Στην πρόσφατη ενημέρωση του ΕΚΟΜΕ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης η εντύπωση που αποκόμιζε κανείς ήταν ότι η ανάπτυξη στις κινηματογραφικές παραγωγές ήρθε για να μείνει (σαν να μην υπάρχει μάλιστα παρελθόν, παρά μόνο μέλλον). Την ίδια στιγμή πάντως, η χρηματοδότηση για την ελληνική παραγωγή συρρικνώνεται, ενώ η ΕΡΤ δέχεται καταγγελίες ότι καθυστερεί την αποδέσμευση πόρων που προορίζονται για τον κινηματογράφο, με συνεχή προβλήματα στις επιτροπές αποφάσεών της. Στο πλαίσιο αυτό έχει σημασία ότι 170 έλληνες κινηματογραφιστές – μέχρι στιγμής – ενώνουν τη φωνή τους για να περιγράψουν το τοπίο στην ομίχλη και να αξιώσουν μια συγκροτημένη πολιτική που να ενισχύει, να στηρίζει και να προωθεί το ελληνικό σινεμά εντός και εκτός συνόρων. Ανάμεσά τους, οι Παντελής Βούλγαρης, Γιώργος Αρβανίτης, Γιώργος Λάνθιμος, Πάνος Κούτρας, Ζακλίν Λέντζου, Αλέξης Αλεξίου, Δήμητρα Αράπογλου, Γιώργος Αρβανίτης, Νίκος Αυγουστίδης, Γιάννης Βεσλεμές, Αλέξης Δρίβας, Μενέλαος Καραμαγγιώλης, Εκτορας Λυγίζος, Δώρα Μασκλαβάνου, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη. «Μετά και την ψήφιση των τελευταίων αναπτυξιακών μέτρων (cash rebate), που κινούνται προς τη θετική κατεύθυνση, ζητάμε από την πολιτεία να αδράξει την ιστορική ευκαιρία που της δίνεται» επισημαίνουν στην επιστολή, όπου εκτός άλλων ζητούν:

«Αποκατάσταση του νόμου για τον κινηματογράφο που με την κατάργηση του ειδικού φόρου επί του εισιτηρίου τον Αύγουστο του 2015 (όταν από λάθος θεωρήθηκε φόρος υπέρ τρίτων) – και που ενίσχυε τα έσοδα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου εκτός κρατικού προϋπολογισμού και επιπλέον τον παραγωγό και τον αιθουσάρχη που παρήγε και πρόβαλλε ελληνική ταινία – αλλά και την μη απόδοση του 1,5% από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, έχει χάσει τους βασικούς πυλώνες που χρηματοδοτούν και στηρίζουν τον ελληνικό κινηματογράφο και έτσι έχει απολέσει την ουσία του. Να θυμίσουμε πως ο ειδικός φόρος αυτοχρηματοδοτούσε το ελληνικό σινεμά, καθώς προερχόταν απευθείας από το box office και άρα τους θεατές. Παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων υπουργείων ότι το “λάθος” της κατάργησης θα διορθωθεί, τρία χρόνια τώρα αυτό δεν έχει γίνει. Οσον αφορά το 1,5%, εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται (ακόμη και σήμερα που τα κανάλια έχουν πια νόμιμες άδειες), ενώ το υπουργείο Πολιτισμού αδιαφορεί για την επιβολή των νόμιμων κυρώσεων».

Θωράκιση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ) ως θεσμού, ώστε σε οργανωτικό επίπεδο να μην επηρεάζεται από τις αλλαγές διοικήσεων και υπουργών και να λειτουργεί αποτελεσματικά και αδιάκοπα, χωρίς καθυστερήσεις και αγκυλώσεις. Να επιταχύνει τα αντανακλαστικά του, να μη λειτουργεί απλώς ως ένας γραφειοκρατικός οργανισμός, αλλά να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της δημιουργίας ταινιών και να σχεδιάσει – ασκήσει πολιτική με όραμα, τόσο για την παραγωγή, όσο και για την προώθηση της ελληνικής ταινίας ως brand. Ας σημειωθεί πως δεν νοείται ευρωπαϊκή χώρα χωρίς cultural fund, το οποίο διαχειρίζεται το Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου και με βάση το όραμά του, στοχεύει στην ενίσχυση της εθνικής κινηματογραφίας… Χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης είναι πως εκκρεμούν ακόμη να απαντηθούν αιτήσεις χρηματοδότησης από τον Απρίλιο του 2017.

Αποτελεσματική ενίσχυση της ελληνικής ταινίας από το ΕΚΟΜΕ. Για να γίνει αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η έννοια της «κρατικής συμμετοχής» δεν αφορά τη δημόσια τηλεόραση. Οπως ισχύει και στο εξωτερικό, η συμμετοχή δημόσιων καναλιών δεν πρέπει να συνυπολογίζεται στο ποσοστό κρατικής ενίσχυσης (θυμίζουμε πως για να είναι μια αμιγώς ελληνική παραγωγή επιλέξιμη για το cash rebate, η κρατική ενίσχυσή της δεν πρέπει να ξεπερνάει το 50% του προϋπολογισμού της).

Πλήρης εφαρμογή του 1,5% από όλους τους υπόχρεους. Ιδιαίτερα για την ΕΡΤ, επαναφορά στην αρμόδια επιτροπή μελών με κινηματογραφική εμπειρία, επαναδραστηριοποίηση του προγράμματος μικροφίλμ και επανέναρξη της σύμπραξης συμπαραγωγών με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κανάλια (π.χ. το γαλλογερμανικό ARTE επιζητεί συμφωνία συμπαραγωγής και η ΕΡΤ το αγνοεί επιδεικτικά).

Ενίσχυση και επέκταση της κινηματογραφικής παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, με στόχο την ανάπτυξη κοινού και τη διαμόρφωση μελλοντικών θεατών. Εκσυγχρονισμός, ανανέωση των φορέων και των θεσμών, που αποτελούν ενδιάμεσο βήμα για την είσοδο στην κινηματογραφική βιομηχανία (σχολών, ινστιτούτων, πανεπιστημίων, φεστιβάλ μικρού μήκους κ.ά.) με στόχο μια εξωστρεφή θεωρητική και τεχνική κατάρτιση που θα αποτρέψει το brain drain και θα ενδυναμώσει την εγχώρια βιομηχανία. Υποστήριξη της διαρκούς επιμόρφωσης των ενεργών επαγγελματιών σχετικά με τις σύγχρονες επαγγελματικές πρακτικές, τεχνολογικές εξελίξεις και τάσεις της παγκόσμιας αγοράς.