Το ποδόσφαιρο που παίζει η Λίβερπουλ αυτό τον καιρό δεν συγκρίνεται με καμίας ομάδας στον κόσμο: στην Αρσεναλ, αν ήθελε το Σάββατο, μπορούσε να βάλει δέκα γκολ! Οπως πάντα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις ο κόσμος αποδίδει τα καταπληκτικά επιτεύγματα μιας ομάδας στους ποδοσφαιριστές της βλέποντας υπερπαίκτες: καλούς ποδοσφαιριστές έχει η Λίβερπουλ αλλά τα όσα φέτος κάνει οφείλονται κυρίως στην τεράστια υπομονή της διοίκησής της και στην απόλυτη στήριξη του προπονητή Γιούργκεν Κλοπ.
Προσθήκες
Ο Σαλάχ, ο Μανέ και ο Φιρμίνο υπήρχαν και πέρυσι, αλλά η Λίβερπουλ τέτοια εποχή ήταν μια ντουζίνα βαθμούς πίσω από τη Μάντσεστερ Σίτι. Ο τερματοφύλακας Αλισον, για τον οποίο πληρώθηκαν το καλοκαίρι στη Ρόμα 80 εκατ. ευρώ, ήταν απαραίτητος, αλλά με την ιταλική ομάδα δεν είχε κερδίσει καν το πρωτάθλημα. Οι άλλες καλοκαιρινές προσθήκες (ο Σακίρι, ο Κεϊτά, ο Φαμπίνιο) μόλις τώρα άρχισαν να βοηθάνε πραγματικά την ομάδα: το αήττητο σερί της η ομάδα του Κλοπ το έχτισε με αυτούς στον πάγκο. Η Λίβερπουλ έχει αναμφίβολα και αρκετούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές, όμως όχι καλύτερους από αυτούς που έχει η Μάντσεστερ Σίτι ή ακόμα και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τι έχει παραπάνω από τους ανταγωνιστές της; Πρώτα από όλα ένα τρομερό δέσιμο: αυτό που παρακολουθούμε είναι ένα σχέδιο που ο Κλοπ έβαλε μπροστά πριν από τρία ολόκληρα χρόνια και που πλέον αποδίδει καρπούς. Με τόση υπομονή που υπήρχε και τόσα χρήματα που προσεκτικά ξοδεύτηκαν ο Γερμανός δεν έφτιαξε απλά μια ομάδα για να κερδίσει το πρωτάθλημα Αγγλίας, αλλά για να βρει μια θέση στις κορυφαίες του κόσμου. Δεν ήταν ο στόχος το να κατακτήσει έπειτα από δεκαετίες το τρόπαιο, αλλά να φτάσει να παίζει καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Κι αυτό είναι που κατάφερε.
Στήριξη
Ενώ στο ποδόσφαιρο όλοι πλέον βιάζονται, ο Κλοπ είχε τη στήριξη να επενδύσει στον χρόνο: η ομάδα του ωρίμασε, ολοκληρώθηκε, ανέβηκε επίπεδο. Και πλέον κάθε παιχνίδι της είναι μια παράσταση υψηλότατου θεάματος. Ωστόσο – κι αυτό είμαι το αληθινά ωραίο – δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι αυτή η καταπληκτική ομάδα θα κερδίσει και τον τίτλο. Διότι απέναντί της έχει τη Μάντσεστερ Σίτι, που στο επίπεδο που βρίσκεται η Λίβερπουλ είναι εδώ και μερικά χρόνια – για τους ίδιους ακριβώς λόγους: απλά το σχέδιο του Πεπ Γκουαρντιόλα υποστηρίχθηκε με περισσότερα χρήματα και απέδωσε γρηγορότερα.
Ηττες
Η Σίτι έχασε δυο ματς στη σειρά, χτυπημένη και από τραυματισμούς. Οι ήττες από την Κρίσταλ Πάλας και τη Λέστερ της στοίχισαν την κορυφή και της δημιούργησαν και μια κάποια ανασφάλεια. Ομως μιλάμε για μια καταπληκτική ομάδα: μια άλλη θα είχε πρόβλημα – κυρίως ψυχολογικό – στο πώς να διαχειρισθεί στραβοπατήματα απροσδόκητα. Η Σίτι όχι. Χθες πήγε στο ματς με τη Σαουθάμπτον με τεράστια προβλήματα: κι όμως καθάρισε το ματς πετυχαίνοντας τρία γκολ πριν να τελειώσει το ημίχρονο. Και την ερχόμενη Πέμπτη υποδέχεται τη Λίβερπουλ για να της θυμίσει ποια είναι η πρωταθλήτρια και για ποιο λόγο.
