Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει ενοχοποιηθεί για μια σειρά από βλάβες σε διάφορα όργανα, όπως είναι για παράδειγμα τα νεφρά. Ομως, νέα έρευνα έρχεται να εμπλουτίσει τη λίστα των επιπλοκών που προκαλεί ο διαβήτης τύπου ΙΙ, εστιάζοντας σε πιθανές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς στη σκέψη και στη μνήμη. Ειδικότερα και σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ίδιας έρευνας διάρκειας πέντε ετών, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες σταδιακά βίωναν απώλειες στη λεκτική μνήμη και συνεπώς στην ευφράδεια.

«Παρόλο που η μνήμη και η εκτελεστική λειτουργία – δηλαδή η σκέψη και οι δεξιότητες προγραμματισμού – μειώθηκαν με μεγαλύτερη συχνότητα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, η απώλεια αυτή δεν αποτυπώνεται από αντίστοιχη μείωση του όγκου του εγκεφάλου» διαπιστώνει η συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας Dr Michele Callisaya. Σε κάθε περίπτωση «το γενικό μήνυμα είναι ότι ο διαβήτης τύπου ΙΙ επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου», προσθέτει η ίδια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παλαιότερες μελέτες έχουν καταλήξει στο ότι ο διαβήτης μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο άνοιας. Ομως, οι σχετικές αυτές παρατηρήσεις δεν συνοδεύτηκαν και από αποδείξεις που να ρίχνουν φως στη σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Η απουσία αποδείξεων, άλλωστε, ήταν η αιτία που ώθησε την Dr Callisaya και τους συναδέλφους της να εξετάσουν κατά πόσο η απώλεια εγκεφαλικού όγκου μπορεί να κρύβεται πίσω από τη σύνδεση αυτή.

Για τον λόγο αυτόν μελέτησαν 700 ανθρώπους ηλικίας από 55 έως και 90 ετών. Κατά τη διάρκεια των πέντε ετών, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε δοκιμές, με τους ερευνητές να βαθμολογούν τις δεξιότητες σκέψης, προγραμματισμού και μνήμης. Οι δοκιμασίες αυτές συνοδεύονταν κάθε φορά και από μια μαγνητική εγκεφάλου. Περίπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες είχαν διαβήτη τύπου 2 (348 άτομα) και η μέση ηλικία τους ήταν 68. Η ομάδα χωρίς διαβήτη είχε μέσο όρο ηλικίας 73. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με διαβήτη είχαν μικρότερες βαθμολογίες στη δοκιμασία της λεκτικής μνήμης και της λεκτικής ευχέρειας.

Οι απεικονιστικές εξετάσεις έδειξαν ότι τα άτομα με διαβήτη είχαν μικρότερο όγκο εγκεφάλου στην αρχή της μελέτης συγκριτικά με τους ανθρώπους που δεν είχαν διαγνωστεί με διαταραχή του σακχάρου στο αίμα. Αλλά η ομάδα της Callisaya δεν εντόπισε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το μέγεθος του εγκεφάλου σχετίζεται άμεσα με την πτωτική πορεία της σκέψης και της μνήμης.