Εάν δεν πρόκειται για μπαράζ προεκλογικών παροχών, τότε όντως κάτι τρέχει και προκαλεί κυματισμό στα βαλτωμένα νερά της Ψωροκώσταινας…

Και να, λέει, το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας του 2020, να ένας όμιλος του Ευρωμπάσκετ του 2021, να το Euro του 2028, να το Μουντιάλ του 2030, να το ένα, να το άλλο και να η Ελλάδα που ξαναβγαίνει στις αγορές!

Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες αγορές στις οποίες το μπάσιμο έταξε ο Αλέξης Τσίπρας (που ούτως ή άλλως βγάζει με ταχυδακτυλουργική ευχέρεια τις υποσχέσεις από το τσεπάκι του) αλλά στις αθλητικές έχουμε ξανά πέραση και μένει να φανεί πού θα κατακαθίσει όλος αυτός ο όψιμος κουρνιαχτός…

Εδώ βεβαίως τίθεται το ζήτημα της διαβάθμισης των δυσκολιών μιας εκάστης των σκοπούμενων διοργανώσεων: το φάιναλ φορ και ο όμιλος του Eυρωμπάσκετ είναι ασφαλώς πιο μανιτζέβελες σε σχέση με τα δυο ποδοσφαιρικά projects που εδράζονται κιόλας στη διαβαλκανική συνεργασία της πατρίδας μας με τη Σερβία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία…

Απορώ πάντως γιατί δεν ζητήθηκε και από τους Σκοπιανούς να συμμετάσχουν σε αυτό το αθλητικό memorandum of understanding, ώστε να αποκτήσει και μια αθλητική διάσταση η περιβόητη συμφωνία των Πρεσπών!

Πέρα από την πλάκα, η υπόθεση έχει ενδιαφέρον διότι η Ελλάδα δείχνει τη διάθεση να βγει από το καβούκι και να ξαναπαίξει μπάλα στα μεγάλα γήπεδα, εάν κι εφόσον εξασφαλισθούν οι οικονομικοί πόροι και οι αθλητικές εγκαταστάσεις, που αμφότερα είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Τον περασμένο Μάιο έβαλε πλάτη ο Μάκης Αγγελόπουλος για να διοργανωθεί το φάιναλ φορ του Basketball Champions League στο ΟΑΚΑ, όσο για τις λοιπές διοργανώσεις Εφήβων και Νέων του μπάσκετ και του γουότερ πόλο που φιλοξενούνται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οφείλονται στην αβερτοσύνη που επιδεικνύουν ο περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης και ο δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος. Τώρα μπαίνει στο κόλπο και η πολιτεία…