Μόνο ανησυχία προκαλούν όσα διαμείβονται το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό της κυβέρνησης με πρωταγωνιστή τον υπουργό Αμυνας και κυβερνητικό εταίρο, ο οποίος επιδίδεται σε μια πολιτική ήξεις αφήξεις εις βάρος όχι απλώς της κυβερνητικής συνοχής, αλλά της πολιτικής ομαλότητας. Γίνεται φανερό πως όσο περνούν οι ημέρες και πλησιάζει το πολιτικό του τέλος τόσο ο κυβερνητικός εταίρος θα πυκνώνει τις επιθέσεις του δημιουργώντας εστίες σύγκρουσης με στόχο έναν γενικευμένο πόλεμο.

Ο ίδιος και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές του κυβερνητικού δράματος ξεχνούν όμως ότι οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να κυβερνούν και όχι για να αναλώνονται σε παιχνίδια εξουσίας. Εκλέγονται για να προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον και όχι το καθένα από τα μέλη της το δικό του συμφέρον. Η αρχή ισχύει ακόμη περισσότερο για τη χώρα μας, η οποία βρίσκεται δυστυχώς ακόμη στο μέσο μιας περιπέτειας εξαιτίας και χειρισμών της σημερινής κυβέρνησης.

Οι λύσεις δεν είναι πολλές. Είτε η κυβέρνηση θα εξασφαλίσει την πλειοψηφία που απαιτείται για να συνεχίσει το όποιο έργο της είτε θα προσφύγει το συντομότερο δυνατό στις κάλπες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να πορευτεί η χώρα με μια κυβέρνηση η οποία σε κάθε νομοσχέδιο θα εξαρτάται από τις ορέξεις εκείνων που δηλώνουν ότι τη στηρίζουν ενώ την πολεμούν ήδη με κάθε μέσο. Η χώρα αυτή δεν πρέπει να περάσει μέσα σε όλες τις άλλες περιπέτειες και μια περιπέτεια ακυβερνησίας. Πολλώ μάλλον να ζήσει μια τέτοια περιπέτεια μέσα σε ένα δυσώδες κλίμα.