Ενας πολωνοαμερικανός διανοητής έλεγε πως ο χάρτης δεν είναι η περιοχή. Η διαπίστωση ακούγεται προφανής, αλλά αυτό δεν έχει αποτρέψει την κυβερνώσα Αριστερά από το να ελπίζει ότι χάρη στο Μακεδονικό θα αλλάξει τον πολιτικό χάρτη της χώρας και άρα και την πολιτική σκηνή αυτή καθαυτήν. Δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για συνεργασίες διαφορετικές από εκείνες που συμφωνήθηκαν το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου του 2015. Για να το πούμε λιγότερο φιλοσοφικά, το Μαξίμου ήλπιζε μέσω του συγκεκριμένου θέματος να αναδείξει έναν διαχωρισμό μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων κι εκείνων της συντήρησης. Και επομένως, είτε να ψαρέψει στις εκλογικές δεξαμενές Ποταμιού και ΚΙΝΑΛ είτε να πιέσει τα επιτελεία τους να εμφανιστούν εγγύτερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά, όμως, τι άλλαξε; Αλλαγή πρώτη: αποχώρησε Το Ποτάμι από τον ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς. Αλλαγή δεύτερη: Οι διαλυτικές τάσεις στους ποταμικούς κόλπους έγιναν χάρη στη συμφωνία εμφανείς. Αλλαγή τρίτη: Πλέον, Το Ποτάμι εκφράζει ανησυχίες για ενδεχόμενες αλυτρωτικές τάσεις των γειτόνων. Και υιοθέτησε τη γραμμή πρώτα βλέπουμε τις διατυπώσεις και μετά ψηφίζουμε.
Εκτιμήσεις
Αφήνοντας έτσι ανοιχτή την πόρτα μιας οποιασδήποτε φύσης μετεκλογικής συνεργασίας με τη ΝΔ. Οπως κι ο Χάρης Θεοχάρης που ήταν θετικός, αλλά έχει επίσης δεύτερες σκέψεις. Αλλαγή τέταρτη; Κι ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος άρχισε να μιλά για επαγρύπνηση και αναμονή μέχρι να έρθει η συμφωνία – με την οποία στην αρχή συμφωνούσε – στη Βουλή. Οι γνωρίζοντες τα κεντροαριστερά πράγματα αναφέρουν πως συνεχίζει να υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ Γεννηματά και Θεοχαρόπουλου για τις Πρέσπες, «αλλά δεν έχει τεθεί από την αρχηγό του ΚΙΝΑΛ θέμα κομματικής πειθαρχίας». Οι καβγάδες, δηλαδή, φαίνεται να προκαλούνται για λόγους εσωκομματικών ισορροπιών. Η πιο ωμή διατύπωση θα ήταν πως για την κρίση στις σχέσεις των δύο ευθύνεται η συγκρότηση των ψηφοδελτίων, όχι το Μακεδονικό. Ενας κυνικός θα υποστήριζε, λοιπόν, ότι δεν αλλάζει το Μακεδονικό τον πολιτικό χάρτη. Τον επηρεάζουν οι εκτιμήσεις για την επομένη των εκλογών ημέρα. Κάποιοι στον προοδευτικό χώρο δείχνουν να υιοθετούν την αρχή του Γατόπαρδου, αλλάζουν τα πάντα γιατί θέλουν όλα να μείνουν όπως έχουν. Για την ακρίβεια, να μείνουν με ένα έδρανο. Θεμιτό.