Σε ένα φόντο όπου μια σειρά μικρότερων κομμάτων δείχνουν να δοκιμάζονται ή και να αποσυντίθενται – στις συνθήκες της ακραίας πόλωσης -, το ΚΚΕ δείχνει να ακολουθεί μια πιο ασφαλή πορεία και σε σχέση με τον κόσμο του, και σε σχέση με τις εσωτερικές του ισορροπίες. Σε μια δε φάση όπου το πολιτικό σκηνικό καθαρίζει τις «κάννες» ενόψει της συμφωνίας των Πρεσπών και του συναρτώμενου εκλογικού χρόνου, ο Περισσός δεν αφήνει περιθώριο για παρερμηνείες ή ατομικά παιχνίδια των στελεχών του.

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, το ΚΚΕ τοποθετήθηκε αναλυτικά για το πώς βλέπει τις εξελίξεις με το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ από την πρώτη στιγμή που έσφιξαν τα χέρια ο Τσίπρας με τον Ζάεφ. Και μπορεί να ήταν μόνο του το μακρινό 1992 όταν μίλησε για την ανάγκη σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, κόντρα στο ρεύμα, σήμερα όμως δεν ταυτίστηκε λεπτό με τη συμφωνία που τη θεωρεί υπαγορευμένη από το ΝΑΤΟ και τον «αμερικανικό παράγοντα». Χωρίς δε υπεκφυγές, κορυφαία στελέχη του ξεκαθαρίζουν σε όλους τους τόνους πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ψηφίσουν στη Βουλή υπέρ της συμφωνίας, ενώ θα παραστούν και θα την καταψηφίσουν ξεδιπλώνοντας όλη τους την επιχειρηματολογία και για τον κίνδυνο του αλυτρωτισμού – αυτή που έχει γίνει στόχος από μερίδα της Αριστεράς ως «πατριωτική» στροφή από το ΚΚΕ. Υπό αυτή την έννοια η κυβερνητική πλειοψηφία δεν θα υπολογίζει με τίποτε στις ψήφους του ΚΚΕ για τις Πρέσπες.

Τώρα, όσον αφορά την δυνητική πρόταση μομφής που πιθανώς θα καταθέσει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης, το ΚΚΕ πάλι είναι σαφές ότι θα ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. «Θα εκτιμήσουμε τι θα κάνουμε» απαντούν τα στελέχη του και κλίνουν προς την ίδια ακριβώς στάση που είχαν τον περασμένο Ιούνιο, όπου και τελικά αποχώρησαν από τη Βουλή διατυπώνοντας την πρόθεση, τότε, πως δεν ήθελαν να «νομιμοποιήσουν παραπέρα μια διαδικασία-παρωδία». Το ίδιο λένε και τώρα, θεωρούν πως η ΝΔ θα θέλει απλώς να στριμώξει τον Πάνο Καμμένο καταθέτοντας μομφή, παρ’ όλ’  αυτά θα εκτιμήσουν τη στάση τους τη δεδομένη στιγμή.