«Αφησε τον γάμο και πήγε για πουρνάρια» λέει μια παροιμία, το νόημα της οποίας έχει φροντίσει να επιβεβαιώσει – και μάλιστα κυριολεκτικώς και όχι μεταφορικώς – o Ρικ Πιτίνο…

Οντως το καλοκαίρι του 1976 ο αμερικανός προπονητής (που σηκώνει τα μανίκια του για να αναλάβει μια από τις δυσκολότερες δουλειές της ταραχώδους καριέρας του) άφησε τον γάμο και πήγε για κολεγιακά πουρνάρια!

Την ημέρα που ο Πιτίνο παντρευόταν την Τζοάν Μινάρντι παρουσίασε τη δική του εκδοχή στην ταινία «Η νύφη το ‘σκασε»: ελόγου του έγινε ο γαμπρός που το ‘σκασε για μερικές ώρες, καθώς πήρε το αεροπλάνο και πετάχτηκε σε μια άλλη πολιτεία για να τσεκάρει έναν παίκτη ο οποίος προοριζόταν για την κολεγιακή ομάδα του Σίρακιους και να δώσει το ραπόρτο του στον Τζιμ Μπεχάιμ!

Δεν δίστασε ο αθεόφοβος να παρατήσει σύξυλη τη νύφη και ν’ αφήσει τους καλεσμένους τους να ξεροσταλιάζουν, μέχρι τη στιγμή που επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, φόρεσε το γαμπριάτικο κοστούμι του, πρόλαβε τον γάμο και ούτε γάτα, ούτε ζημιά…

Αυτός εν τέλει είναι ο άνθρωπος τον οποίο φέρνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, με την προσδοκία να γίνει ο μεσσίας που ελέω και της χριστουγεννιάτικης συγκυρίας χρειάζεται ο Παναθηναϊκός: ένας σκληροτράχηλος, πολεμοχαρής, αυστηρός, απρόβλεπτος, ενίοτε παρορμητικός και (χαρακτηρισμένος από τους συμπατριώτες του ως) τοξικός τύπος, αλλά σε κάθε περίπτωση μανιακός με το προπονητιλίκι και αποφασισμένος να υπερασπιστεί το δόγμα, τις αρχές και την ιδεολογία του έναντι οποιουδήποτε τιμήματος.

Είναι επίσης ένας ρέκτης του μπάσκετ, ένας τολμηρός, επαναστάτης και αιρετικός προπονητής, που άφησε έντονο το αποτύπωμά του στο παγκόσμιο μπασκετικό γίγνεσθαι και ξαφνικά τα είδε να γκρεμίζονται όλα!

Η περιπέτεια

Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Σεπτεμβρίου του 2018, όταν δυο εβδομάδες προτού κλείσει τα 66 χρόνια του, ο Πιτίνο βγήκε στην εκπομπή «Get Up» του ESPN και ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την προπονητική, λόγω της εμπλοκής του στο σκάνδαλο «pay for play» και των κατηγοριών που τον βάραιναν σε μια σοβαρή υπόθεση χρηματισμού παικτών (για να επιλέξουν το Λούιβιλ) και την οποία μάλιστα κλήθηκε να εξιχνιάσει το FBI!

Σαν να μην έφτανε αυτή η περιπέτεια που στιγμάτισε τη ζωή ενός ανθρώπου ο οποίος ούτως ή άλλως εμπίπτει στη συνομοταξία «βίος και πολιτεία», το NCAA αφαίρεσε κιόλας από τους Κάρντιναλς τον κολεγιακό τίτλο που είχαν κατακτήσει το 2012.