Πέμπτη
Οι Εγγλέζοι θα υποχρεώσουν όλο τον κόσμο να στηθεί μπροστά στις τηλεοράσεις για να δει την Πέμπτη ένα Μάντσεστερ Σίτι – Λίβερπουλ που μοιάζει (χωρίς να είναι, αλλά τι σημασία έχει;) με τελικό πρωταθλήματος. Η Λίβερπουλ πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι τυχαία είκοσι ολόκληρα ματς αήττητη. Η Σίτι πρέπει να αποδείξει ότι, όταν ο Γκουαρντιόλα λέει πως τίποτα απολύτως δεν έχει κριθεί, σοβαρολογεί. Στο γήπεδο θα βρεθεί ένας γαλαξίας αστεριών και μπορεί πραγματικά να προκύψει οποιοδήποτε αποτέλεσμα: είναι σαν όλα τα υπόλοιπα πρωταθλήματα να έχουν σταματήσει για να μη χαλάσει κανείς τη μόστρα των Εγγλέζων. Πώς άραγε να μην τους ζηλεύεις για το ότι κατάφεραν και φέτος να μεταβάλουν κάτι τοπικό και δικό τους σε παγκόσμιο γεγονός; Οι άνθρωποι πουλάνε ποδόσφαιρο. Και μπράβο τους.
Ρολά
Ευτυχώς που αυτές τις μέρες γίνονται ματς στην Πρέμιερ Λιγκ και ο κόσμος μπορεί να χαρεί με λίγο πραγματικό ποδόσφαιρο, διότι στην Ελλάδα το μαγαζί που λέγεται Σούπερ Λίγκα έχει κατεβάσει ρολά και η όποια επικαιρότητά του απασχολεί ολοένα και λιγότερους. Υποτίθεται ότι στις 4 Ιανουαρίου, όταν και εφόσον θα συναντηθεί ο αρχιδιαιτητής Περέιρα με τους έλληνες διαιτητές θα μάθουμε κι αν αυτοί έχουν σκοπό να σταματήσουν την αποχή τους. Θα το κάνουν. Αυτό που δύσκολα θα σταματήσουν είναι την απαξίωση και τον κατήφορο του ποδοσφαίρου μας, με το οποίο ασχολούνται ολοένα και λιγότεροι κανονικοί φίλαθλοι. Πρώτα από όλα με ευθύνη όσων κατά τα άλλα κόπτονται για τη θεσμική του αξιοπιστία.
ΚΑΠ
Πριν από λίγες μέρες συνεδρίασε η Σούπερ Λίγκα για να αποφασίσει πότε το πρωτάθλημα θα ξαναρχίσει και από ποια αγωνιστική. Σε κάθε σοβαρή χώρα αυτό προβλέπεται από τον κανονισμό αγώνων πρωταθλήματος – το ίδιο συμβαίνει κι εδώ. Ωστόσο οι παράγοντες της Λίγκας αποφάσισαν να γράψουν τον ΚΑΠ εκεί που δεν πιάνει μελάνι και να μη γίνει εμβόλιμη αγωνιστική, όπως σαφώς προβλέπεται, αλλά να ξεκινήσει το πρωτάθλημα (όποτε ξεκινήσει…) με αυτή που αναβλήθηκε. Οταν ο εκπρόσωπος του Ολυμπιακού Τάκης Αγραφιώτης επεσήμανε την απόλυτη παρατυπία, του είπαν ότι μπορεί μεν αυτό να ισχύει «πλην όμως ψηφίσαμε». Ο Αγραφιώτης ρώτησε αν θα πετούσαν από το παράθυρο κάποιον έτσι και γινόταν μια σχετική ψηφοφορία και αποφάσιζαν πλειοψηφικά ότι αυτό μπορεί να γίνει. Οι πιο πολλοί τον κοίταξαν αμήχανοι.
Νόρμες
Το θέμα είναι περισσότερο τυπικό, παρά ουσιαστικό – μαρτυρά όμως και γιατί έχουμε το ποδόσφαιρο που έχουμε. Κανείς σχεδόν δεν σέβεται τους κανονισμούς του και τις νόρμες του κι όποιος εμφανιστεί με ένα γεμάτο πορτοφόλι μπορεί να τους εξαγοράζει όλους εξασφαλίζοντας τη συγκατάθεσή τους για οτιδήποτε θέλει. Οταν λειτουργείς σαν τσιράκι σε ψηφοφορίες (για πράγματα δευτερεύοντα…) είναι δυνατόν να υπάρχει στο πρωτάθλημα ανταγωνισμός; Δηλαδή αυτοί που δεν τολμάνε να σεβαστούν τον κανονισμό, αφήνοντας κατά μέρους τα όποια «θέλω» των μεγάλων, θα σεβαστούν στο γήπεδο το «ευ αγωνίζεσθαι»; Ρητορική είναι η ερώτηση…
Κανονισμός
Στη συζήτηση ωστόσο προέκυψε και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον. Μερικές από τις ομάδες δέχτηκαν την καταστρατήγηση του κανονισμού λέγοντας ότι τις πιέζει η Nova, που δεν θέλει εμβόλιμες αγωνιστικές κτλ. Οντως στα συμβόλαια που έχουν με τη συνδρομητική τηλεόραση υπάρχουν κάποιες ρήτρες, οι οποίες ωστόσο δεν θα έπρεπε να είναι σημαντικότερες των κανονισμών διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Το ωραίο είναι ότι ανάλογες ρήτρες στα συμβόλαια των ομάδων με την ΕΡΤ δεν υπάρχουν! Για την ακρίβεια δεν υπάρχουν καν συμβόλαια! Είναι τόσο άνετη η EΡΤ (large που λένε…), που τους πληρώνει όλους με βάση ένα προσύμφωνο. Και γιατί όχι; Μιλάμε για κυρίους. Ο λόγος όλων είναι συμβόλαιο…