Λείπει από το ελληνικό ποδόσφαιρο ο μεστός, ο ουσιαστικός, ο καθαρός λόγος. «Αυτοί είμαστε, εκεί πάμε». Τα μετρημένα κουκιά. Αντιθέτως περισσεύουνε τα μεγάλα λόγια. Οι εξυπνάδες της στιγμής. Μίλησε τις προάλλες ο Νίκος Νταμπίζας. Ενας επαγγελματίας στο 100%. Δεν εξαγόρασε τα ποδοσφαιρικά του ένσημα για να βρει δουλειά. Δεν πούλησε οπαδιλίκι. Την προσωπικότητά του και τη γνώση του αντικειμένου βάζει στο τραπέζι. Στην ενημέρωση που έκανε ήταν στοχευμένος και προσεκτικός. Δεν έβαλε αγωνιστικούς στόχους. Δεν υποσχέθηκε. Το Κύπελλο. Εστω μια θέση στην πεντάδα για να σβήσει ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός. Τίποτα. Στόχος, όπως διευκρίνισε , «κάθε μέρα που περνάει η συνεχής βελτίωση». Δεν χάιδεψε αφτιά. Δεν μιζέριασε για τις οικονομικές συνθήκες: «Δεν αναγκαστήκαμε να παίξουμε με αυτόν τον τρόπο. Επιλέξαμε να προχωρήσουμε με αυτό το πρότζεκτ».
Παράσημο
Ούτε μεγαλοστομίες, ούτε κλάψα. Κάθε του κουβέντα ήταν προσεγμένη και μετρημένη:
– Για την εμπλοκή στην υπόθεση Παϊρότζ: Το αυτονόητο: «Ο σχεδιασμός γίνεται με βάση αυτά που έχεις στα χέρια σου. Εμείς δεν έχουμε κανένα εμπόδιο στη λειτουργία μας. Αυτό που δεν ολοκληρώθηκε δεν μας απασχολεί και δεν μας αφορά».
– Για τις μεταγραφές: «Θέλω να ξέρετε ότι εμείς δεν έχουμε ανάγκη από μεταγραφές. Η ομάδα είναι πλήρης. Δεν χρειάζονται μεταγραφές».
– Το μάτι της πρώτης ομάδας είναι πάντα προς την Ακαδημία.
– Το ρόστερ είναι μεγάλο. Πρέπει να είναι πιο ποιοτικός ο χρόνος της προπόνησης.
– Τα συμβόλαια που κάναμε φέτος είναι όλα τριετίας.
– Το μεγαλύτερο παράσημο είναι το δέσιμο και το κλίμα στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Δουλειά
Αν γυρίσουμε έναν χρόνο πίσω, θα θυμηθούμε τον Μαρίνο Ουζουνίδη να κλαίει: «Δεν ήρθα να σώσω τις ηλιθιότητες άλλων. Αυτό δεν είναι πλάνο σωτηρίας. Είναι πλάνο διάλυσης. Διαφωνώ με αυτό το πλάνο. Δεν είναι ρεαλιστικό. Το μπάτζετ το καλοκαίρι πριν έρθω ήταν 18 εκατ. κι έχει φτάσει τον Ιανουάριο στα έξι». ΟΚ, πέρυσι υπήρχαν καθυστερήσεις στις πληρωμές. Είναι απλό. Ή δεν μπορείς να δουλέψεις μ’ αυτές τις συνθήκες και υποβάλλεις την παραίτησή σου, ή τις αποδέχεσαι και συνεχίζεις. Ο Νταμπίζας υπενθύμισε ότι το φετινό μπάτζετ είναι στα τρία εκατομμύρια. Και κανένα πρόβλημα. Αποδεχόμαστε αυτή την κατάσταση, δουλεύουμε και προχωράμε. Θα μου πείτε τώρα, βοηθάνε τα αποτελέσματα. Η καλή πορεία της ομάδας. ΟΚ. Αυτό όμως που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός δεν είναι τυχαίο. Είναι προϊόν δουλειάς. Κι επειδή και οι αποτυχίες είναι μέσα στο ποδόσφαιρο, έχει σημασία πώς τις διαχειρίζεσαι.
Μάρμαρο
Μετά την αποχώρηση του Νίκου Λυμπερόπουλου για την ΑΕΚ ανέλαβε άτυπα τεχνικός διευθυντής στον Παναθηναϊκό ο μάνατζερ του Ουζουνίδη, Κ. Διαμαντόπουλος. Να θυμηθούμε τι δήλωνε σε συνέντευξή του πέρυσι τέτοια εποχή: «Αν αύριο ερχόταν στον Παναθηναϊκό ο Λιβάγια, που διαπρέπει στην ΑΕΚ, σε δέκα μέρες δεν θα ήταν έτσι όπως είναι». Καμιά αυτοκριτική για τις αποτυχημένες μεταγραφές που έκαναν μαζί με τον Ουζουνίδη. Καμιά αυτοκριτική για το οικτρό θέαμα που παρουσίαζε ο Παναθηναϊκός. Τίποτα. Μοναδικό ζητούμενο να βγάλουμε τις ευθύνες από πάνω μας και να τις μεταθέτουμε σε κάποιον άλλον. Στον ιδιοκτήτη που πληρώνει το μάρμαρο. Να θυμίσω εδώ, αρχίζοντας η περσινή σεζόν ο Παναθηναϊκός είχε ρόστερ αξίας 37 εκατ. ευρώ βάσει transfermarkt και η πρωταθλήτρια ΑΕΚ 28,9. Για να έρθει το ίδιο το ποδόσφαιρο να βάλει τον καθένα στη θέση του. Από τη μία την ΑΕΚ του Ουζουνίδη, τον Αρη του Διαμαντόπουλου κι από την άλλη τον Παναθηναϊκό των Δώνη – Νταμπίζα.