Διάβασα ότι ο Κοτζιάς προτείνει «στη ΝΔ αλλά και στα μικρότερα κόμματα» να γίνει η ψηφοφορία στη Βουλή για το Σκοπιανό «με μυστικότητα» («Εθνος της Κυριακής», 16/12).

Με μυστικότητα; Γιατί με μυστικότητα;

Ξέρει κανέναν που ντρέπεται τι ψηφίζει και θέλει να το ρίξει στο μουλωχτό; Ή μήπως υπονοεί ότι υπάρχουν βουλευτές που φοβούνται να ψηφίσουν;

Αλλά γιατί να φοβούνται;

Ο ίδιος ο Κοτζιάς είχε δηλώσει δημοσίως ότι διαθέτει δημοσκοπήσεις που (σε αντίθεση με όσες δημοσκοπήσεις ξέρουμε) δείχνουν ευρεία λαϊκή πλειοψηφία υπέρ της συμφωνίας.

Φυσικά, δεν τις είδαμε ποτέ διότι δεν τις έδειξε ποτέ κι εξ όσων όλοι υποθέτουμε μάλλον δεν υπάρχουν.

Δεν εξηγείται διαφορετικά πως ένας Πρωθυπουργός που (κατά τις μυστικές δημοσκοπήσεις του Κοτζιά) αποθεώνεται από την ευρεία πλειοψηφία του ελληνικού λαού χρειάστηκε 18 διμοιρίες ΜΑΤ, 34 κλούβες και 2 «αύρες» για να προσεγγίσει τη Θεσσαλονίκη.

Αλλά και για ποιον λόγο ο υπουργός με τα μυστικά γκάλοπ ζητάει μυστική ψηφοφορία στη Βουλή.

Η πικρή αλήθεια είναι φυσικά άλλη. Την έχουν πατήσει με το Σκοπιανό κι αποδεικνύονται ανήμποροι να το διαχειριστούν.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιστορικές παρατάξεις της χώρας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ) γύρισαν την πλάτη στη συμφωνία.

Δεν είναι τυχαίο ότι αντιλήφθηκαν την ουσία της υπόθεσης: πως δηλαδή η συμφωνία των Πρεσπών ανοίγει τον δρόμο στη δημιουργία «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε απομονωμένος, παρέα με κάτι «σουρταφέρτες» και τον Πάιατ, να υπερασπίζεται μια κακή λύση.

Μόνο το Ποτάμι έμεινε απερίσκεπτα στο πλευρό της κυβέρνησης σε μια υπόθεση, την οποία (κατά πάσα πιθανότητα) ούτε που έχει καταλάβει.

Αρκεί; Οχι. Για δυο λόγους.

Πρώτον, επειδή αποδεικνύεται ότι το κύμα της απόρριψης είναι βαθύ και καθόλου συγκυριακό. Στη Βόρειο Ελλάδα, το «όχι» ξεπερνάει το 80% και το «ναι» δύσκολα πιάνει διψήφιο.

Στο φούντωμα αυτό συνέβαλε κι η ίδια η κυβέρνηση αφού αντί να κατευνάσει ή να διασκεδάσει τις αντιδράσεις άρχισε να τους βρίζει όλους «ακροδεξιούς», «εθνικιστές» και «φασίστες».

Πόλωσε τα τρία τέταρτα των Ελλήνων εναντίον της, δεν το λες κι εξυπνάδα.

Δεύτερον, επειδή έτσι η αντιπολίτευση βρήκε μια ουρανόπεμπτη ευκαιρία να στείλει τον λογαριασμό στο Μαξίμου.

Τους φόρτωσε όλο το κόστος, τους έκοψε κάθε οδό διαφυγής, δεν τους χαρίζει ούτε πενηνταράκι.

Το πιθανότερο είναι ότι θα πληρώσουν τον λογαριασμό μέχρι τέλους κι όπως φαίνεται ακριβά, ιδίως μετά τη διασύνδεση μεταξύ Μακεδονίας και συντάξεων που έκανε ο Μητσοτάκης.

Προφανώς το υποτίμησαν. Και καταφανώς έκαναν όλα τα λάθη μαζεμένα.

Αλλά στην πολιτική τα λάθη πληρώνονται.