Πέρασε ένας ολόκληρος γύρος στην Ευρωλίγκα και απόψε που ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον Παναθηναϊκό το ελληνικό μπάσκετ καταθέτει κάτι πολύ περισσότερο από άλλο ένα ντέρμπι Αιωνίων…

Βασικά καταθέτει τη δυναμική του και την ικανότητά του ακόμη και τώρα, στα χρόνια της κρίσης, των Μνημονίων και της διολίσθησης των προϋπολογισμών, να αποτελεί έναν ελκυστικό και δημοφιλή προορισμό: εάν όχι των μεγάλων παικτών, ασφαλώς των σπουδαίων προπονητών και δη δυο Αμερικανών, των οποίων η αποψινή χειραψία θα καταγραφεί ως ένα ιστορικό γεγονός στο παγκόσμιο μπασκετικό γίγνεσθαι!

Βεβαίως ο Ντέιβιντ Μπλατ ορθώς συστήθηκε την προηγούμενη Κυριακή στην Πυλαία ως ένας «παγκόσμιος προπονητής», ενώ δυο ώρες αργότερα στην Πάτρα ο Ρικ Πιτίνο πλάσαρε στον λόγο του τον αμερικανικό τρόπο σκέψης και προσέγγισης στο παιχνίδι, αλλά σε κάθε περίπτωση το αποψινό αντάμωμά τους ξεπερνάει κατά πολύ τις γεωγραφικές ταμπέλες.

Θα έλεγα ότι ξεπερνάει και τα δεδομένα στεγανά των Αιωνίων, που βεβαίως τρώγονται διαχρονικώς και νομοτελειακώς σαν τον σκύλο με τη γάτα, αλλά απόψε που θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω ο Μπλατ με τον Πιτίνο μπορούν να μοιράζονται, χωρίς κανένα ίχνος ματαιοδοξίας, την πεποίθηση ότι αναβαθμίζουν την

κόντρα τους και την ανεβάζουν στα επίπεδα της στρατόσφαιρας!

Με τον φόβο ότι αδικώ τους προηγούμενους προπονητές που πέρασαν από τους δυο πάγκους (και δεν είναι δα και ευκαταφρόνητοι) το αποψινό ντέρμπι εκπέμπει εκ προοιμίου μια ξεχωριστή αύρα και μια σπάνια essence στους πάγκους…

Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να κοσμείται η πινακοθήκη μας από μια μυθική φιγούρα του κολεγιακού μπάσκετ που θεωρείται κιόλας διάνοια και από τον «πάρ’ τα όλα της Ευρώπης», ο οποίος λίγο έλειψε να έχει στη συλλογή του και έναν τίτλο του ΝΒΑ!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά το αποψινό ντέρμπι που προσωποποιείται στις φάτσες του Μπλατ και του Πιτίνο μοιάζει βγαλμένο όχι από τη λογική, αλλά από τη φαντασία μας!