Την 1η Δεκεμβρίου έγραψα στα «ΝΕΑ» ότι «δεν πιστεύω τίποτε από όσα λέει ο Πρωθυπουργός. Δεν πιστεύω καμιά από τις προβλέψεις των υπουργών του. Εχω την εντύπωση ότι συστηματικά προσπαθούν να με εξαπατήσουν, να μου παρουσιάσουν μια πλαστή πραγματικότητα που εξυπηρετεί τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πράξεις τους δεν ευνοούν τον ελληνικό λαό, τον βλάπτουν. Στην αρχή είχαν, ίσως, το ελαφρυντικό της άγνοιας. Τώρα όμως ενεργούν με κακία εναντίον του λαού. Είναι εχθροί του λαού».

Ο προϋπολογισμός για το 2019 δεν κατάφερε να με πείσει αλλιώς. Δεν ενισχύθηκε η εμπιστοσύνη μου στην κυβέρνηση. Το αντίθετο.

Οι φόροι το 2019 προβλέπεται να διαμορφωθούν στο ίδιο ύψος με εκείνο του 2018. 51 δισ. Γιατί πληρώνουμε τόσους φόρους; Μα για να πληρωθούν συντάξεις, μισθοί δημοσίων υπαλλήλων και υπαλλήλων διαφόρων ΔΕΚΟ, άνεργοι, κληρικοί, βουλευτές και αιρετοί των ΟΤΑ. Τα πιο πολλά από τα λεφτά μας πάνε γι’ αυτούς. Τα λίγα που μένουν χρησιμοποιούνται για την αγορά (με το σταγονόμετρο) υλικών για τα νοσοκομεία, για αμυντικό υλικό κ.ά. Ελάχιστα για επενδύσεις.

Τους φόρους, τα 51 δισ., πληρώνουν όλο και λιγότεροι. Οι παραγωγικοί Ελληνες. Κάθε χρόνο εξαντλούνται μερικοί, παύουν να πληρώνουν ή χρωστάνε και άλλοι φεύγουν από την Ελλάδα.

Μην περιμένετε ανάκαμψη από τα δωράκια της κυβέρνησης σε συνταξιούχους, δημοσίους υπαλλήλους και διοριζόμενους φίλους της. Ανάκαμψη θα υπάρξει αν δημιουργηθούν συνθήκες που θα προσελκύσουν μαζικές επενδύσεις ξένων κεφαλαίων αλλά και ελληνικών που βρίσκονται για λόγους ασφαλείας εκτός Ελλάδας. Με τις επενδύσεις θα αυξηθεί η απασχόληση. Θα βρουν παραγωγική δουλειά όσοι θέλουν να δουλέψουν και σήμερα δεν μπορούν.

Για ποιες συνθήκες μιλάω;

1. Η Ελλάδα θέλει να πιστεύει ότι έχει μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς. Θεσμική προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία της οικονομίας της αγοράς είναι η άψογη λειτουργία συνθηκών ανταγωνισμού. Χωρίς κρατικοδίαιτους, χωρίς ολιγάρχες. Η τοποθέτηση της κ. Θάνου στην προεδρία της Επιτροπής Ανταγωνισμού δημιουργεί την πεποίθηση ότι η Επιτροπή, αντί να κατοχυρώνει ίσους όρους ανταγωνισμού, θα αξιοποιεί την τεράστια ισχύ που της δίνει ο νόμος για να καθοδηγεί την αγορά σύμφωνα με τις κομματικές επιδιώξεις του Πρωθυπουργού. Με μια κίνηση ο Πρωθυπουργός σκότωσε την ψευδαίσθηση ότι στην Ελλάδα έχουμε ελεύθερη οικονομία.

2. Τόσο το ευρύτερο Δημόσιο όσο και οι τράπεζες έμαθαν τα τελευταία τριάντα χρόνια να λειτουργούν πολυτελώς με πολύ περισσότερο προσωπικό από όσο απαιτείται για την πραγματοποίηση του έργου τους. Είναι ανάγκη να περιορίσουν το κόστος λειτουργίας τους, πράγμα που σημαίνει περιορισμό του αριθμού των απασχολουμένων. Αν οι φόροι που πληρώνουμε είναι 51 δισ., θα πρέπει το Δημόσιο να μάθει να κάνει τη δουλειά του με 40 δισ. Οσο επώδυνο και αν ακούγεται. Θα δοθεί έτσι το μήνυμα ότι το ελληνικό κράτος σέβεται τους φορολογουμένους, αρχίζει να σοβαρεύεται, ότι μπορεί κάποιος να το εμπιστευθεί.

3. Μειωμένες δαπάνες επιτρέπουν μείωση των φόρων. Μείωση των φόρων χωρίς μείωση των δαπανών, όπως είναι σήμερα τα πράγματα, θα οδηγήσει σε χρεοκοπία.

Το 2019 θα είναι έτος εκλογών. Θα επιλέξουμε πώς θα συνεχίσουμε. Το συνταγολόγιό μου περιλαμβάνει:

Ενίσχυση του θεσμικού περιβάλλοντος με την αναθεώρηση του Συντάγματος. Πλήρης, λιτή, ολιγόλογη πρόταση έχει διατυπωθεί στο «Καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα». Να το διαβάσετε.

Δραστική μείωση των κρατικών δαπανών. Συνεπώς, του αριθμού των απασχολουμένων. Ως επακόλουθο, αντίστοιχη δραστική μείωση της φορολογίας.

Κατάργηση όλων των ασφαλιστικών εισφορών για σύνταξη. Ολοι και όλες λαμβάνουν στα 67 και μετά, 700 ευρώ μηνιαίως από τον προϋπολογισμό.

Κατάργηση των φόρων περιουσίας (ΕΝΦΙΑ κ.ά.).

Οι δήμοι και οι περιφέρειες να αποκτήσουν πραγματική οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια.

Μας αρέσει να αναβάλλουμε. Η κρίση εκδηλώθηκε το 2009, αλλά φαινόταν ότι θα έλθει από πολύ νωρίτερα. Εγραφα, έγραφα, αλλά εις μάτην. Και τώρα, η προοπτική για την Ελλάδα δεν είναι αισιόδοξη. Καθόλου αισιόδοξη. Δεν πρέπει να αναβάλλουμε. Πρέπει να δράσουμε δυναμικά.