Από τον Μολιέρο έως τον Καμί. Και ενδιάμεσα τον Ζολά, τον Μπαλζάκ, τον Ουγκό, τον Φλομπέρ, τον Βερλέν – μην πολυλογώ, την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού πνεύματος. Και τον «μικρό προφήτη» της εποχής μας, τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Σεντ Εξιπερί. Ε, από όλους αυτούς τους τιτάνες των γαλλικών γραμμάτων και τα αριστουργήματα της γαλλικής λογοτεχνίας, οι 37 μέχρι σήμερα ιστορίες του Αστερίξ, με σχεδόν 380 εκατ. πωλήσεις σε όλον τον κόσμο, κάνουν τον μικροκαμωμένο Γαλάτη και τον μεγαλόσωμο Οβελίξ, τους πλέον πολυμεταφρασμένους και ευπώλητους γάλλους «ήρωες» σε όλον τον κόσμο. Τα βιβλία των συνδημιουργών Ρενέ Γκοσινί και Αλμπέρ Ουντερζό έχουν μεταφραστεί όχι μόνο σε πολλές γλώσσες αλλά και σε τοπικές διαλέκτους. Στη σκωτική γαελική, στην κινέζικη μανδαρινική, στην μπενγκάλι, στη φρισική, στη ρομανσική, στη σινχαλική. Και στα καθ’ ημάς, στα αρχαία ελληνικά, την κρητική, την κυπριακή και την ποντιακή διάλεκτο.

Τι αποδεικνύει αυτό; Οτι το χιούμορ είναι η κοντινότερη απόσταση μεταξύ των ανθρώπων, των λαών, των νοοτροπιών. Ενα είδος συγκολλητικής ουσίας που μπορεί να ενώσει διαφορετικές κουλτούρες, αισθητικές καταβολές και πολιτιστικές παραδόσεις. Αλλά και κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό. Ποιος είναι ο ιδεολογικός καμβάς πάνω στον οποίον αναπτύσσονται οι περιπέτειες του Αστερίξ; Ενα στερεότυπο από την εποχή του Δαβίδ και του Γολιάθ. Ο αδύναμος, ο κατακτημένος που βγάζει τη γλώσσα του και ορθώνει το μικρό του μπόι, απέναντι στον δυνατό, στον κατακτητή. Οι δημιουργοί του κόμικ όμως απαλείφουν τον διδακτισμό του μηνύματος. Και το μεταφέρουν με όχημα το χιούμορ, μετατρέποντας την επιταγή του καθήκοντος σε ψυχική συνθήκη.

Οι περιπέτειες του Αστερίξ και των φίλων του διατρέχουν εποχές και ιστορικά γεγονότα χωρίς να αναζητούν άλλοθι αληθοφάνειας. Οι ήρωες τους όμως διασώζουν μία σπουδαία λογοτεχνική αξία. Οι καλοί δεν είναι μόνο καλοί ούτε οι κακοί μόνο κακοί. Χαρακτήρες πολυδιάστατοι, έχουν πάθη και αδυναμίες, στιγμές έξαρσης αλλά και πτώσης και τη μαγκιά να υπερασπίζονται τις γκάφες τους.