Ζητείται άνθρωπος σε όλο το Πολιτικό Σύστημα. Η πρόσφατη ιστορία μας έχει αναδείξει δύο κρίσιμες αλήθειες. Η πρώτη. Τα κομματικά γραφεία έφεραν στην επιφάνεια ανθρώπους, όχι μέσα από την κοινωνική τους καταξίωση και τη συμμετοχή τους σε πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Η δεύτερη. Η αφοσίωσή τους στις αξίες της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου είναι χαλαρή έως και αρνητική. Υπερτερεί το κομματικό και ατομικό συμφέρον.

Ζητείται άνθρωπος στην Οικονομία. Και για την Οικονομία. Οχι απλά να γνωρίζει τα προβλήματά της, αλλά και να έχει τις λύσεις τους. Δεν είναι δυνατόν να κομπορρημονείς για τα τερατώδη δημοσιονομικά πλεονάσματα, όταν αυτά προέρχονται από τη ληστρική υπερφορολόγηση κυρίως της μεσαίας τάξης. Ούτε όταν αυτά είναι αποτέλεσμα της δραματικής περικοπής των δημοσίων επενδύσεων. Ούτε της σκανδαλώδους παράλειψης του Δημοσίου να ικανοποιεί τις δικές του υποχρεώσεις προς τους πολίτες. Ούτε να επαναπαύεσαι στα προσωρινά οφέλη από τις αποκρατικοποιήσεις επιχειρήσεων, που έχουν συμβάλει θετικά στην εθνική οικονομία. Η προσωρινή ανακούφιση των δημοσίων εσόδων δεν συνεπάγεται αναγκαίως τη διεύρυνση του παραγωγικού μηχανισμού της χώρας.

Ζητείται άνθρωπος στην Παιδεία. Σπάνια η φύση είναι τόσο γενναιόδωρη ώστε να γεννήσει έναν νέο Ευάγγελο Παπανούτσο (σπουδαίο παιδαγωγό και μεγάλο και μαχητικό μεταρρυθμιστή στην εκπαίδευση) μέσα σε έναν τόσο μικρό χρονικό ορίζοντα. Εχουμε υποστεί ιδεοληπτικούς υπουργούς Παιδείας να αγωνίζονται για την ισοπέδωση των κορυφαίων ιδανικών της Παιδείας, όπως αυτά έχουν γαλουχηθεί στις δυτικές κοινωνίες. Η αριστεία για αυτούς είναι θεσμικό μειονέκτημα. Εχουν έναν περιορισμένο χώρο παρέμβασης, κυρίως στην ανώτατη Παιδεία. Η οποία βιάζεται και με τη μη ανταπόκριση στις ανάγκες της οικονομίας. Οι περισσότεροι από τους υπουργούς των τελευταίων ετών αγνοούν τις παθογένειες της γενικής εκπαίδευσης. Αυτής που συνδιαμορφώνει τις επαγγελματικές επιλογές της νεολαίας μας.

Ζητείται άνθρωπος για την Υγεία. Εχουν αναφανεί ορισμένες παθογένειες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτό, όμως, επ’ ουδενί δεν μπορεί να οδηγήσει στην κατάλυση και κατάργησή του. Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας σήμερα κοστίζει πολύ. Οι νοσηλευτικές και νοσοκομειακές μονάδες είναι μάλλον επαρκείς. Λείπει όμως η λειτουργική διασύνδεσή τους. Ο διχαστικός λόγος και η σκανδαλολογία ελάχιστα προσφέρουν. Ενώ απαιτείται επιστημοσύνη, συνεργασίες και συνέργειες, εργατικότητα, διαχειριστική ικανότητα και εμπειρία στην επίλυση των προβλημάτων της Υγείας.

Ζητείται άνθρωπος για την εκπροσώπησή μας στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο. Δεν ήταν μόνον ο Βαρουφάκης ένα ακραίο παράδειγμα μικρομέγαλης αλαζονείας και τυχοδιωκτισμού. Οι Βαρουφάκηδες ήσαν και είναι πάρα πολλοί. Σε όλα τα ζητήματα. Με κορυφαίο τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Ζητείται Ηγέτης. Που να πιστεύει και να εμπιστεύεται τον λαό και τη Δημοκρατία. Να αποστρέφεται τον λαϊκισμό. Να ομνύει στο Κράτος Δικαίου και στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Να εμπνέει τον λαό με τα οράματά του και την προηγούμενη αγωνιστική πορεία του. Να επιδιώκει την αγάπη του λαού χωρίς να τον εξαγοράζει με φιλοδωρήματα και αντίδωρα.