Η φήμη κυκλοφορούσε από την προηγούμενη εβδομάδα. Η σύζυγος Πατούλη θα διεκδικήσει τον δημαρχιακό θώκο Αμαρουσίου, ενώ ο σύζυγός της κατεβαίνει για περιφερειάρχης Αττικής. Την επιβεβαίωσε η ίδια το βράδυ του Σαββάτου. Ο λυρισμός μεσημεριανάδικου δεν έλειπε από την ανακοίνωση. Οταν, αναφέρει, αποφάσισε να ασχοληθεί με την Αυτοδιοίκηση το 2014, το έπραξε με γνήσια διάθεση να προσφέρει κάτι από τον εαυτό της στον τόπο της. Η ΝΔ επισήμως δεν σχολιάζει, αλλά οι κονεσέρ των εσωκομματικών επιμένουν ότι υπάρχει ενόχληση. Οχι μόνο στο προεδρικό γραφείο, γιατί είχε γίνει μια συμφωνία κυρίων πως η Πατούλη δεν θα θέσει υποψηφιότητα στον Δήμο Λυκόβρυσης – Πεύκης τώρα που ο Πατούλης πάει για μικρός πρωθυπουργός Αττικής. Ενοχλημένος είναι και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, αφού ο στηριζόμενος από την κεντροδεξιά παράταξη στο Μαρούσι Θόδωρος Αμπατζόγλου είναι στενός του συνεργάτης. Μικρή ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια; Οταν στις αρχές Δεκεμβρίου ο Αμπατζόγλου ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του δεν έδωσε το «παρών» στην εκδήλωση μόνο ο Μεϊμαράκης.

Κιτς

Ηταν εκεί κι ο νυν δήμαρχος. Παρουσίασε στο κοινό τον υποψήφιο ως συνεχιστή της «μεγάλης διαδρομής που ξεκίνησε πριν 13 χρόνια» – όταν εκείνος πρωτοεξελέγη. Και χθες έσπευσε να ποστάρει πως στηρίζει Αμπατζόγλου. Μεταξύ μας, θα υπερτιμούσε κανείς τη Μαρίνα Πατούλη αν την αποκαλούσε Κλερ Αντεργουντ με ροπή στο οθωμανικό γκραντέρ. Θα την υπερτιμούσε γιατί μπορεί να της αρέσει το ωραίο, με τη γιωργομαγκική του όρου έννοια, ωστόσο, επικαλείται ως ένδειξη της αυτοδιοικητικής της εμπειρίας την ιδιότητα της κυρίας του κυρίου. «Για πολλά χρόνια», γράφει στο δελτίο Τύπου για να εξηγήσει ότι δεν είναι άσχετη με τα δημοτικά, «παρακολουθώ και στηρίζω ολόψυχα τη μακρά και επιτυχημένη αυτοδιοικητική διαδρομή του συζύγου μου». Η πέτρα του σκανδάλου, παρεμπιπτόντως, λένε ορισμένοι γαλάζιοι, διατείνεται ότι η συμφωνία κυρίων αφορούσε μια πιθανή κάθοδό της στην Πεύκη, όχι στο Μαρούσι. Αρα, δεν αθέτησε τα συμφωνημένα. Το κιτς, δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι μόνο ζήτημα αισθητικής. Η πατουλική προσέγγιση στην πολιτική είναι κακόγουστη επειδή είναι κίβδηλη.