Ανησυχία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης και προβληματισμό στους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας προκαλεί εκ νέου η συζήτηση που επανέφερε το υπουργείο Παιδείας για τη δημιουργία τέταρτης Νομικής Σχολής στην Πάτρα. Το σχέδιο είναι προφανές ότι ταράζει τα νερά στον χώρο της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς δεν έχει παρουσιαστεί ώς σήμερα καμία μελέτη που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα χρειάζεται μία ακόμη Νομική Σχολή ή, εφόσον τη χρειάζεται, ότι η γεωγραφική περιοχή στην οποία πρέπει να λειτουργήσει είναι η Πάτρα. Πάντως, η πρυτανεία του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, στο οποίο εδρεύει η τρίτη Νομική Σχολή της χώρας (μετά τα Πανεπιστήμια Αθήνας και Θεσσαλονίκης), βλέπει τώρα τα προγράμματά της να απειλούνται με συρρίκνωση καθώς ήδη κάποιοι καθηγητές της έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για να μετακινηθούν στην Πελοπόννησο.

«Οι αντιδράσεις σχετικά με την εξαγγελία ίδρυσης νέας Νομικής Σχολής έχουν δύο βασικές αιτίες: τον κορεσμό των νομικών επαγγελμάτων και την εκτίμηση ότι θα διευρυνθεί η ανισότητα χρηματοδότησης των Νομικών Σχολών της χώρας σε σχέση με τα πανεπιστήμια των ευρωπαϊκών χωρών, επηρεάζοντας αρνητικά το επίπεδο υποδομών των πρώτων, την εξελικτική τους πορεία και το επίπεδο εξωστρέφειας που έχουν κατακτήσει» λέει στα «ΝΕΑ» ο κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Χρήστος Μαστροκώστας.

ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. «Ως προς το πρώτο ζήτημα – για το οποίο εκδηλώνουν ιδιαίτερη ευαισθησία, εκτός από τις Νομικές Σχολές, και οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας – το υπουργείο έχει εκφράσει τη θέση ότι οι πανεπιστημιακές σπουδές έχουν καταρχήν ως σκοπό τη μόρφωση και κατά δεύτερο λόγο έχουν σχέση με την αγορά εργασίας. Σχεδόν όλοι όμως οι απόφοιτοι των Νομικών Σχολών ακολουθούν τη διαδικασία λήψης άδειας άσκησης του δικηγορικού ή του συμβολαιογραφικού λειτουργήματος ή συμμετέχουν στις εξετάσεις της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών. Η παροχή νομικών υπηρεσιών με εξευτελιστικές αμοιβές ή η αδυναμία βιοπορισμού από την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος είναι η σκληρή απόδειξη του προβλήματος, η ρεαλιστική αντιμετώπιση του οποίου προαπαιτεί εις βάθος επιστημονική ανάλυση και ουσιαστική διαβούλευση» καταλήγει.

Μια κουβέντα με τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας Δημήτρη Βερβεσό καταλήγει στο συμπέρασμα ότι από τους 40.000 δικηγόρους της χώρας περίπου 30% είναι σήμερα ανενεργοί. Πάντως ειδικά στην Αθήνα περίπου 6.000 μέλη του Συλλόγου δεν καταθέτουν τις απαραίτητες παραστάσεις που να δείχνουν ότι έχουν εργασία, σε σύνολο 21.695 μελών. «Η εξαγγελία ίδρυσης μιας νέας, τέταρτης Νομικής Σχολής στην πόλη των Πατρών οφείλει να βρει αντίθετη σύσσωμη την εγχώρια νομική κοινότητα. Ηδη η ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων έχει εκδηλωθεί αρνητικά δύο φορές εντός του 2018, τον Απρίλιο, όταν η απόφαση εξαγγέλθηκε από την κυβέρνηση, και τις περασμένες ημέρες, ενόψει των δηλώσεων εκ Πατρών περί “ειλημμένων” αποφάσεων. Η αναγκαιότητα μιας νέας σχολής στη νομική επιστήμη θα υπήρχε εφόσον οι τρεις υπάρχουσες λειτουργούσαν ομαλά και με τη δέουσα χρηματοδότηση» λέει ο φοιτητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Γιώργος Καζάντζιος. «Θεωρώ ότι συνιστά κυβερνητικό παροξυσμό να ανακοινώνεται μια τέτοια πρόθεση, όταν οι βιβλιοθήκες και των τριών Νομικών ανά την Ελλάδα βιώνουν μείζονα προβλήματα ενημέρωσης σε βιβλία και περιοδικά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο υποτιμάται η αξιοπρέπεια του κάθε φοιτητή Νομικής, όταν οι τρεις σχολές απομειώνονται σε προσωπικό, το οποίο δεν ανανεώνεται, ενώ οι υποδομές τους παραπαίουν. Τι να πει κανείς για την ανυπαρξία στήριξης στον οικονομικά αδύναμο σπουδαστή της Νομικής. Τα επιχειρήματα περί ενίσχυσης της ακαδημαϊκής έρευνας και του εξορθολογισμού των εισακτέων είναι εντελώς άτοπα» δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο Γιώργος Καζάντζιος.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. «Κυρίως δε βάλλουν κατά της ακριτικής Νομικής της Θράκης, η οποία σε μια μελλοντική υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα αντιμετωπίσει μείζονα υπαρξιακά προβλήματα. Και δεν πρόκειται για κινδυνολογία στο μέτρο της λήψης υπόψη δύο παραμέτρων που αναμεταξύ τους σχετίζονται. Και ο λόγος περί των αθρόων μετεγγραφών των φοιτητών και της εύκολης μετακίνησης του διδακτικού προσωπικού. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι μεταξύ των περιφερειακών πανεπιστημίων οι ενδιαφερόμενοι προς κινητικότητα μπορούν να την επιτύχουν με μια απλή δήλωση. Η Πάτρα απέχει μόλις ένα δίωρο από την πρωτεύουσα, όπου κατοικεί το ήμισυ και πλέον του πληθυσμού της χώρας, το οποίο στη συντριπτική του πλειοψηφία στελεχώνει με φοιτητές αλλά και διδάσκοντες το τμήμα της Κομοτηνής. Είναι πρόδηλο, λοιπόν, ότι επιχειρείται μια άνευ προηγούμενου κεντροποίηση. Και είναι εντελώς αδικαιολόγητη αν εξεταστεί υπό το πρίσμα των σημερινών δεδομένων» καταλήγει ο Γιώργος Καζάντζιος.

Για το θέμα έστειλε επιστολή στον υπουργό Παιδείας και ο σύλλογος των φοιτητών του ιδρύματος, στην οποία και τον κατηγορεί ότι αγνοεί «επιμελώς τις φωνές της ακαδημαϊκής και νομικής κοινότητας, επιμένοντας με περισσή προπέτεια στον αποκλεισμό της συζήτησης με τους αμέσως εμπλεκόμενους κοινωνικούς φορείς».