Τρία γκολ ο Ολυμπιακός, γκολάρα ο Μακέντα, δύο δοκάρια ο Ατρόμητος, ένα δοκάρι ο Μπαργκάν. Mε αντιπάλους σαν τη Λαμία, έχει σημασία το πρώτο γκολ. Που κατά 90% τελειώνει το ματς. Από τη στιγμή που συνδυάστηκαν Νάτχο – Φορτούνης – Γκερέρο, το έκαναν απλό και εύκολο. Μέχρι που στη συνέχεια έσπασε και η γκίνια του Φετφατζίδη. Με φόρα οι Ερυθρόλευκοι από το 3-1 επί της Μίλαν, περιμένουν την Κυριακή στο Γεώργιος Καραϊσκάκης τη Λάρισα για να κλείσουν τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις και να κάνουν καλές γιορτές. Διά πυρός και σιδήρου η επιστροφή του Παναθηναϊκού στις νίκες. Ολα τα λεφτά το σεντερφορίσιο γκολ του Φεντερίκο Μακέντα (φωτογραφία πάνω). Εξαιρετική μπαλιά του Κάτσε, που αιφνιδιάζει τον Ρισβάνη και τον βγάζει εκτός φάσης. Από κει και πέρα, μίλησε η εκτελεστική δυνατότητα του Ιταλού. Κοντρόλ με το δεξί, σουτ με το αριστερό κι η μπάλα στα δίχτυα.

Πρωταθλήτρια

Δεν είναι καθόλου εύκολο, βέβαια, να φέρεις βόλτα μία ομάδα σαν τον Ατρόμητο. Που είχε δοκάρι με τον Γιαννούλη για να προηγηθεί, χαμένο πέναλτι με τον Κουλούρη για να ισοφαρίσει (απέκρουσε ο Διούδης) και πάλεψε το ματς μέχρι το 96′. Οταν ο Μπουσούλατζιτς είχε δεύτερο δοκάρι. Ματς που πήγε στη δύναμη και στις προσωπικές μονομαχίες, με την ομάδα του Γιώργου Δώνη να υποχρεώνει τους φιλοξενουμένους στη δεύτερη φετινή τους ήττα. ΟΚ, το γήπεδο στη Λάρισα δεν είναι για να παιχθεί ποδόσφαιρο. Κι εσύ όμως ΑΕΚ, σαν πρωταθλήτρια που είσαι, δείξε μας κάτι. Δεν μας έδειξε απολύτως τίποτα. Εφυγε με τον έναν πόντο επειδή στο πρώτο ημιχρόνιο στο σουτ του Μπαργκάν η μπάλα βρίσκει στο δοκάρι και στις καθυστερήσεις σώζει την ανυπεράσπιστη εστία ο Οικονόμου. Σε μόνιμο εκνευρισμό ο Ουζουνίδης, είχε την έμπνευση να περάσει στο τέλος τον Λιβάγια έξω αριστερά και να διευκολύνει τους αμυντικούς της Λάρισας.

Ρέντα

Σήμερα μαθαίνει τον αντίπαλό του ο Ολυμπιακός για τη φάση των 32 του Γιουρόπα. Με την ιστορική πρόκριση επί της Μίλαν να είναι ακόμα νωπή, δύο λόγια για τον Πέδρο Μαρτίνς. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που έχει πετύχει ο πορτογάλος τεχνικός. Με την ομάδα του, τον Ολυμπιακό, να είναι στο -8 και να τυγχάνει της καθολικής αποδοχής και αναγνώρισης. Η βραδιά της Πέμπτης ήταν 100% δικιά του. Αυτό που του στέρησε η μπάλα σε σημαντικά παιχνίδια στη σεζόν (με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό) του το έδωσε πίσω με τους Ιταλούς. Εχει λεχθεί ότι δουλειά του προπονητή είναι να φτάνει την ομάδα του μέχρι την αντίπαλη περιοχή. Από κει και πέρα είναι θέμα ποιότητας των ποδοσφαιριστών. Και ρέντας θα λέγαμε αν υπολογίσουμε ότι ο Ολυμπιακός (με ένα ματς παραπάνω) έχει 221 τελικές έναντι 114 του ΠΑΟΚ. Κι έχει δεχθεί 87 έναντι 104 των πρωτοπόρων. Στην κουβέντα θα μπορούσε να μπει και η διαιτησία αλλά δεν είναι της ώρας.

