κύριο Δημήτρη, όταν ο διαγωνισμός για τις άδειες έγινε σχεδόν έναν χρόνο μετά, το 2016; Δεν μπορεί. Ψέμα. Fake news.

Παιδιά, άκυρο. Βρείτε άλλο να μας πείτε. Λ.χ. ένα παράδειγμα δίνω – ο Μανωλάκης γουστάριζε καψούρα τη νύχτα. Αντζελα, Βασίλη Τερλέγκα, Σώτη Βολάνη, Αλέκο Ζαζόπουλο, Χάρη Κωστόπουλο, πλανητάρχη Τάσο Μπουγά. Ο Παππάς πάλι ήταν του «ποιοτικού». Γιάννη Χαρούλη, Θανάση Παπαθανασίου, Νατάσσα Μποφίλιου και τέτοια. Πιάσανε μια συζήτηση μια μέρα, λόγο τον λόγο πλακώθηκαν, και έτσι χάλασε μια όμορφη φιλία, σφυρηλατημένη πάνω στις δύο ρόδες ενός σαράβαλου «παπιού».

Πιο πιστευτοί θα γίνετε…

Κάτι ξέχασαν

«Η Θεσσαλονίκη δεν έχει αυτόκλητους ιδιοκτήτες. Η εποχή του παρακράτους και των Γκοτζαμάνηδων έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Η Δημοκρατία θα νικήσει» είπε χθες το μεσημέρι μέσω Twitter ο πανταχόθεν βαλλόμενος Παππάς του Μανώλη ή Μανόλο ή Μανωλάκη, Πετσίτη. Ο υπουργός του τίποτα, είναι στη «γραμμή»: υπάρχει ακροδεξιός κίνδυνος στην Ελλάδα, και εμείς αντιστεκόμαστε, και καλούμε και τους υπόλοιπους να συστρατευθούν μαζί μας.

Η ανάρτηση έγινε απ’ αφορμή της σημερινής εκδήλωσης στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης όπου θα μιλήσει ο Τσίπρας, και για τους γνωστούς λόγους, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει από ημερών ξεκινήσει τους παλικαρισμούς ότι τάχα μου και καλά δεν τον πτοούν τον αρχηγό οι αντιδράσεις, και δεν ανακόπτουν την πορεία του προς τα εμπρός, και άλλα τέτοια επικολυρικά. Για το unfair της διοργάνωσης της εκδήλωσης την ημέρα που ξεκινάει το συνέδριο της ΝουΔού δεν λένε τίποτε – και ο Παππάς επίσης.

Εμένα αυτό που με τρελαίνει, είναι ότι μιλάνε για αντισυγκεντρώσεις εκείνοι οι οποίοι το 2010-2012 προπηλάκιζαν αισχρά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, διοργάνωναν κανονικές αντισυγκεντρώσεις προκειμένου να ματαιώσουν τις εκδηλώσεις του Κινήματος, τραμπούκιζαν τον κόσμο που ήθελε να μετάσχει, χτυπούσαν τα στελέχη, απέκλειαν δρόμους, έσπαγαν αίθουσες κ.λπ. Στις δε εκλογές του 2012, στο ΠΑΣΟΚ απαγορεύθηκε από αυτούς τους τύπους να διεξαγάγει μια κανονική προεκλογική περίοδο. Ε, αυτοί τώρα διαμαρτύρονται. Δεν είναι να γελάς;

Vertigo

Ζαλίστηκα. Για την ακρίβεια παραμένω ζαλισμένος. Μου είναι αδύνατον να παρακολουθήσω τον Καμμένο υπουργό – (συν)εταίρο του προέδρου Τσίπρα να στροβιλίζεται με τη χάρη ενός Ιωάννη Μελισσανίδη και την τεχνική ενός Λευτέρη Πετρούνια στους κρίκους, γύρω από το «Σκοπιανό». Και πάνω που λες α, μάλιστα, αυτό θα κάνει, έρχεται ο ίδιος να σου δηλώσει ότι δεν θα κάνει ακριβώς αυτό, αλλά κάτι άλλο.

Χθες, ας πούμε, μας κούφανε εντελώς. Το πρωί, μιλώντας σε κάτι συνοριοφύλακες πάνω στα σύνορα, στη Μακεδονία, είπε το εντελώς καινούργιο ότι μέχρι 15-16 Γενάρη, οπότε και θα ψηφιστεί η συμφωνία των Πρεσπών από τους Σκοπιανούς, παραιτείται. Είπε συγκεκριμένα: «Δήλωσα στα φυλάκια και στο προσωπικό που συνάντησα ότι αν συνεχίσει και ψηφιστεί η συνθήκη των Πρεσπών από τη μεριά της ΠΓΔΜ εγώ θα παραιτηθώ από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας».

Βούιξε ο τόπος. Επίκειται παραίτηση Καμμένου, μόλις ψηφιστεί η συμφωνία από τα Σκόπια. Το απόγευμα, το τούμπαρε το πράγμα, πάλι: «Είναι δεδομένο ότι αν – ο μη γένοιτο – αυτή η συμφωνία φτάσει στη Βουλή, εγώ δεν θα συνεχίσω να είμαι υπουργός Εθνικής Αμυνας και ούτε οι Ανεξάρτητοι Ελληνες θα συνεχίσουν να αποτελούν μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού».

Vertigo, κανονικό…

(Αν και δεν θέτω κανένα θέμα περί της σταθερότητας, ως και της σοβαρότητος θα έλεγα, των απόψεων του Καμμένου, εντελώς, προέδρου, κατά την ταπεινή γνώμη μου, θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικό να εξέδιδε… ωριαίο πρόγραμμα αλλαγής στάσης απέναντι στο Σκοπιανό. Στις 10 το πρωί αυτό. Στις 11, εκείνο. Στις 12 το άλλο. Στις 5 το παρ’ άλλο, και ούτω καθεξής…)

Υψηλό κόστος

Η είδηση που ήρθε από μακριά, από τη Φρανκφούρτη, ήρθε να μας θυμίσει πόσο μας κόστισε όλο αυτό που ζούμε από τον Ιανουάριο του 2015, συνεχώς, σχεδόν τέσσερα χρόνια τώρα. Τι λέει; Οτι ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα της «ποσοτικής χαλάρωσης» το οποίο διήρκεσε σχεδόν τέσσερα χρόνια, και έδωσε την ευκαιρία στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αντλήσουν περί τα 2,6 τρισ. ευρώ. Εμείς τι πήραμε από όλα αυτά; Κωλύομαι να πω ακριβώς αυτό που μου έρχεται αυθορμήτως στο μυαλό, και προτιμώ να αφήσω να μιλήσουν οι ειδικοί: κορυφαίος τραπεζίτης μού ανέφερε, όταν τον ρώτησα σχετικά, ότι δεν ωφεληθήκαμε ούτε ένα ευρώ από την ποσοτική χαλάρωση, λόγω ακριβώς της εμμονής και των διαφόρων «κολλημάτων» που είχε η κυβέρνηση Τσίπρα. Και ειδικότερα, του να αρνηθεί να πάρει την προληπτική γραμμή στήριξης. Αν την έπαιρνε, όπως εισηγούνταν από μηνών ο Στουρνάρας και τον καθύβριζαν οι «επιστήμονες» της μακροοικονομίας Τσίπρας, Πολάκης, Παππάς και λοιποί, η χώρα θα ήταν ήδη στις αγορές, και το 10ετές ομόλογο θα είχε βρεθεί κοντά στο 3%, δηλαδή θα είχε πέσει κατά 100 με 140 μονάδες βάσης. Επιπλέον θα είχε πάρει και κάπου 4 δισ. ζεστό χρήμα. Αλλά είπαμε, οι «κολλημένοι» τύποι τα θυσίασαν όλα στον βωμό μιας λαϊκίστικης ρητορικής που παρέβλεπε το όφελος της χώρας, προς χάριν των φαντασιόπληκτων στρατηγικών τους…

Χρυσούς θα τους πληρώσουμε μέχρι να φύγουν…

Μαγεία

Να, αυτά είναι τώρα που με βγάζουν από τα ρούχα μου – εντελώς. Ο αντιπρόεδρος (ναι, ναι, υπάρχει ακόμη…) Δραγασάκης έστειλε, λέει, επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής Βούτση και του εισηγείται να προτείνει για λογαριασμό της κυβέρνησης την πρόεδρο Θάνου (τη Βασιλική, όχι τη δρομέα Κατερίνα) για τη θέση του επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Ο Βούτσης τώρα θα αποστείλει την πρόταση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, η Επιτροπή θα εξετάσει την υποψηφία και εν συνεχεία θα αποφασίσει διά ψηφοφορίας περί της καταλληλότητός της. Πρόκειται για μια εντελώς τυπική διαδικασία, καθότι ουδείς έχει απορριφθεί εξ όσων εισηγείται η κυβέρνηση, η οποία άλλωστε έχει την πλειοψηφία μεταξύ των μελών της Επιτροπής Διαφάνειας.

Προσωπικά, μια μόνο μικρή παράκληση να υποβάλω: θέλω να παρακολουθήσω την εξέταση από το μέλος της Επιτροπής… Ευάγγελο Βενιζέλο. Αυτή τη μαγεία, τίποτε άλλο!

(Είναι πάντως εξαιρετική εξέλιξη για κάποια η οποία από πρόεδρος του Αρείου Πάγου, γίνεται υπηρεσιακός πρωθυπουργός, μετά σύμβουλος πρωθυπουργού, και εν συνεχεία πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Ε-ξαι-ρε-τι-κή!).