Μέχρι τώρα τον αντέγραφε. Το βράδυ της Τρίτης όμως, από το βήμα της Βουλής, αποφάσισε να τον επικαλεστεί. Η κατηγορία, από πλευράς της ΝΔ, για «ηθική αυτουργία» της κυβέρνησης στην επίθεση στον Σκάι έδωσε στον Αλέξη Τσίπρα την ευκαιρία για ένα νέο άνοιγμα προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς: «Είχαμε να ακούσουμε τέτοια ακραία και άθλια κατηγορία για μια κυβέρνηση, για ένα πολιτικό κόμμα και για έναν πρωθυπουργό από τότε που κάποιοι ακραίοι στο κόμμα σας, στην παράταξή σας, τη δεκαετία του ‘80 κατηγορούσαν τον Ανδρέα Παπανδρέου ως αρχηγό της 17Ν». Θα μπορούσε να ήταν μια αναφορά χωρίς ιδιαίτερο συμβολισμό – και, επομένως, χωρίς ιδιαίτερη αξία – αν δεν αποτελούσε κομμάτι μιας ευρύτερης προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτιστεί με την ελληνική σοσιαλδημοκρατία. Από το Παλέ ντε Σπορ, την περασμένη Παρασκευή, ο Πρωθυπουργός εξίσωσε τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Δημοκρατική Παράταξη. Και τη βραδιά της ψήφισης του προϋπολογισμού επιχείρησε να διεκδικήσει την κληρονομιά εκείνου που της έδωσε μορφή.

ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ. Η «στροφή» που επιχειρείται από την κυβέρνηση έχει γίνει εδώ και καιρό αντιληπτή από τη Χαριλάου Τρικούπη. Γι’ αυτό και δεν πέρασαν ούτε λίγα λεπτά από την αναφορά στον Παπανδρέου για να υπάρξει επίσημη αντίδραση. Και προφανώς το άνοιγμα δεν περιορίστηκε στα λόγια του Πρωθυπουργού. Νωρίτερα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ανέλαβε να το θεωρητικοποιήσει, ξεκινώντας την ομιλία του με αφηγήματα – και κυρίως με το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ. «Από πού ερχόμαστε, πού είμαστε και πού θέλουμε να πάμε» είπε ο υπουργός. Παράλληλα, επιχείρησε μια ανάλυση για την εκλογική πτώση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας: Από τον Τόνι Μπλερ και τον Κώστα Σημίτη έως τον Αντόνιο Κόστα και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο υπουργός Οικονομικών έβαλε στο στόχαστρό του τον «τρίτο δρόμο» και την παγκοσμιοποίηση, «δείχνοντας» ως μόνη σωτηρία για τα κεντροαριστερά κόμματα την αριστερή στροφή. Ξεχνώντας, επισημαίνουν κεντροαριστερά στελέχη, ότι είναι η δική του κυβέρνηση που περιέχει τους ΑΝΕΛ. Καθώς επίσης και τη δράση της κυβέρνησης εντός των τειχών, που υιοθετεί καθεστωτικές λογικές, επενδύοντας στη σκανδαλολογία για να σπιλώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους και επηρεάζοντας τη Δικαιοσύνη.

«οι τρομολάτρες σύντροφοι». Η αχίλλειος πτέρνα του Αλέξη Τσίπρα και σε αυτή την ομιλία του, ωστόσο, ήταν και πάλι οι ΑΝΕΛ και ο αρχηγός τους. Πώς να υπερασπιστεί, αλήθεια, τον Ανδρέα Παπανδρέου, όταν οι «ακραίοι δεξιοί κύκλοι» που τον συνέδεαν με τη 17Ν συγκυβερνούν μαζί του; «Το πιστόλι που χρησιμοποίησε η Δεξιά για να χτυπήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου και να τον συνδέσει με τη 17Ν, σήμερα το έχει ο Τσίπρας στο δικό του θηκάρι και λέγεται Πάνος Καμμένος», σχολίασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής Παύλος Χρηστίδης. Δεν ήταν ο μόνος.

Ο ένας μετά τον άλλο, μετά την πρωθυπουργική «γκάφα», θύμιζαν το βιβλίο που είχε υπογράψει ο Πάνος Καμμένος τη δεκαετία του ‘90, με τον επεξηγηματικό τίτλο «Τρομοκρατία, Θεωρία και Πράξη». Ο Καμμένος σπεύδει πάντοτε να διευκρινίζει πως δεν έγραψε ποτέ πως ο Ανδρέας ήταν ο αρχηγός της 17Ν. Στο βιβλίο του, όμως, ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σταθερά στο στόχαστρο, ενώ γίνεται σε αυτό ονομαστική αναφορά και σε άλλα πολιτικά πρόσωπα της Αριστεράς, όπως έσπευσαν να αναδείξουν ακόμη και από τη ΝΔ. Στην ειδική κατηγορία «τρομολάτρες συμπαθούντες», γίνεται λόγος για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Μανιό ως ιδρυτικού μέλους του Κινήματος της 20ής Οκτώβρη, την αντιπρόεδρο της Βουλής Τασία Χριστοφιλοπούλου, τον Φώτη Κουβέλη, τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και τον Περικλή Κοροβέση – παραδόξως, πλην των δύο τελευταίων, ο Κάμμενος συγκατοικεί από το 2015 στα κυβερνητικά έδρανα με όλους τους άλλους.