Ευκαιρίες

Με την ομάδα του να φτάνει την μπάλα μέχρι και τη μικρή περιοχή, ο Μαρτίνς στην παραγωγή παιχνιδιού είναι σύμφωνα με τους αριθμούς ο καλύτερος. Ας πάμε τώρα στα επιμέρους. Ξεκινώντας η σεζόν είχε κάτω από τα δοκάρια τον Γιαννιώτη. Χωρίς ο έλληνας γκολκίπερ να είναι κακός, τον άλλαξε. Και δικαιώθηκε. Ο Σα αποδείχθηκε καλύτερος. Την Πέμπτη ήταν ο MVP. Αριστερό μπακ ξεκίνησε ο Τσιμίκας κι έφτασε μέχρι την εθνική ομάδα. Προϊόντος του χρόνου, αποθεραπεύτηκε ο Κούτρης, έγινε αυτός βασικός και δικαίωσε τον προπονητή του. Στο κέντρο της άμυνας άλλαξε τρεις παρτενέρ στον Βούκοβιτς. Για να κερδίσει τελικά τη θέση ο Σισέ, που βελτίωσε πολύ την απόδοσή του, σε σχέση με την εικόνα που είχε στη αρχή της σεζόν. Στην τριάδα των χαφ ενσωμάτωσε τον Γκιγέρμε όταν ήταν 100% έτοιμος. Ενας προπονητής χωρίς εμμονές και κολλήματα. Δεν φοβάται να δοκιμάσει μία «δεύτερη» επιλογή. Δεν αδίκησε κανέναν, έδωσε σε όλους ευκαιρίες. Κανείς ποδοσφαιριστής δεν δικαιούται να έχει παράπονα.

Αποδυτήρια

Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για «καλά αποδυτήρια». Ολοι σε κάποιο παιχνίδι (πρωταθλήματος) ξεκίνησαν βασικοί. (Ο Μάνος στο Περιστέρι). Δοκίμασε τον Τουρέ, είδε ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί και τέλος. Προβληματίζεται, δοκιμάζει πράγματα (με τη Μίλαν ο Φορτούνης έπαιξε σέντερ φορ κι έκανε τη φάση του αγώνα στο 64′ που έσωσε τους Ιταλούς ο Ρέινα) χωρίς να κάνει τρέλες. Εχει γραφτεί κατά κόρον η δυσκολία του εγχειρήματος φέτος στον Ολυμπιακό. Μία εντελώς καινούργια ομάδα, σχεδόν από το μηδέν. Υπάρχει και μία ακόμα σημαντική παράμετρος που ανεβάζει ακόμα περισσότερο τις μετοχές του Πέδρο Μαρτίνς. Είναι η πρώτη φορά που δουλεύει μακριά από την πατρίδα του. Σ’ ένα πρωτάθλημα όπου είχε μηδενικές παραστάσεις. Αν κάποιος το αγνοεί ή το υποτιμάει, ας κοιτάξει την περίπτωση του Μαρίνου Ουζουνίδη. Πόσο δύσκολη ήταν (και παραμένει) η προσαρμογή από τον Παναθηναϊκό στην ΑΕΚ. Σε σχέση με τη διαφορά απαιτήσεων και στόχων.

Πρωταθλητισμός

Πόσω μάλλον όταν αλλάζεις χώρα. Και καλείσαι για πρώτη φορά στην καριέρα σου να συνδυάσεις πρωταθλητισμό με ευρωπαϊκή διάκριση. Σίγουρα δεν τα έχει κάνει όλα καλά ο Μαρτίνς. Αλάθητος είναι ο Πάπας. Τι παραπάνω θα μπορούσες να περιμένεις από έναν προπονητή που δουλεύει μια καινούργια ομάδα τέσσερις μήνες;