Ακούω διάφορα συριζόπουλα με πρώτη την «Αυγή» να διαμαρτύρονται επειδή ο Μητσοτάκης προέτρεψε τους οπαδούς του «να τελειώνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτά που πιστεύει».

Δεν καταλαβαίνω τη φασαρία.

Αν ο Μητσοτάκης πίστευε τα ίδια με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν πιστεύει τα ίδια, τότε προφανώς θέλει να ηττηθούν αυτά που δεν πιστεύει εκείνος, αλλά πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ξέρω πώς το λένε αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι υπόλοιποι το λέμε δημοκρατία.

Παράδειγμα πρώτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι «ο Σκάι απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι παραμένει πιστός στην παράδοση της υπονόμευσης και της προβοκάτσιας».

Προχθές χαρακτήριζε τον ιδιοκτήτη και τους δημοσιογράφους του Σκάι (που μόλις είχαν φάει στο κεφάλι δέκα κιλά εκρηκτικά!) «άθλιους προπαγανδιστές».

Μερικές μέρες νωρίτερα, ο Πρωθυπουργός είχε επιτεθεί με βαρύτατες εκφράσεις από το βήμα της Βουλής στα «ΝΕΑ», «Το Βήμα» και την ιδιοκτησία τους.

Αν αυτά πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει ασφαλώς να ηττηθούν κατηγορηματικά διότι είναι βαθιά τοξικά για τη δημοκρατία.

Στη δημοκρατία δεν νοείται κόμματα και κυβερνήσεις να αντιδικούν χυδαία με μέσα ενημέρωσης, ακόμη λιγότερο να διεκπεραιώνουν προσωπικές βεντέτες με δημοσιογράφους κι επιχειρηματίες.

Ο αντίλογος αποτελεί συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας. Δεν είναι εχθρός ούτε στόχος.

Παράδειγμα δεύτερο. Στις 12 Δεκεμβρίου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απειλούσε (με αφορμή τη διασύνδεση συντάξεων και Μακεδονικού) ότι «θα καλέσουν τον Μητσοτάκη για εξηγήσεις σε ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο».

Φυσικά κανένα επίπεδο δεν κάλεσε ποτέ τον Μητσοτάκη για εξηγήσεις.

Συνεπώς είτε ο εκπρόσωπος έλεγε ψέματα κι είναι ψεύτης με περικεφαλαία είτε πιστεύει ότι χρειάζεται κάποιο ευρωπαϊκό επίπεδο να πιάνει τους άτακτους της αντιπολίτευσης από το αφτί.

Αν το πιστεύει, πρέπει κι αυτό να ηττηθεί κατηγορηματικά διότι είναι εξίσου τοξικό για τη δημοκρατία. Σε καμία δημοκρατία δεν νοείται έλεγχος ή περιορισμός της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση ή για λογαριασμό της κυβέρνησης από… υπερκείμενες αρχές!

Δεν χρειάζεται να πολλαπλασιάσω τα παραδείγματα. Το πρόβλημα είναι σαφές.

Εκ των πραγμάτων προκύπτει πως κάποια από όσα πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τοξικά για τη δημοκρατία. Θα πρέπει λοιπόν να ηττηθούν για λόγους προστασίας της δημοκρατίας.

Πράγμα που οδηγεί στο κεντρικό ερώτημα στο οποίο αποφεύγουν να απαντήσουν οι συνήγοροι του ΣΥΡΙΖΑ: Μετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ του δημοκρατικού πολιτισμού μας;

Οι ύβρεις, ο φανατισμός, η εχθροπάθεια, το μίσος, ο έλεγχος, ο εκφοβισμός αποτελούν στοιχεία του δημοκρατικού πολιτισμού μας;

Κι αν όχι, μήπως είναι προς όφελος και του δημοκρατικού πολιτισμού και του ΣΥΡΙΖΑ να ηττηθούν;