Σε ποια δημοκρατική χώρα θα μπορούσαν υπουργοί να απειλούν δικαστές με τον πλέον ξεδιάντροπο τρόπο; Σε ποιο ευρωπαϊκό κράτος θα γινόταν οι εισαγγελείς να εμπλέκονται σε πολιτικούς σχεδιασμούς και να κατευθύνονται πειθήνια από κυβερνητικούς παράγοντες στις έρευνές τους; Βάσει ποιου νομικού πολιτισμού θα ήταν δυνατόν οι προστατευόμενοι μάρτυρες, εντός ή και εκτός εισαγωγικών, να μετατρέπονται σε κατηγορούμενους και παράλληλα να καταγγέλλουν δημόσια εκβιασμούς προκειμένου να αλλάξουν τις καταθέσεις τους; Σε ποια χώρα, με την ελάχιστη αίσθηση αυτού που ονομάζουμε Κράτος Δικαίου, μία αποδεδειγμένη πλέον θεσμική εκτροπή και μία σκευωρία τύπου παρακράτους, με έντονα τα στοιχεία λειτουργίας  παραδικαστικού κυκλώματος, θα άφηναν αδιάφορους ή σιωπηλούς τον υπουργό Δικαιοσύνης, τις ηγεσίες των Ανωτάτων Δικαστηρίων, των πνευματικών Ιδρυμάτων, τις ενώσεις των ενεργών πολιτών; Μόνο σε μία χώρα που η διαρκής αυτή θεσμική εκτροπή έχει μεταβληθεί σε μία παρακμιακή καθημερινότητα και σε μια κανονικότητα από το καθεστώς που την επιβάλλει, δεσμεύοντας συμπεριφορές, ακυρώνοντας αντανακλαστικά, εθίζοντας πολλούς στην ανοχή και παραίτηση.

Κάπως έτσι, οι κραυγές των λύκων επιδιώκουν να επιβάλουν τη σιωπή των αμνών και τους ψιθύρους των φοβισμένων πολιτών!

Και όμως αυτή η παρακμή δεν είναι η Ελλάδα που θέλουμε, ούτε η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη στις οποίες πιστεύουμε. Αυτό που ζούμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι η ιδιοκτησιακή και καθεστωτική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για τη λειτουργία των θεσμών, είναι η υπονόμευση του κύρους της Δικαιοσύνης και ο εκφοβισμός των δικαστικών λειτουργών ως στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης, για να μπορεί να παραβιάζει το Σύνταγμα και τους νόμους ανεξέλεγκτα, είναι η μεγαλύτερη οπισθοδρόμηση στις αξίες και στην ποιότητα της Δημοκρατίας. Οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί τα σχέδια της κλειστής ομάδας των κομματικών και κυβερνητικών στελεχών για την παραμονή τους στην εξουσία στοχοποιείται, ενοχοποιείται, διασύρεται, εκβιάζεται, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και εργαλείο της πιο μαύρης προπαγάνδας.

Απέναντι σε αυτή την παρακμή δεν αξίζει η σιωπή ή οι ψίθυροι των φοβισμένων. Απέναντι στο τέλμα στο οποίο βρίσκεται η χώρα υπάρχουν – και υπάρχουμε πολλοί – πάρα πολλοί κανονικοί άνθρωποι, δημοκράτες, προοδευτικοί, πολίτες που δεν αντέχουν άλλο να εξευτελίζονται οι θεσμοί καθημερινά και οι υπουργοί να συμπεριφέρονται σαν αδίστακτοι εξουσιαστές, που οφείλουν και οφείλουμε μαζί να αντιδράσουμε για να ανατρέψουμε τις πολιτικές και τις συμπεριφορές τύπου Μαδούρο που γυρνάνε πίσω τη Δημοκρατία σε εποχές αυταρχισμού και καθεστωτισμού. Στη δική μας αντίληψη για τη Δημοκρατία, η άσκηση της εξουσίας από την κυβέρνηση ελέγχεται και υπακούει σε αρχές και κανόνες γιατί εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία. Δεν μπορεί να καταντάει νομή και κατοχή, τσιφλίκι οποιουδήποτε κόμματος ή ομάδας κομματικών παραγόντων ή άλλων συμφερόντων. Εχουμε όλοι ευθύνη, πολίτες και πολιτικοί να καταδικάσουμε και να ανατρέψουμε την εκτροπή. Να κάνουμε τους ψιθύρους φωνή και διεκδίκηση.

Η χώρα το επόμενο διάστημα έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις και σοβαρούς κινδύνους. Για να σταθεί όρθια και να ξαναβρεί τη θέση που της αξίζει χρειάζεται να απαλλαγεί από τα βαρίδια που σήμερα την κρατάνε στο τέλμα. Και αυτό γίνεται μόνο με εκλογές και εθνική συνεννόηση. Για να ξαναπάρουμε τη χώρα πίσω…

Ο Θεόδωρος Π. Παπαθεοδώρου είναι βουλευτής Αχαΐας με το Κίνημα Αλλαγής