Οσο περισσότεροι κουραμπιέδες και μελομακάρονα στο τραπέζι, τόσο λιγότερες ειδήσεις. No news good news που λένε και στην εύανδρη Ηπειρο, κι όπως πολύ σωστά αναφέρεται σ’ αυτήν ο φίλος και γείτονας στη στήλη Γιώργος Παπαχρήστος (χρόνια πολλά).

Τα μέσα ενημέρωσης αναλώθηκαν στον Μάγο στο Μέγαρο Μαξίμου να κάνει εντατικά μαθήματα μαγείας στον κύριο Πρωθυπουργό. Και τι βρήκε για την έναρξη των μαθημάτων ο χριστιανός; Την κωλοτούμπα. Με τι χάρη και χαρά επανέλαβε ο κ. Πρωθυπουργός το ξόρκι. Λες και το ‘ξερε φαρσί.

«Αμπρα κατάμπρα, λούμπα τουλούμπα, κάνε μια τούμπα και μια κωλοτούμπα» δεν πρόλαβε να τελειώσει ο μάγος, κι αμέσως ο κ. Τσίπρας.

«Αμπρα κατάμπρα, λούμπα τουλούμπα,

κάνε μια τούμπα

και μια κωλοτούμπα».

Μα τι ματζίσιαν ήταν κι αυτός. Ελα παππού να σου δείξω πού το ‘χει η γιαγιά μου. Στο σπίτι του κρεμασμένου (έστω στο Μέγαρο του κρεμασμένου) μιλάνε για σκοινί κύριε ταχυδακτυλουργέ μου;

Κάποιοι κυβερνητικοί απρόσωποι μίλησαν για δάκτυλο του Σκάι αλλά μέχρι εκεί, δεν ήθελαν να εκτεθούν πριν προχωρήσει η Διοικητική έρευνα που άρχισε προς διαλεύκανση του μοιραίου αυτού χριστουγεννιάτικου συμβάντος.

Εχει καεί κι η γούνα τους. Μην την πάθουνε σαν τον άλλον τον Παπαγγελόπουλο που βγήκε υπουργός άνθρωπος, κι είπε ότι «Η Novartis είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Σιγά τα σκάγια κύριε. Είμαστε ακόμα ζωντανοί. Κατά κάποιον τρόπον τουλάχιστον.

Μια δεύτερη είδηση ίδιας φαιδράς εορτασίμου διαθέσεως μας ήρθε από την Κύπρο. Πήγε και εξεφώνησε λόγο ο κύριος Καμμένος. Να, άλλος ένας σπουδαίος λόγος να λέγεται Μαρτυρικό αυτό το Νησί.

Και τι είπε (μετά λόγου γνώσεως) το απύλωτο.

«Μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βρίσκομαι στην Κύπρο με την ιδιότητα του υπουργού, εάν το εθνικό θέμα της Μακεδονίας μας έρθει στη Βουλή με τη συμφωνία των Πρεσπών, εγώ έχω υποχρέωση να αποχωρήσω από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και από την κυβέρνηση».

Εκεί απάνω πέσανε μερικά «γιούχα» με όλα τα παρελκόμενα, και αφού έγιναν δυο-τρεις προσαγωγές που ζήτησε ο ίδιος ο υπουργός να γίνουν για να σφίξουν τα θέματα συνέχισε ακάθεκτος:

«Δεν μου το επιτρέπει ούτε η ιστορία ούτε η υπηρεσία μου στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας να συναινέσω στην παράδοση του όρου της Μακεδονίας. Και θα το κάνω ενσυνείδητα, εκ μέρους της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και πολλών από εσάς».

Στο Μαξίμου στην αρχή έπεσε ένας ψιλοπανικός, άλλοι κατεβάσανε κάτι γιορτινά καντήλια, «Το στανιό μου μ’ αυτόν τον φασίστα που μπλέξαμε», άλλοι λογικότεροι ίσως φέρθηκαν πιο παπατζίδικα και πρότειναν να τον αφήσουν ξαμολημένο να λέει ό,τι του ‘ρθει μπας κι έτσι ξεχάσει ο λαός τον Μανώλη του Παππά. Γιόρταζε προχθές, χρόνια πολλά, να σε χαίρονται που σ’ έχουν.

Πιο ψύχραιμος απ’ όλους όπως πάντα ο Πρωθυπουργός.

– «Ησυχάστε» είπε. «Και στείλτε του τον μάγο (που μου μαζέψατε εδώ πρωτοχρονιάτικα, μην τα πάρω και τ’ ακούσετε κι εσείς τώρα), στείλτε του λοιπόν τον μάγο να του μάθει απ’ έξω κι ανακατωτά τη φράση»:

Αμπρα κατάμπρα,

λούμπα τουλούμπα,

κάνε μια τούμπα

και μια κωλοτούμπα.

Κι από κει και πέρα αφήστε τον.

Ξέρει αυτός.

Από μένα χρόνια πολλά και με το καλό ο καινούργιος.

Αν και σαν παλιό τον κόβω.