Η Ουγγαρία έχει δύσκολες σχέσεις με τις Βρυξέλλες και δεν το κρύβει. Ο πρωθυπουργός Βίκτορ Oρμπαν ηγείται μιας ομάδας χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που διαφωνούν με πολλές από τις κεντρικές αποφάσεις της ΕΕ. Η Βουδαπέστη αρνείται να συμμορφωθεί με τις κοινοτικές νόρμες, και πριν από λίγο καιρό ενεργοποιήθηκε εις βάρος της το άρθρο 7 της Συνθήκης της Λισαβόνας, ένας μηχανισμός επιβολής κυρώσεων σε χώρα – μέλος που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές δικαίου. Στην προεκλογική εκστρατεία μέχρι τον Μάιο, οι αναλυτές προβλέπουν πως το κυβερνών Fidesz του Oρμπαν θα κινηθεί στα συνήθη πλαίσια: με ρητορική εναντίον του μεταναστευτικού και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Μια ρητορική τόσο έντονη που του κόστισε στήριξη ακόμα και από το ΕΛΚ. Το ποσοστό του πάντως, αναμένεται να κινηθεί πάνω – κάτω στα ίδια πλαίσια με εκείνα του 2014, ίσως μάλιστα κερδίσει 1-2 έδρες. Ελέγχοντας όμως πλέον το μεγαλύτερο κομμάτι των ΜΜΕ και συμφωνώντας σε πολλά θέματα με το ακροδεξιό Jobbik που προβλέπεται ότι και αυτό θα διατηρήσει τις 3 έδρες του.

Με ενδιαφέρον αναμένουν οι παρατηρητές την προεκλογική καμπάνια του Fidesz στην οποία θα συμβάλει, όπως έχει ανακοινωθεί, ο πρώην σύμβουλος του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, Στιβ Μπάνον. Ο Αμερικανός έχει ήδη επισκεφθεί τη Βουδαπέστη αρκετές φορές και έχει συναντηθεί με τον Ορμπαν. Ο Μπάνον μπορεί να μην υλοποίησε το σχέδιό του για τη δημιουργία ενός αντιευρωπαϊκού κόμματος που θα πάρει μέρος στις ευρωεκλογές, στο πρόσωπο του Oρμπαν όμως βρήκε έναν σύμμαχο που δηλώνει πως είναι η ώρα να έρθει κάποιος από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη «προκειμένου να εξαπλωθεί η συντηρητική σκέψη απέναντι στις φιλελεύθερες αξίες». «Εάν μπορούσα, θα εγκαθιστούσα το αρχηγείο μου στη Βουδαπέστη. Μου αρέσει πολύ εδώ» σχολιάζει ο Μπάνον. «Αλλά προφανώς δεν είναι πρακτικό. Θα περάσουμε πολύ χρόνο στην Ουγγαρία έως την ημέρα των ευρωεκλογών». Ο Μπάνον πρόσθεσε ότι οι ευρωεκλογές της επόμενης χρονιάς θα φέρουν τη σύγκρουση μεταξύ δυνάμεων που κυβερνούν σήμερα στον πυρήνα της ΕΕ, όπως η Γερμανία και η Γαλλία και θέλουν μεγαλύτερη ολοκλήρωση, και των ευρωσκεπτικιστικών όπως η Ουγγαρία, που επιδιώκουν μια συμμαχία μεταξύ ισχυρών κρατών – μελών.

Ο Ορμπαν, σερφάροντας πάνω στο κύμα του λαϊκισμού που όλο και γιγαντώνεται, θα συνεχίσει να επιτίθεται στο Ευρωκοινοβούλιο «όπου όλοι είναι κουρασμένοι», στις «διαφορετικές αξίες των Βρυξελλών» και στην «αίσθηση ανωτερότητας που έχει η ευρωπαϊκή ελίτ από εμάς τους υπόλοιπους». Το μήνυμά του απευθύνεται και εκτός των συνόρων της χώρας του, σ’ ένα ευρωπαϊκό κοινό που δυσφορεί.