Το επεσήμανε και ο αμερικανός πρεσβευτής στο tweet για την επίθεση στην πρεσβεία της χώρας του: η κινητοποίηση της αστυνομίας για τον «ανόητο και παράλογο βανδαλισμό» ήταν «άμεση». Κι αφού κανένα τηλέφωνο δεν χτύπησε στην αστυνομία για να υποδειχθεί στα περιπολικά να γυρίσουν τα «παιδιά» εκεί που τα βρήκαν, όπως είχε γίνει άλλοτε στη Βουλή, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην Κρατική Ασφάλεια.

Θα ήταν λάθος όμως να πιστέψει κανείς ότι αυτό που θριάμβευσε τώρα και δεν θριάμβευσε τότε είναι το κράτος δικαίου. Αυτό που θριάμβευσε και στην ελληνική Βουλή και στην αμερικανική πρεσβεία είναι μια λογική που λέει ότι η καταστολή μιας έκνομης πράξης δεν εξαρτάται από την ίδια την πράξη αλλά από τον στόχο. Με άλλα λόγια, είναι άλλο να παρανομούν οι Ρουβίκωνες στην ελληνική Βουλή και άλλο στην αμερικανική πρεσβεία. Αλλο στην αμερικανική πρεσβεία και άλλο στην ισπανική, τη γαλλική ή του Ισραήλ.

Ανάλογα με τον στόχο διαφοροποιείται και η ταχύτητα της αστυνομικής κινητοποίησης. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να κάνει κακή εντύπωση στην Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ ούτε θα ήθελε να ταυτιστεί η δράση του Ρουβίκωνα με τη δική της ανοχή. Αλλά η Ισπανία του Πέδρο Σάντσεθ μπορεί και να περιμένει και ας φωνάζει ο αγανακτισμένος ισπανός πρεσβευτής για το ντου στη δική του πρεσβεία και μια ανοχή απέναντι στους δράστες που ο ίδιος εισέπραξε ως εξοργιστική απάθεια.

Ο ισπανός διπλωμάτης θα το κατάλαβε χθες: δεν ήταν στη δική του πρεσβεία που διέβησαν οι Ρουβίκωνες τον Ρουβίκωνα αλλά στην πρεσβεία της αμερικανικής υπερδύναμης. Πιθανότατα μόλις χθες κατάλαβαν και οι Ρουβίκωνες ότι εκεί βρίσκονται τα πολιτικά τιμαλφή της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, στο κτίριο όπου καταλήγει κάθε Νοέμβριο η εθιμική της πορεία. Η επαναστατική γυμναστική επιτρέπεται οπουδήποτε αλλού αλλά όχι εκεί. Το κτίριο για την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ένα κτίριο, δεν είναι μια οποιαδήποτε πρεσβεία, δεν είναι καν η αμερικανική πρεσβεία. Είναι ένα ανομολόγητο τοτέμ.