Σε πείσμα αυτών και των υπολοίπων αμαρτιών του ο Πιτίνο αποτελεί έναν θρύλο του κολεγιακού μπάσκετ, ων ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία του NCAA που πήγε σε φάιναλ φορ με τρία διαφορετικά κολέγια (Πρόβιντενς, Κεντάκι, Λούιβιλ), ένας από τους τέσσερις οι οποίοι προκρίθηκαν σε άνοιγμα τεσσάρων διαφορετικών δεκαετών, ένας από τους τρεις με δυο φάιναλ φορ με δυο διαφορετικές ομάδες και ένας από τους δυο (μαζί με τον Ρόι Γουίλιαμς) που έπαιξε με δυο διαφορετικές ομάδες, τουλάχιστον σε τρία φάιναλ φορ.

Η πορεία του

Η απόφασή του να κατέβει από τη σκηνή προκάλεσε σοκ στην Αμερική και σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά προϊόντος του χρόνου αποδεικνύεται ότι το μεγαλύτερο το υπέστη ο ίδιος: λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση τον… καβάλησε ο διάβολος που άρχισε να τριβελίζει το μυαλό του, ωθώντας τον ξανά προς το μπάσκετ στο οποίο ούτως ή άλλως έχει αφοσιωθεί εξ απαλών ονύχων, πρώτα ως παίκτης και εν συνεχεία ως προπονητής.

Παρεμπιπτόντως (και χωρίς τούτο να σημαίνει κάτι) ο Πιτίνο έχει κολλήσει τόσα ένσημα στο προπονητικό βιβλιάριό του, όσα σχεδόν είναι τα χρόνια της ηλικίας του προκατόχου του: ο Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό την προηγούμενη Πέμπτη γεννήθηκε το 1972, όταν ο (φερόμενος ως πιθανότερος) διάδοχός του έπαιζε στην κολεγιακή ομάδα της Μασαχουσέτης και έπειτα από είκοσι μήνες έβγαλε την αθλητική περιβολή του και ανέλαβε assistant coach στο πανεπιστήμιο της Χαβάης.

Στα 45 χρόνια που πέρασαν από τότε ο ιταλικής καταγωγής (εξού και το έντονο μεσογειακό ταμπεραμέντο που αντίκειται και δεν συγχωρείται κιόλας από τον αγγλοσαξονικό κώδικα ηθικής) προπονητής πέρασε ως assistant coach από το Σίρακιους και τους Νικς και ως head coach από το πανεπιστήμιο της Βοστώνης, το Πρόβιντενς, τους Νικς, το Κεντάκι, τους Σέλτικς, το Λούιβιλ και την εθνική ομάδα του Πουέρτο Ρίκο.

Αμυνα – σήμα κατατεθέν

Λίγες μέρες μετά τη (δήθεν) απόσυρσή του, ο Πιτίνο άρχισε να ψάχνεται για καινούργιες προκλήσεις. «Δεν με νοιάζουν τα λεφτά, η δύναμη και το κουμάντο. Αυτό που θέλω είναι να βρεθώ σε μια ομάδα για να την αναπτύξω, να συμβάλω στην εξέλιξη των παικτών της και να κτίσω νοοτροπία νικητών. Δυστυχώς δόθηκε η εντύπωση ότι πρέπει να νιώθω εσαεί ένοχος και δεν θέλω να τελειώσω την καριέρα μου με τέτοιο τρόπο, χώρια που τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι ότι μου λείπει πολύ το μπάσκετ» έλεγε τον περασμένο Οκτώβριο, ξαναβγάζοντας στην πιάτσα το βαρύγδουπο όνομα, το σπουδαίο curriculum vitae, τον προπονητικό θυρεό του, που δεν είναι άλλος από τη ρηξικέλευθη άμυνα match up press, την οποία λάνσαρε και το δίκην στάσης ζωής δόγμα του με το οποίο τιτλοφόρησε κιόλας ένα από τα βιβλία του…

Success is a choice, τουτέστιν η επιτυχία είναι η επιλογή…

«Κάποιος πρέπει να με ξαναπιστέψει» έλεγε τότε με κατά το μάλλον ή ήττον ενοχικό ύφος και δυο μήνες αργότερα έμελλε η επιθυμία του να εισακουσθεί από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο…