Αναζητώντας κάποιος στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2019 να βρει πόσα είναι τα κονδύλια που δίνονται για την αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία, για την πυρόσβεση και δασοπροστασία της χώρας, θα διαπιστώσει ότι αυτά παραμένουν καθηλωμένα στα επίπεδα των προηγούμενων χρόνων.

Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι δημοσιονομικές αυτές περικοπές, που έγιναν στο όνομα των ματωμένων πλεονασμάτων, ήταν αυτές που διαμόρφωσαν τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, σε αυτούς τους κρίσιμους τομείς και συνέβαλαν αποφασιστικά στις καταστροφικές τραγωδίες, σαν τη Μάνδρα και σαν το Μάτι.

Ψάχνοντας επίσης στον προϋπολογισμό, θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν πουθενά τα 500 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός ότι θα δώσει για τον νέο φορέα πολιτικής προστασίας, που εξήγγειλε από το Λαύριο, λίγες ημέρες μετά την καταστροφή στο Μάτι.

Οι ερωτήσεις που επανειλημμένα έθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ προς την κυβέρνηση και τον υπουργό Οικονομικών για το συγκεκριμένο θέμα αγνοήθηκαν επιδεικτικά.

Συνεπώς, στους κρίσιμους αυτούς τομείς, τις ελλείψεις των οποίων τις έζησε ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα οι κάτοικοι συγκεκριμένων περιοχών, ο κρατικός προϋπολογισμός του 2019 – ο πρώτος μεταμνημονιακός προϋπολογισμός, όπως λέει η κυβέρνηση – συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων μνημονιακών χρόνων. Σαν να μη συνέβη τίποτε!

Κι όχι μόνο αυτό. Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που φέρνει για τις οικιστικές πυκνώσεις και τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων χωρίς προϋποθέσεις συνεχίζει, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την ίδια πολιτική. Αφού πρώτα προσπάθησε να αποποιηθεί τις ευθύνες της ενοχοποιώντας την αυθαίρετη δόμηση, αφού έριξε δυο-τρεις μαντρότοιχους για τις κάμερες, στην πορεία συνέχισε την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων, διαμορφώνοντας τις συνθήκες για να υπάρχουν νέες καταστροφές σαν κι αυτές που ζήσαμε στη Μάνδρα και στο Μάτι.

Το σχέδιο αυτό δεν αντιμετωπίζει προς όφελος των λαϊκών αναγκών το ζήτημα της λαϊκής κατοικίας ούτε εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις φτηνής, σύγχρονης και ασφαλούς κατοικίας με τις αναγκαίες υποδομές.

Είναι ενταγμένο στην πολιτική γης της κυβέρνησης, συνέχεια αυτής των προηγούμενων κυβερνήσεων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που διευκολύνει τα επενδυτικά σχέδια των μονοπωλίων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα, εντείνει την εμπορευματοποίηση της δασικής γης με την εξασφάλιση και του απαραίτητου χωροταξικού και περιβαλλοντικού πλαισίου.

Ολα αυτά αποτελούν μια ακόμη απόδειξη ότι δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη και ταυτόχρονα ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Δεν μπορεί να υπάρξει προστασία της ζωής, εξασφάλιση σύγχρονης και φτηνής κατοικίας, της ανάγκης για δουλειά, διακοπές, Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων, που να ωφελεί ταυτόχρονα τον λαό και τα μονοπώλια.

Το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει να εντείνει την πάλη του για να μη θρηνήσουμε ξανά ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές. Να απαιτήσει μέτρα προστασίας της ζωής και της περιουσίας του. Να παλέψει ενάντια στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, όπου οι λαϊκές ανάγκες και η ίδια η ανθρώπινη ζωή θυσιάζονται στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Η Διαμάντω Μανωλάκου είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής και υποψήφια δήμαρχος στον Δήμο Πειραιά