Και ενώ ο χορός των προσλήψεων είχε, ήδη, ξεκινήσει με συνεχόμενες ανακοινώσεις των υπουργών για 1.264 θέσεις στην Υγεία, 5.500 στον ΟΑΕΔ (ο οποίος έχει μετατραπεί από μηχανισμό υποστήριξης των ανέργων σε μηχανή προσλήψεων) και 2.832 θέσεις στην Παιδεία, ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να σύρει ο ίδιος τον χορό. Ετσι ρίχνει στη μάχη τα βαριά όπλα, ανακοινώνοντας 15.000 προσλήψεις στην εκπαίδευση για την τριετία 2019-2021. Εδώ και η πρώτη καινοτομία: Μέχρι πρότινος οι προσλήψεις προγραμματίζονταν (τρόπος του λέγειν) σε ετήσια βάση. Η κυβέρνηση προωθεί, όμως, προς ψήφιση σχέδιο νόμου με το οποίο μπορεί να προγραμματίζει προσλήψεις σε βάθος τριετίας. Πρακτική συνέπεια του νόμου αυτού θα είναι ότι ο επόμενος πρωθυπουργός, που μπορεί να κρίνει ότι δεν χρειάζονται οι προσλήψεις που προγραμματίστηκαν από τον κ. Τσίπρα, θα έχει να αναμετρηθεί με το πολιτικό κόστος που θα προκαλέσει η ματαίωση των προσδοκιών των ενδιαφερόμενων πολιτών για μια (επίζηλη) θέση στο Δημόσιο.
Το πώς θα γίνουν οι προσλήψεις αυτές και με ποια κριτήρια θα επιλεγούν οι εκπαιδευτικοί δεν γνωρίζουμε ακριβώς. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης αναφέρει ότι οι διορισμοί των εκπαιδευτικών θα γίνουν «με βάση το θεσμικό πλαίσιο που ορίζεται από το Σύνταγμα αλλά και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας» (!). Σκεφθείτε, δηλαδή, και να μην το έλεγαν.
Πέραν αυτών των δύο αμετακίνητων ορίων, οι προσλήψεις καθορίζονται, πάντως, και από ουσιαστικά κριτήρια: Θα πρέπει να είναι γνωστές όχι απλώς οι κενές θέσεις αλλά και οι πραγματικές ανάγκες που θα καλύψουν οι εκπαιδευτικοί, καθώς επίσης και το σύστημα πιστοποίησης της εκπαιδευτικής και διδακτικής τους επάρκειας.
Αντί γι’ αυτά, όμως, η ανακοίνωση της κυβέρνησης αναφέρεται στην ανάληψη ευθύνης της διαδικασίας από το ΑΣΕΠ, το οποίο θα κρίνει με σύστημα μοριοδότησης κριτηρίων. Αυτό μας παραπέμπει στην τακτική που έχει εγκαινιάσει η κυβέρνηση να μεταθέτει τις δικές της ευθύνες στο ΑΣΕΠ. Η Ανεξάρτητη Αρχή καλείται να ερμηνεύσει ένα κυκεωνικό θεσμικό πλαίσιο προσλήψεων εκτεινόμενη πέραν του συνταγματικού της ορίου και ρόλου. Εντέλει, η μεθόδευση των νέων προσλήψεων αποκαλύπτει, πανηγυρικώς, το προεκλογικό σκηνικό που έχει στηθεί. Πιο παλιό κι απ’ το παλιό, υιοθετείται από εκείνους που διατείνονται ότι τέλειωσαν μ’ αυτό.